Оқымысты тарапынан
осындай сынға ұшырағанмен
Н.Ильминскийдің орыс графикасымен берген қазақ әліпбиінің
қазақ тілі дыбыстар жүйесін белгілеуде
бірнеше артықшылығы
бар. Ғалым түзген графикада
е
графемасы сөз басындағы дифтонг
реңкін [je], жіңішке [й] дыбысын және жуан [e
]
-ні таңбалайды.
Және І-буындағы еріндіктен кейін [ө]-ні білдіреді: [тўсцр
].
Н.Ильминский
ә
әрпі (д) тек араб, парсы және
Бәке,
әтеке
сияқты
төл сөздерде қолданылатынын айта келіп,
тілде
жіңішкеру
бағытының күшейгенін ескертеді. Ғалым <а>, <о>, <ұ>- дан кейін
<ә>, <е>, <і> келсе, алдыңғылары велярланады дейді: [сцjерде],
[сцідеіді], [бяітйді].
Сондай-ақ <й
>
дыбысының да сөзді
жіңішкертетін қасиетін көрсетеді:
бяjум,
біідаі,
бяіда,
оілдды, баіліқ.
Сонда автор әліпбиіндегі
дауыстылардың әріп-дыбыс
қатынасы төмендегідей:
Достарыңызбен бөлісу: