119
146-жатты²у.
Демеулiк
шылауларды тауып, маІынасына
³арай топтап жазыґдар.
Бай адамныґ айналасы
осынша кедей, кµзiнен со-
расы а³³ан сорлы бола ма екен?!
Мырза келiн-ай, сен
келдiґ де, кµзiмiз ашылды Іой! Ауыл иелерi А³ботаныґ
артынан ºза³ ³арап ³алІан-ды. Єлпан мен Шынар да
бiр-екi рет «алтыба³ан» теуiп т¼стi. (
ў. М
.)
Сондай да
сµз бола ма екен? ТабиІаттыґ µзi-а³ адамІа алуан т¼рлi
саба³ берiп тºрІан т±рiзденедi. Апырау, Баукеґнiґ атын
сататын батырлар бар екен-ау. Б¼гiнгiге жаІыну ¼шiн
бºрынІыны жамандап шыІа келедi. Ґзiмдi Іана ма³та,
µзгенiґ аты µшсiн дейдi. Скифтер ³ола д±уiрiнде µмiр
с¼рген деседi-мiс. (
¡. Н
.) – Тiрi ме, ³ºлыным, жаны
бар ма кеудесiнде? – деп, То³бике зар еґiрейдi. Бiра³
Ўбекеґ ол µлеґiнiґ ³ай кiтабында
жарияланІанын еске
т¼сiре алмаІан. Генерал мен а³ынныґ сенiґ ±р тºлІаґды
суреттеген сµзi мен жырын ма³таныш етемiн мен! (
С. К.
)
Достарыңызбен бөлісу: