~ 19 ~
тҥсініктеме бермеді. Авторлар эмоциональды кӛріністерді тҧлғаның психикалық
қасиеттерінің жалпы жиынтығынан тыс қарастырды. Қорқыныш, ҥрей, мазасыздық,
сенімсіздік сияқты эмоциональды кҥйзелістердің патогенді рӛліне акцент жасау арқылы,
психодинамикалық концепцияның, инстинктивті ӛмір сҥру саналы ӛмір сҥруден басым
деп нақты айтқан фрейдизммен методологиялық бірлігін дәлелдеді. Психикалық аурулар,
жҥріс-тҧрыс ауытқулары тҧлғаның ӛмірлік ситуациялармен кҥресу мҥмкінсіздігі деп
тҥсіндірілді, ал тҧлға әлсіздіктерінің тамыры эмоционалдық тәжірибеде жатыр делінді.
Психодинамикалық психиатрия фрейдизмнен метеодологиялық ортақ болып табылады,
тек комплекстердің қҧрылу сипаты және шарты бойынша ғана ажыратылады. Ол кӛптеген
шетел, әсіресе батыста кең қолданыс тапты.
Материалистік психология және патопсихология дамуында
маңызды саты болып психикалық және соматикалық ӛзара қатынастың
механизмін ашу болды. И.М.Сеченов пен И.П.Павловтың қҧрған
рефлекс концепциясы психикалық және соматикалық арақатынасты,
сонымен қатар ми қызметінің бейнелеу қызметін тҥсіндіруде және
оқуда жаңа ғылыми-методологиялық тәсіл ашты. С.Л.Рубинштейн
бойынша (1957) психикалық қызметті рефлекторлы сипатта тҥсіну –
психикалық қызметті ми қызметімен байланыстырушы міндетті звено
болып табылады. Ми қызметін рефлекторлық сипатта қарастыру екі
фундаменталды (психика және ми қызметі) жағдай тҧтасталады.
Психиатрияда клиникалық және патопсихологиялық профильдегі
қарқынды зерттеулермен қатар психикалық бҧзылыстарға тән мидағы,
науқас ағзасындағы нақты материалдық ӛзгерістерді анықтауда ҥнемі
әртҥрлі әдістер қолданылып отырды. Бҧл бағыт биологиялық
психиатрия деп аталады.
Достарыңызбен бөлісу: