Махаббат қызық мол жылдар
жүктеу/скачать 2,12 Mb. Pdf көрінісі
|
Махаббат қызық мол жылдар 1
| Әдеби KZ
жолдасым вагоннан қарғып түсті де, поезға сүт, айран, жұмыртқа алып шыққан әйелдердің қасына барды одыраңдап. – Апалар, амансыздар ма, бәріңізге мың сәлем! – деді ол бас иіп. – Айран бар ма? – Бар, шырағым, бар, - десті әйелдер. Жолдасым бір банка айранды басына бір-ақ көтерді. Содан соң түбінде қалған жұғының жинап алып, бетіне жақты. Қап-қара жігіттің беті ала бажалақ боп шыға келді. – Мұның не, шырағым, – деді айран иесі қартаң әйел таңданып. – Мұным – қуанғаным, апа. Сұрапыл соғыстан аман келіп, туған жерге табаным тиіп, сіздей апамның қолынан айран ішкеніме қуанғаным. Туған елдің дәмін татқаныма қанғаным, айранның қалғанын бетіме жаққаным – балалық күнім есіме түсіп, еркелегенім, апа. Сізге еркелегенім, Қазақстанға, халқыма еркелегенім. Әшейінде сөзге олақ, кеудесі орден мен медальға толы аңқылдақ батыр жолдасымның сол бір сөзі керемет шешен болып шықты. – Алда, бақыр-ай, елді сағынған екен ғой, - деп сол жерде әйелдердің бәрі тегіс жылап жіберді. – Қай жердікісің? – Шешең бар ма еді? – деп әркімдер сұрап та жатыр. – Талдықорған облысыныкімін. Өзіңіздей келген шүйкедей ғана қара домалақ шешем бар еді. Соған асығып келемін, – деді Тәкен кемпірлердің біріне қарап. – Алда, бақыр-ай.
|