Қанатты сөз – қазына. 1-кітап

К. Оразбекұлы. «Қанатты сөз – қазына. 1-кітап»
21
жасайды. Бұл ұсыныс көкейіне қонған жігіт келісе кетеді. Күн өтеді, ай өтеді, жыл өтеді…
бір жыл тынымсыз еңбектенген жігіт мерзімі жетіп, қайтуға жиналады, көкірегін ерекше сезім
билеп, керемет сөз естірмін деген үміт жүрегін өрекпітеді. Сонда ақсақал:
– Балам, ешқашан өтірік айтпа, – дейді. Бұл сөзді естіген жігіт жатып кеп ашуланады.
– Бір жылдық еңбегімнің құны осы сөз бе еді, мұны өзім де білемін ғой, – дейді.
– Онда тағы бір жылға қал, келесі жылы мен саған мұнан да жақсы нақыл сөз айтамын, –
дейді.
Онсыз да бір жылым текке кетті ғой, қалсам қалайын деген оймен жігіт жұмыс мерзімін
жалғастырады. Ай өтіп, жыл толады. Уағдалы уақытта ақсақал:
– Құран оқылып жатқан жерде міндетті түрде отырып тыңда, – дейді.
– Бұл сөзді де бұрыннан білетін едім, зая кеткен уақытым-ай, – деп жігіттің өзегі өкініш-
тен өртенеді. Ақсақал және бір жылға қалуын өтінеді. Амалы таусылған жігіт келіспеске бол-
майды. Үшінші жылы тәмамдалған жігіттің естіген сөзі төмендегідей еді:
– Ешқашан аманатқа қиянат етпе. – Бұл сөз де жігітті қанағаттандырмайды. Қайтуға бел
буған жігітке ақсақал қоштасарда үйдегі апаңа апарып берерсің деп нан береді.
Жол бойы өзіне қанағаттанбаған жігітті бір топ ұры қолға түсіреді.
– Не мақсатпен, қайда барасың? – деп қыспаққа алады. Қалтасындағы азын-аулақ
ақшаны шығарып, бар шындықты айтады. Шынайы жауапқа риза болған ұрылар мейірімі
түсіп, анасына алып бара жатқан нанын қайтарып, өзін бостандыққа жібере салады. Үйіне
бет алған жігіт сапар барысында ойда жоқта адам етімен қоректенетін қарақшыларға тап
болады. Қарақшылардың тұтқынында мұнан өзге бірнеше адам бар екен. Адамжегіш жауы-
здың алдында тұтқындарды кезегімен бауыздап беріп отыратын жандайшап болатын. Кезек
әлгі жігітке келеді, амалсыз жандайшаптың алдына қадамын санап басып келе жатқан сәтте
алыстан талып жеткен құран даусы құлағына шалынады. Сол-ақ екен жігіт отыра кетеді. Ашты-
қтан өзегі талып отырған жауыз жеңсік асының кешеуілдегеніне тағатсызданып, себебін біл-
мекке шыға бергенде, аңдаусызда жандайшаптың қолынан жан тапсырады. Басшылары мерт
болып, абдыраған қарақшылар өзара керілдесіп, берекесі кеткен сәтін пайдаланып бірнеше
тұтқын бас сауғалап қаша жөнеледі. Біршама уақыт өткенде әлгі қашқындар аштыққа душар
болады. Арып-ашып келе жатса да, жігіт өзіне аманат етіп тапсырылған қойнындағы анасына
арналған нанды қайтсе де аман-есен жеткізбек. Көп қиындықтан соң жігіт анасымен қауы-
шады. Аманат-нанды анасына тапсырады. Наннан ауыз тимекке ниеттенген анасы нанды үзсе,
арасы алтын теңгелермен толтырылған екен.
Үлкен кісі, жақын дос-туысың немесе кез келген бір адам саған сенім артып, бір зат
(мұра, өсиет) табыстаса немесе біреуге апарып бер деп өтініш, аманат етсе, ол ама-
натты міндетті түрде (өз басыңа қауіп-қатер төнсе де) орындауға тиіссің. Ол аманатқа
немқұрайды қарап, орындамай қойсаң, біреуге табысталатын затты қараулықпен жымқы-
рып қойсаң, әйтеуір аманатқа қиянат жасасаң, ол сенің ар-намысыңа үлкен сын, аманат
алдында опасыз болғаның.

жүктеу/скачать 346,49 Kb.

Достарыңызбен бөлісу: