566
агониялық тыныс немесе ақтық дем жатады.
Чейн-Стокс
тынысы
бас
сүйек
ішіндегі
қысым
көтерілгенде (қан қүйылу, менингит, өспе өсуі т. б.),
ұйықтатын немесе наркоздық дәрілермен уланғанда, ауыр
артериялық гипертензия, ми тамырларының атеросклерозы,
жүрек
қызметінің
жеткіліксіздігі,
уремия
кездерінде
байқалады (-сурет).
Биот тынысы
ОЖЖ бүліністері кездерінде, әсіресе
сопақша ми бүліністерінде байқалады (-сурет).
Үзілісті тыныстардың дамуында әдеттегі СО
2
мөлшеріне тыныс алу орталығының қозымдылығы төмендеуінің
маңызы өте зор. Оның қозымдылығының төмендеуі нәтижесінде
демді ішке тарту тек қанда СО
2
тым артық жиналғанда ғана
пайда болады. Ары қарай тыныс алу орталығының қозымдылығы
тыныстық
бұлшықеттердің
проприоцепторларынан
түсетін
серпіндермен, ширатылып аздап күшейеді (Чейн-Стокс тынысы
кезінде). Тыныс алу қозғалысының тереңдігі үлкейген сайын
өкпе вентиляциясы жақсарады, көмірқышқыл газының артығы
қаннан
аластанады.
Осыдан
тыныс
алу
орталығының
қозымдылығы қайта төмендейді, тыныс алу көлемі және тыныс
алу бұлшықеттерінің проприоцепторларынан серпіндердің
тыныс орталығына түсуі азаяды — тыныс алу тоқтап (апное),
үзіліс пайда болады. Бұл уақытта қанда СО
2
жиналады да,
барлық жоғары да келтірілген оралым қайталанады.
Кусмауль тынысы
тым терең және сирек тыныстық
қрзғалыстармен және қатты тыныстық шумен қабаттасады (-
сурет). Бұндай тыныс алу қанда қышқыл өнімдер жиналып
қалуына әкелетін дерттік жағдайларда (уремия, диабеттік
кома) байқалады. Тыныс алудың бұндай бұзылу себебі болып,
тыныс орталығы жасушаларына Н
+
иондарының, кетондық
денелердің, тікелей бүліндіруші әсерлері есептеледі.
Сыртқы тыныс алудың қатты өзгерісі асфиксия
Достарыңызбен бөлісу: