І. Қазақ тілі грамматикасының кейбір мәселелері Қазақ тiлihiң Ғылыми куpсы жөhihеh лекциялаp



Pdf көрінісі
бет11/182
Дата21.05.2022
өлшемі1,97 Mb.
#144378
түріЛекция
1   ...   7   8   9   10   11   12   13   14   ...   182
Байланысты:
zhubanov k kazak tili grammatikasynyn keibir mseleleri (1)

С
» – «
з
» дыбыстарын сыбырлағанда естілгендіктен сыбыр дыбыстары 
дейміз. 
КВИНТ.
Ң
әрпі (дыбысы) кейін шыққан. Мұның теңі (баламасы) 
нк-нг

ңқ-нғ

йағмұр 
– жаңбыр; миңа – маған; маған – минға
(
н
аяққа кеткен). Бұрынғы заманда 
ң
дыбысының 
нк
болып жазылуы да содан.
ﺍﻟﻑ– 
өгіз басы
деген сөз. Бұрынғы қалпы мынау –
кішкенесі 
А-а

Б
бік
– 
үй
(
ебуй
) арабша ﺒﯾﺕ (бәит).
(ү) көз.
Дыбысты таңбалау арабтан, гректен, римнен қалған және осылардан 
таралған. 
Дыбысты түгел таңбалайтын ешбір ел жоқ. Тіпті кей ел 
авантюр
деп 
жазып
аважур
деп оқиды, 
а
-дан 
нт
оқылмайды, 
оу
қатар келсе, 
ув
болып оқылады; «
й
» 
«
оу
»-дан бұрын тұрса 
ж
болады. Орыстардың 
ю
әрпі – 
иу

я
әрпі – 
йа

* * * 
Созылу
. Дауыстыны созылады, дауыссызды созылмайды деу қате, бұл 
екеуінің айырмасы – басқаша.
Дауысты
. Дауыс – дыбыс шымылдығының желбіреуі (физиология жағынан); 
дыбыстардың гармонды түрде байланысуы; дауыс – ән, ән – дыбыс. Дауысты 
дыбыста да ән жағы басым; дауыссызда салдыр жағы басым. Таза дауысты, 
дауыссыз жоқ. Дауыстылар түрлілігі – ауыз қалыбының түрлілігі. Дыбысты басым 
жағының атымен айтамыз.


а/е, ә, ы
. Мұның екі түрлі болуы ауыздағы кедергілердің түріне қарап қана; 


Достарыңызбен бөлісу:
1   ...   7   8   9   10   11   12   13   14   ...   182




©engime.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет