201
Стенокардияны жартылай немесе
толықтай жоюға тырысу қажет
және науқастың қалыпты күнделікті өмір белсенділігін қайта
қалыптастыру керек. Өткізілген емнің барынша аз жанама әсерінен
осындай нәтиже шығаруға тырысу қажет.
Қателер және негізсіз тағайындаулар
Ем кезіндегі басты қателер:
Аурудың мінездемесі мен ағымын анықтайтын патологиялық
үрдістердің және оның нысаналарының
туындау механизмдері
жайлы көріністердің болмауы.
Аурудың емдеу ағымында толеранттылықтың пайда болу
мүмкіндігі жайлы пайдаланып отырған ДЗ фармококинеткасын
ескеретін оңтайлы емдеу (тиімді және қауіпсіз)
жайлы
білімнің болмауы.;
ДЗ әсер ететін нысана мүшелердің жағдайы жайлы және
қосарлы қызметтік, метаболикалық
және гормоналдық бұзылыс
аясы жайлы білімнің жоқтығы.
Тұрақты стенокардияны емдеуде жалпы қолдануға ұсынылмайды:
Дигидропиридин туындылары мен нитраттарды ауыр
артериалдық гипотонияның пайда болу қаупіне байланысты
(себебі, тұрақты стенокардиясы
бар науқастарда бұдан басқа
бета-блокаторлар, кальций антагонистерін және ұзақ әсерлі
нитраттарды қосып қолдануы мүмкін) бір уақытта қолдануға
болмайды;
Нитраттарды, дигидропиридин
туындыларын обструктивті
гипертрофиялық кардиомиопатиясы бар науқастарға қолдануға;
Қысқа әсерлі дигидропиридин туындыларын қолдануға;
бета-блокаторларды верапамилмен қоса қолдануға (теріс
инотропты
әсері жоғарылайды, AB-өткізгіштіктің және синусты-
жүрекшелік түйіннің тежелуі);
Сол жақ қарыншаның айқын жиырылу дисфункциясы кезінде
кальций антагонистерін қолдануға (амлодипин
мен фелодипиннан
басқа);
Бета-блокаторлар, верапамил немесе дилтиаземды айқын
брадикардия,
синусты-жүрекшелік
түйіннің
әлсіздігі,
AB-
өткізгіштіктің айқын бұзылыстары кезінде қолдануға болмайды.
