298
рет қабылдап, кейін мөлшерін төмендеу керек. Содан кейінгі
уақытта 25-50 мг\тәу аз мөлшерін, нейрогумаральды модулатор
ретінде ААФ интибиторларын және β-блокаторлар қосымша
тағайындау ұсынылады.
ГКМП
диуретиктермен
емдеуді аз мөлшерден бастап (әсіресе
бұрын зәр шығаратын дәрілер алаған науқастарда) соңынан
мөлшерін таңдау керек. Таңдауды тиазидты диуретиктерге
(гипотиазид) берген жөн, тек олардың әсері жеткіліксіз болғанда
ілмектік
диуретиктер (фуросемид, урегит, торасемид) қолдану
керек. ГКМП науқастарында СЖЖ өршіген жағдайда альдестерон
антагонистерін ААФ ингибиторларын және диуретиктармен бірге
тағайындау ұсынылады. ГКМП науқастарында СЖЖ емдеуде жиі
қолданылатын диуретиктер 30 – кестеде көрсетілген.
30- кесте. ГКМП кезінде СЖЖ емдеуде диуретиктардің
мақсаттық мөлшері
Достарыңызбен бөлісу: