150
МС
Р.Әбіқұлова
Жанр және шығарма
Жанр және шығарма
Р. Әбдіқұлова
151
кеп, мейірі қанбаған ұлын әдейі шақыруы тегін емес.
Мүмкін, уақыт, болашақ ұрпақ алдында өз үкімінің
қаталдығынан ақталуы шығар. Үкімінің хақтығына
сенімі шығар. Бірақ шығармада осы көңіл-күйлердің
бір ғана жағы: баласын өз досы мен қастарының аужа-
йын түйіп, ел дауы мен шарына көз үйрете беруін қалау
ниеті бой көрсетеді», деп жазады.
Зерттеуші шығар-
мадан көпшілік қауым «Құнанбай бейнесін бір жақты
ұғынып келгені өтірік емес» екенін байыптай отырып,
Әуезов суреттеуінде «ешбір ғайбат сөз, ашық айыптау
аңғармайсыз» деп түйеді. Ал, Қодар оқиғасының шын-
дығы екіталай екені айтылып жүр. Ал, зерттеуші Абай
әкесінің баласы «көп алдында көлденеңдегені үшін на-
разылық» танытып айтқан сөздерінде «өкініш те, кісілік
те, асқан сыншылық та, ғаламат сезгірлік те бар» екенін
аңғартуы да Құнанбай бейнесін жаңа қырынан тануға
бастайды емес пе?
Түптей келгенде, зерттеуші Әуезов эпопеясынан
«таза психологиялық шығарма рухын» тұйық психо-
логизм мысалдарынан айрықша танытып, соңғы кітап-
тарында аналитизм элементтерінің драматизммен аста-
сып жатқанын байыптайды. Жалпы, Б. Майтановтың
Әуезов суреткерлігі жайлы зерттеулерінің қайсысы да
жаңаша пайымға, кең танымға құрылады. Зерттеушінің
соны пайым, тың идеяларының қайсысы да шәкірттері
әрі қарай дамытып, жаңғырта жазып кетуге бейім тұ-
рады. Оның зерттеулері осынысымен де құнды екенін
аңғаруға болады.
Зерттеуші Б. Майтановтың «Сөз сыны» (2002) зерт-
теу еңбегі-қазіргі заманда ғылыми өзекті болып та-
былатын әдеби шығарманы мәдениеттану, психология,
нарратология, семиотика
сияқты пәндер тоғысында
зерттеудің айқын үлгісі. Ал, ғалымның «Модернистс-
кие и постмодернистские тенденции в современной
казахской прозе» (Мәскеу, «Русская словесность в ми-
ровом культурном контексте» атты Халықаралық конг-
ресс, 2004; Каунас, 2007), «Этнопсихологизм портрет-
ного дискурса» (Новосибирск, ғылыми жинақ, 2007),
«Аңыздың ақыры: мекеншақ пен семиозис» («Қазақ
әдебиеті», 2009), «Абай жолы» және тәуелсіздік рухы:
«еркіндік» архетипі» («Ақиқат», 2010) атты т.б. мақа-
лалары филология ғылымдары әдіснамасы көкжиегін
кеңейткен архетиптік талдау, семиотикалық талдау
секілді жаңа парадигмаларға серпін берген ғалымның
жаңашыл танымын айғақтайды.
Майтанов зерттеулеріндегі
жаңашыл сипаттарын
сөз еткенде ауызға алмай өтуге болмайтын бір еңбегі-
«Пейзаждың көркемдік семантикасы» (2010) деп ата-
лады. Бұнда С. Сейфуллин, З. Шашкин, Х. Есенжанов,
Ә. Нұрпейісов т.б. қазақ жазушыларының шығарма-
ларындағы пейзаждың көркемдік функцияларын жаңа
қырынан бағамдайды. Фольклорлық дәстүрдегі ланд-
шафт пен кейіпкер бейнесін берудегі тәсілдерді айта
келе: «Ал тарихи-революциялық тақырыптың алғашқы
дәуірлердегі жемісі – С. Сейфуллин шығармасынан Ә.
Нұрпейісов трилогиясына дейінгі аралықта бұл амал
әрқилы вариациялардан өте тұрып, күрделілене, шың-
дала түсіпті» деген қорытындыға келмес бұрын зерт-
теуші пейзаждың семантикалық
структурасына терең
талдау жасағаны айқындалады.
Б. Майтановтың отандық және шетелдік халықара-
лық ғылыми форумдар мен конференцияларда жасаған
сандаған баяндамаларын айтпағанда, әрқилы маңызды
басылымдарда әр жылдарда жарық көрген шоқтығы