деректер мен хабарлардан жинақталады. Бұл мәліметтерді Р.И.Павиленис
индивид білетін,
болжайтын, ойлайтын, жорамал жасайтын әрекеттер
нәтижесімен сабақтастырады. Автор әр концепт бастапқы алынған
мағлұматтарды ескеру, сол арқылы жаңа деректерді ұғыну
негізінде дамып
отырады деген қорытындыға келеді . Демек, тұжырым жасау барысында адам
өз санасында бұрыннан орныққан қағидаларды басшылыққа алады әрі дүниені
тану, оның заңдылықтарын ой таразысынан өткізу, тың деректерді жинақтау,
оларды жадыда сақтау секілді мақсаттарды да жүзеге асырады. Ойша
жасалған болжам мен адам нақты көріп білген, бақылау нәтижесінде көз
жеткізген фактілер өзара тығыз байланыс құрай келе, концептілер жүйесінің
негізгі құрылымдық бөлшектерін қалыптастырады. Сөйтіп,
субъективті
тәжірибе мен объективті қоғамдық норма ұстанымдары адамның танымдық
әрекетін айқындауға, оның кез келген қоғамда дұрыс бағдарлай білуіне және
заттар мен құбылыстардың, ұғымдардың өзіндік ерекшеліктерін нақты айыра
білуге көмектеседі. Осыған орай, ғалымдар
тұжырым жасау тек теориялық
ұстанымдар арқылы ғана емес, нақты антропологиялық функциялар негізінде
де дәйектеледі деп есептейді. Олар маңызды концептілер адамның иіс сезу,
бақылау, пайымдау, зер салу әрекеттерімен байланыса дамытылады деп атап
көрсетеді, себебі затты я болмаса құбылысты жан-жақты тану процесі оның
сыртқы формалық сипатына түсініктеме берумен шектелмейді, ол үшін оның
исіне, сезімталдық қабілеттеріне, бағалану ерекшелігіне және жалпы мақсатына
да мән беріледі. Осыған орай, адамның танымдық ерекшелігін сипаттар
концепттік жүйе қазіргі лингвистикалық ғылымда 3 түрлі негізде айқындалады:
адам ойының негізгі мәдени көрсеткіші ретінде; яғни барлық мәдени
құндылықтар жекеленген концепттер мен олардың қарым-қатынасының
жиынтығы деп танылатын
тұжырым арқылы дәйектеледі
(Ю.С.Степанов);
тілдік таңбаның семантикасы концепт мазмұнын айғақтайтын бір ғана
құрал деп есептеледі, сондықтан ғалымдар аталмыш терминді когнитивті
семантика элементі есебінде қарастырады (Н.Д.Арутюнова ,
Т.В.Булыгина , А.Г.Шмелев , Н.Ф.Алефиренко );
Д.С.Лихачев, Е.С.Кубрякова сынды ғалымдар концепт сөз мағынасынан
туындамайды, ол адамның жеке және халықтық тәжірибесінің сөз
мағынасымен «қақтығысуының»
нәтижесі болып табылады деп
дәлелдейді .
1928 ж. С.А.Аскольдов концепт терминін алғаш қолдана отырып, оның
табиғатын ой құрылымы деп қарастырса [196], қазіргі таңда бұл ұғымның аясы
кеңейе отырып, анықтама шеңберінде адамның барша психикалық ресурстары,
сана қызметі, жинақталған тәжірибені танытар құрылымдар сөз болуда.
«Концепт – жадының, концептуалды жүйенің, адам психикасында көрініс
тапқан әлемдік бейненің, ментальді қордың оперативті бөлшегі» болғандықтан,
оның негізінде тіл біліміне
Достарыңызбен бөлісу: