Бұл ретте когнитивистер Н.Я.Перлс іліміне назар аударды, өйткені ол „дене мен
ақыл, объект пен субъект, адам мен орта ұғымдарының бөлінуін жоққа
шығарып, адамға тән рухани және физикалық әрекеттердің арасында „құз”
жоқ”] деген қорытынды жасаушы тұлғалардың қатарын құрады. Н.Перлс
пікіріне сүйенер болсақ, адам санасы қоршаған әлемді бір деңгейде қабылдай
алмайды, сондықтан оның маңызды да мәнді құбылыстары сананың орталық
бөлігін қамтып, гештальттың немесе фигураның орнығуына әсер етеді, ал
екінші кезектегі мәселелер кейінге шегіріліп, фон ұғымын құрайды. Олай
болса, гештальт-теориясы, негізінен, келесі бірліктер қарым-қатынасынан
жинақталады: фигура мен фонның арақатынасы; қажеттілікті сезіну әрі бүгінгі
күнге ден қою; қарама-қайшылықтар заңдылығы; қорғау қызметі мен өсу-
өркендеу негіздері және т.б. „Ағза ақылдылығымен” айқындалатын жеке
тұлғалар өзін-өзі реттеп отыратын тіршілік иелері деп ұғынылатындықтан,
олардың әрқайсысы өзімен де, өзгелермен де әрі өмір сүріп отырған ортасымен
де тепе-теңдік дәрежесін сақтай алар мүмкіндіктермен қаматамасыз етіледі.
Олай болса, „...гештальт барлық құбылыстың негізінде жатыр. Жоғары
құрылымдар гештальт арқылы жасалады. Дара тұлға, эмоция тұрпаттары, ішкі
қажнттілік, тілдік сана, бүкіл шығармашылық процесс гештальт арқылы
жасалады” , ал оның құрастырушы шарты ретінде дәл сол мезеттегі адамның
өзін сезіне білу қабілеті мен өз қажеттілігін мойындау ерекшелігі
қарастырылады. Н.Перлстің гештальт-терапиясы да сол себепті „осында және
қазір” деген қағидаға негізделген, яғни психолог „Осында және қазір болып
жатқаннан басқа ештеңе жоқ. Тек қазіргі сәт қана бар...Өткен нәрсе өткен, ол
жоқ, ал ертеңгі күн әлі келе қойған жоқ...” деп.
Достарыңызбен бөлісу: