652 Несеп құрамының өзгерістері. Несеп құрамының өзгерістеріне зәрде нәруыздардың,
эритроциттердің, лейкоциттердің, цилиндрлердің шамадан тыс
артық пайда болуы жатады және олар әртүрлі бүйрек
ауруларының көрсеткіші болып есептеледі.
Қалыпты жағдайда несеппен тәулігіне 0,1 г нәруыз
шығарылады. Оның бұдан артық шығарылуын
протеинурия дейді.
Бұл протеинурия негізінен қан плазмасы нәруыздарының
нефрон шумақтары арқылы артық сүзілуінен дамиды және
нефрон шумақтарының тіректік мембраналарының өткізгіштігі
жоғары-лауын
көрсетеді.
Бұл
протеинурияны
шумақтық протеинурия дейді және ол гломерулонефриттер кездерінде
шамалы деңгейде (тәулігіне 1 г-нан артық) болса, нефроздық
синдромдар кездерінде тым үлкен деңгейлерде (тәулігіне 50
г-ға дейін) байқалады.
Нефрон шумақтары қылтамырларының эндотелий қабаты,
тіректік мембрана мен подоцяттер нәруыздардың несепке
сүзілуіне тосқауыл болатыны туралы жоғарыда көрсетілді.
Бұл тосқауылдар нәруыздардың теріс электр дәрменіне немесе
олардың молекула көлеміне болады.
Егер
теріс
электр
дәрмені
бар
молекулаларды
өткізбейтін тосқауыл тетігі жұмыс атқармаса, онда әлбумин
несепке көптен өтеді, ауыр протеинурия дамиды. Осындай
жағдайда зәрге трансферринде артық сүзіледі, ал, JgG
сүзілмейді. Осыдан несепте JgG/трансферрин арақатынасын
анықтау арқылы шумақтарда сүзілудің бұзылу жолдарын
жорамалдауға болады. Бұл арақатынастың 0,1-ден төмен болуы
трансферриннін талғамды түрде несепке сүзілуін көрсетеді.
Сондықтан бұндай протеинурияны
талғамды протеинурия дейді.
Нәруыздардың
несепке
сүзілуіне,
олардың
электр
дәрменіне ғана емес, молекула көлеміне тосқауылдық
тетіктердің
бұзылыстарынан
несепте
әрі
JgG
мен
трансферрин,
әрі
әлбумин
көптеп
болады.
Бұндай
протеинурияны