барысында жұмыс жасау және көптеген басқа да нәрселер басты роль
атқарады.
2)
Құндылық — объектінің жағымды немесе жағымсыз
жақтарын білдіретін
философиялық-социологиялық ұғым.
Философия тарихында құндылық көрінісінің заңдылықтары туралы жалпы
түсінік 19 ғасырдың ортасында пайда болды. Құндылық ұғымына тұңғыш
филосиялық анықтаманы Р.Лотце мен Г.Коген берді.
Ежелгі филосиялық
көзқарастарда құндылықтың әр түрлі көріністеріне жататын және табиғи,
қоғамдық құбылыстарды, адамның іс-әрекетін бағалауда
пайдаланылатын сұлулық, қайырымдылық, мейірімділік секілді этикалық
және эстетикалық ұғымдар қолданылды. Құндылық объектінің адам үшін
қаншалықты маңызды екендігін айқындайды. Құндылық мәдениеттің,
ғылымның,
әдебиеттің, этиканың негізгі өзегі бола келіп, жоғарғы құндылық
деңгейін көрсетеді:
адамгершілікте - мейірімділік; танымда - шындық,
этикада - эдемілік, құқық
пен саясатта – шыншылдық. Сонымен педагогикалық құндылықты жеке
тұлғаның дамуына, оның рухани қалыптасуындағы оқыту мен тәрбиеге
байланысты қарастырамыз. Педагогикалық құндылыққа
мыналарды да
жатқызуға болады: окушыны оқыту мен тәрбиелеудегі мақсат пен
қорытындының идеалы; білім, қабілет пен дағдылар, оқу -тәрбие процесінде
мақсатқа
жетудің негізі; еңбектегі, адамгершіліктегі, саясаттағы тэрбиенің
жеке басындағы қасиеті; дүниетаным мен сендіру жеке
тұлғаның мінез
құлқына байланысты болады.
Достарыңызбен бөлісу: