6. Әлемдік мұхит сулары ауыз су көзі ретінде Тұщы су қорын арттырудың қосымша тәсілдерінің бірі - тұзды суларды
тұщыландыру (тұзсыздандыру). Бұл әдіс өте ұзақ уақыттан бері белгілі. Екі мың жыл бұрын
адамдар дистилляция әдісімен тұщы су алуды үйренді. Ол судың қысыммен булануынан,
содан кейін су буының конденсациясынан тұрады. Бұл әдіс теңізге жүзетін кемелерде ұзақ
сапарларда қолданылған. Енді бұл әдіс теңіз суын тұщыландырудың негізгі әдістерінің бірі
болып қала береді. Бірақ жаңалары пайда болды.
Қазіргі кездегі жетілдірілген әдістері – судың қасиеттеріне, қондырғылардың
жұмысына және басқа да техникалық-экономикалық көрсеткіштерге байланысты
таңдалатын өндірістік тұщыландыру әдісі. Тұңғыш өндірістік тұзсыздандыру
қондырғылары 19 ғасырдың аяғы мен 20 ғасырдың басында пайда болды. Мұндай
қондырғылардың мысалы ретінде Чилидегі Атаками шөліндегі күнді тұщыландыратын
қондырғы келтіруге болады. 20 ғасырдың аяғында теңіз суын тұщыландыратын қуатты
өндірістік қондырғылар пайда болды. 70-жылдары бүкіл әлемде 800 қондырғы жұмыс істеп
тұрды, олардың жалпы өнімділігі 1,25 млн.м
3
/тәу. құрады. 2000 жылға қарай
тұзсыздандырылған судың жалпы мөлшері тәулігіне 30 миллион м
3
құрады. Қуаттылығы
100 мың м
3
/тәулікке дейінгі қондырғылар пайда болды. 1990 жылдардың ортасында
тұщыландыру қондырғылары әлемнің 100 елінде жұмыс істеді
Жан басына шаққанда тұзсыздандырылған судың көп бөлігі Парсы шығанағы
елдерінде алынады, онда мұндай су суды тұтынудың негізгі көзі болып табылады (мысалы,
Кувейтте 100%). Әлемдегі ең қуатты тұзсыздандыру қондырғылары осында орналасқан.
Жеке аймақтардан Калифорния мен жеке аралдық микро-мемлекеттерді атап өтуге болады,
олардың тұзсыздандырылған суға тәуелділігі өте жоғары. Бұл Багам аралдарына, Бермуд
аралдарына, Виргин аралдарына, Антиль аралдарына, Канар аралдарына, Жасыл Мыс және
Полинезия аралдарына қатысты.