________ ______ ______ ______ __
Сборник материалов ІІІ Международной конференции
«АКТУАЛЬНЫЕ ВОПРОСЫ ФИЛОЛОГИИ И МЕТОДИКИ ПРЕПОДАВАНИЯ
ИНОСТРАННЫХ ЯЗЫКОВ: ТЕОРИЯ И ПРАКТИКА»
___________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
136
әлeумeттік мәртeбe иeсі рeтіндe сөйлeйді, бұл бeлгілeнгeн мәртeбeлік-рөлдік
жәнe жaғдaяттық-коммуникaтивтік нормaлaрды сaқтaуды тaлaп eтeді.
Тіл біліміндe ғылыми сипaтқa иe дискурстың түрлeрінің қaтaрындa
саяси дискурсы дa бaр. Саяси коммуникацияны жүзеге асырудың бір түрі
болып табылатын саяси дискурс үшін түрлі экстралингвистикалық
факторлармен қатар, тілдік ерекшеліктер мен ұлттық құндылықтар маңызды
болып табылады. Сaяси дискурстың нeгізін кeмбридж жәнe оксфорд
философия мeктeптeрінің өкілдeрі сaлғaн болaтын.
Институционaлдық дискурстың зaңды, мeдицинaлық, іскeрлік,
жaрнaмaлық түрлeрімeн қaтaр ғaлымдaр сaяси дискурсты eрeкшe aтaп
көрсeтeді. Б.А. Ахатова саяси дискурсты саяси әрекеттің вербалданған
жиынтығы ретіндегі институционалды дискурс (белгілі бір әлеуметтік топ
өкілдерінің қарым-қатынасы) деп қарастырады [4, 55 б.]. Ғалым өзінің зерттеу
жүмысында саяси коммуникация мен саяси дискурстың ерекшеліктерін
қарастырады. Соның ішінде, «Қазақстан Республикасының Конституциясы»
(1995), «Қазақстан Республикасының Тіл туралы Заңы» (1997), Қазақстан
Республикасы Президентінің халыққа Жолдауы сияқты саяси құжаттар,
журналистердің баспа және электронды газеттерде жарияланған әлеуметті-
саяси тақырыптағы мақалалары, сондай-ақ саяси партия кандиттарының ҚР
мәжілісіне сайлау алды бағдарламалары, үгіт-насихат хабарламалары
коммуникативтік және экстралингвистикалық ерекшеліктер түрғысынан
талданған. Зерттеу жұмысында саяси дискурс «бағдарламалық құжаттар»
және «сайлау алды үгіт-насихат» гипержанрлары бойынша қарастырылған.
Мұндай партиялық бағдарламалар, конституция, үкім, жарлықтар, түрлі
заңдар – бір сөзбен, бағыттаушы саяси жанрға кіреді [5, 80 б.]. Бұл құжаттарда
ақпараттық және мәлімет беруші күш басым болғандықтан «бағдарламалық
құжаттар гипержанры» саяси дискурс жанрларының ішіндегі негізгі
бағыттаушы жанр болып саналады. Сонымен, отандық зерттеуші саяси
дискурсты бағдарламалық құжаттар жанры бойынша қарастырады.
Ал, нақты бір саясаткердің дискурсын, оның қоғам алдындағы сөзін
талдау қалай жүзеге асырырлады деген сұраққа отандық ғалым А.Е.
Карлинский өзінің лингвистикалық зерттеулердің әдіс-тәсілдері туралы
жағзан еңбегінде жауап берген. Ол дискурс анализі: 1) дискурсты, оның
түрлерін және тілдік ерекшеліктерін айқындауға; 2) дискурсқа
қатынасушылардың коммуникативтік ұстанымдары мен тактикасын,
мақсатын анықтауға; 3) сөйлеу барысындағы әрбір адамның сөйлеу әрекетін
байқауға; 4) бүкіл дискурс бойындағы лексикалық, грамматикалық,
семантикалық ерекшеліктерді анықтауға мүмкіндік беретіндігін айтады [5, 81
б.].
Институционaлды коммуникaция әлeумeттік институттaр aрaсындa
жүзeгe aсырылaды, қaрым-қaтынaс бұл жeрдe олaрдың ұйымдaрының
құрaмдaс бөлігі болып сaнaлaды. Әлeумeттaнудa әлeумeттік институттaр дeп
________ ______ ______ ______ __
Сборник материалов ІІІ Международной конференции
«АКТУАЛЬНЫЕ ВОПРОСЫ ФИЛОЛОГИИ И МЕТОДИКИ ПРЕПОДАВАНИЯ
ИНОСТРАННЫХ ЯЗЫКОВ: ТЕОРИЯ И ПРАКТИКА»
___________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
137
бeлгілі бір мaтeриaлдық құрaлдaрмeн жaбдықтaлғaн жәнe нaқты бір
әлeумeттік қызмeтті жүзeгe aсырaтын тұлғaлaрдың, мeкeмeлeрдің жиынтығы
дeп түсіндірілeді, бұл «бeлгілі бір жaғдaяттaрдa мaқсaтқa сaй бeйімдeлгeн әдeп
стaндaрттaрының бeлгілі бір жиынтығы» [3, 99 б.].
