226
МС
Р.Әбіқұлова
Жанр және шығарма
Жанр және шығарма
Р. Әбдіқұлова
227
ұлы М.Әуезов бастаған ғалымдар (Мұқанов, Ы. Дүйсен-
баев, Қ. Жұмалиев т.б.) мен Шортанбай «зарына» жаңа
уақыт биігінен қараған Т.Кәкішев, М. Мағауин, Т.Те-
бегенов сынды көрнекті ғалымдардың тұғырлы тұжы-
рымдары түйінделген мақалаларды енгізеді. Сондай-ақ,
жинаққа берген алға сөзінде Қ. Мәдібаева: «Не дегенде
де, Шортанбай
мұрасының жамандалып отырып-ақ,
ақталып жатқан, айғақталып, саралана түскен тұстары
көп» дей келіп, тоталитарлық саясат қыспағында оң-
ды-солды сөйлеуге мәжбүр болған ғалымдардың сөз
сорабынан соқталы ойларын аршып алғандай болады:
«Шортанбай Шоқандай,
Абайдай бола алмағанымен,
заман шындығын шеберлікпен өлнңге сыйғызған; Шор-
танбай дін сөзін көп қолданғанына қарамастан, діндар
емес, мистік-ақырет ақыны болғанымен, оны халық са-
насынан сырып тастауға ешкімнің құдіреті жеткен жоқ;
Шортанбай феодал табының көзқарасымен жауап берсе
де, еңбекші халықты қанап отырған кім екенін көрді;
Шортанбай құдайға сенген, мұсылман дінінің қабыр-
ғалы молдасы болғанмен, үнемі
молдалық жолын қу-
май, заманында айтысқа түскен – суырып салма ақын;
Шортанбай араб сөзін қолданады, бірақ жалпы елге та-
ныс сөздерді ғана айтады; Шортанбай бұрынғы фолк-
лор дәстүрінен алға кеткен, өлеңінің варианты біреу
ғана; ол өз заманының елеулі ақыны, Абайдан бұрынғы
әдебиеттің
көрнекті уәкілі; Шортанбай ескі ақындар-
ша әріден бастамайды, жыр дәстүрінен де Шортанбай
озат тұр; ескі фольклордан көркем әдебиетке таянған,
бірақ ат құйрығын мүлде кесіспеген; Шортанбай ауыз
әдебиет пен жазба әдебиеттің арасында жатқан көпір;
Шортанбай өлеңі тақ-тұқ қарабайыр көрінгенімен, ол
сөз образын мықтап тізгіндеген, шебер ақын; әдебиет
тарихында халыққа баспа бетінде де, ауызша да көп та-
раған Шортанбай орны бөлек...» Әрине, көзі қарақты
оқырман болмаса, Шортанбай өлеңдері жайлы кеше
мен бүгін арасында айтылған алақұла ой-пікірлердің
ақ-қарасын айыру қиын.
Сондықтан Шортанбай Қа-
найұлының әдеби мұрасы жайында зерттеу еңбектер де
жазған Қ. Мәдібаеваның сонау Әуезовтен бастау алған
пікірлер ағынының ақ-қарасын айқастыра бір танапқа
қуып әкеп, айқын да анық ғылыми интерпретация бе-
руін қалың оқырман үшін десек те, бұнда айтылған қа-
дау-қадау ойларлардың әлі де ғылыми мәселе қатарын-
да шешімін таба беретіндігі көзделеді. М. Мағауиннің
айтуынша, «күні бүгінге дейін жұртшылыққа жаңсақ
немесе жадағай ұғындырылып келген» Шортанбай
ақындығының жасампаздығы, қай заман қайшылығы-
на да қайрат танытуға бар қуат-күші мен «көпке ұғым-
ды» (М. Әуезов) тілінің ажарын жарқыратып аша түсу
мақсаты да жоқ емес. Ал, әр кезеңдерде жарық көрген
Шортанбай шығармаларының ғылыми текстологиясын
жасау кезек күттірмейтін іс екені де түсінікті. Сондық-
тан біз де шағын мақаламызда
құрастырушының бұл
мәнді интерпретациясына тоқталмай кете алмадық.
Қазіргі Шортанбайтану сыңаржақтықтан, жалтақ-
тықтан арылды. Шортанбайдың өлеңдеріндегі «зар за-
ман» мотиві, азаматтық үн, ұлттық сипат, суреткерлік
шеберлік шынайы қалпында танылуға көшті. Көрнекті
әдебиет сыншысы Тұрсынбек Кәкішев жинаққа енген
мақаласында Шортанбай «ұлы жарын, зар заманның
зор да адуынды ақыны,
гөй-гөйді мейлінше шегіне
жеткізе, шындық деңгейінде айтып, зарлап кеткен қо-
ғам қайраткері, ірі идеолог. Онда діндарлық та бар,
отаршылдыққа қарсылық та бар. Бұл екеуін енді ашық