126
кіруі қажет. Вербальды және вербальды емес коммуникация
әдістеріне көп назар аудару қажет. Көзі көрмейтін науқаспен
сөйлескенде, медициналық қызметкер оған үлкен ұқыпты-
лықпен қарап, аса назар аударғаны жөн, яғни науқастың не
мақсатпен келгенін түсінуге тырысқаны Дұрыс болады. Нау-
қастың қолынан ұстап, медициналық
қызметкер бар екенін
білдіруі керек. Егер науқасқа бөлме бөтен болса, медици-
налық қызметкер бөлмені суреттеп, тағы кім бар екенін айтуы
қажет. Медициналық қызметкер сыртқы факторлар, медици-
налық қызметкердің қалпы, жесті әсер етпейтінін есте ұстауы
тиіс, сондықтан сұхбаттасу барысында
ретсіз дауыс көтерудің
қажеті жоқ. Егер науқаста көзілдірік болса, оны шешпегені
жөн болады, себебі ол визуальді түрде медициналық қызмет-
керді түсіну үшін қажетті. Ауызша алынған мәліметтерді
жазбаша қайта алып тексеруі керек.
Есту қабілетінің төмендеуімен сырқаттанған науқастармен
сұхбат жүргізу өзіндік қиындықтар тудырады. Бұл жағдайда
қағазға жазу арқылы жүргізілген сұхбат өте Құнды. Қағазға
сұрақ пен жауап жазу,
көп уақыт алғанымен, осылай жаса-
масқа басқа амал жоқ. Егер науқаста кинетикалық сөйлеу
қабілеті болса, тез уақыт аралығында сурдоаудармашы табу
қажет. Егер науқастың есту қабілеті сәл төмен болып, еріннен
оқи алса, медициналық қызметкер жарық бөлмеде науқасқа
бетімен қарап тұрады. Медициналық қызметкер асықпай,
ақырын сөйлеуі керек. Сөйлесудің соңында,
дауыс тембрін
төмендетпей, ауызды қолмен жаппай, сөздерді тұрақтау үшін
жесттерді қолданғаны Дұрыс. Егер науқастың бір құлағы
жақсырак естісе, медициналық қызметкер соған қарай жақын-
дап сөйлейді. Науқастың есту аппараты болса, медициналық
қызметкер оны ескереді.