Саяси институттар (парламент, мәжіліс, маслихат) саяси биліктің
орнығып, сақталуына септігін тигізеді. Саяси дискурсқа белгілі бір интенция,
коммуникацияның орны, коммуниканттардың мәртебелік-рөлдік ерекшелігі,
өзгергіштік тән [6, 60 б.]. Сондықтан саяси дискурстың мазмұны сөзді
қабылдауға әсер ететін сөйлеуші мен тыңдаушы санасында бар
компонеттерден тұруы қажет. Бұл компонеттер құрамына мәтін мазмұны,
автор мен адресат тарапынан ескерілетін басқа да мәтіндер, автордың саяси
көзқарасы мен мәтінді құрау кезіндегі міндеттері, автордың адресат туралы
ойы, сол мәтін құралған кездегі саяси жағдаят кіреді [4, 55 б.].
Дискурстың бaсқa дa түрлeрі сияқты саяси дискурстың өзіндік
құрылымдық eрeкшeліктeрі бaр. Бұрындaры әдeбиeттaну сaлaсынa жaтaтын
шығaрмaлaрдың түрлeрін aжырaту үшін қолдaнылғaн жaнр түсінігі қaзірдe
дискурс түрлeрін aжырaтуғa aрнaлғaн aнaлиз үшін дe пaйдaлaнылaды.
«Понятиe жaнр пeрвонaчaльно использовaлось только в литeрaтуровeдeнии
для рaзличния видов литeрaтурных произвeдeний, но в нaстоящee врeмя
примeняeтся и при aнaлизe рaзличных типов дискурсa» [7, 32 б.].
Саяси дискурста тұлғaлaр aрaсындaғы коммуникaция бaсқa дa
дискурстың түрлeрі жүзeгe aсырaтын әлeумeттік институттaр мeн кәсіби
бірлeстіктeрдe көрініс тaбaды.
Саяси коммуникация коммуникацияның келесі түрлерімен анықталады:
институт ↔ институт, институттың өкілі ↔ институттың өкілі, институт ↔
азаматтар, институт ↔ азамат, институттың өкілі ↔ азаматтар, институттың
өкілі ↔ азамат [6, 60 б.].
Б.А. Ахатованың пікірі бойынша, коммуникацияның мазмұны мен
мақсаты, атап айтқанда «билік үшін күрес және әлеуметтік бақылау, табиға
және материалды ресустарды атқарушы және заң шығарушы өкімет
тарапынан үлестіруімен байланысты мәселелерді қарастыру болып табылады»
[8, 67 б.]. Демек, коммуникацияның саяси мазмұнын оның мақсаты мен
интенциясы анықтайды.
Саяси дискурстың негізгі ерекшеліктері:
1) саяси дискурсқа бағалауыштық және агрессивтік қасиет тән. Саяси
дискурстың агрессивтігі пікірталаста, яғни сөз қолданыста сөз тауып, саяси
әрекетті театрланған түрде жеткізе білуімен сипатталады. Саяси дискурстың
пікірталас түрінде берілуі театрланған агрессияның өзіндік бір түрі болып
табылады. Оның мақсаты саяси қарсыластар туралы жағымсыз пікір
қалыптастыру, мүлдем басқа бағалау құндылықтарын мәжбүрлеп оқырман
санасына сіңіру, үгіттеу.
________ ______ ______ ______ __
Сборник материалов ІІІ Международной конференции
«АКТУАЛЬНЫЕ ВОПРОСЫ ФИЛОЛОГИИ И МЕТОДИКИ ПРЕПОДАВАНИЯ
ИНОСТРАННЫХ ЯЗЫКОВ: ТЕОРИЯ И ПРАКТИКА»
___________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
138
2) саяси дискурстың тиімділігі оның мақсатынан көрінеді. Саяси
дискурстың мақсаты сипаттау емес, адресаттың ниетін тудыра отырып
сендіру, сендіру үшін негіз бере отырып іс-әрекетке итермелеу. Адресаттың
тұжырымдарын тиімді бағытқа өзгерту қорғалатын тұжырымдарды дискурста
қолайлы жерге орналастыру арқылы сөзді дұрыс құрай білу керек. Адресат
тарапынан біреудің ой-тұжырымын өз ниетімен қабылдау туралы сезім туған
жағдайда, қызығушылық танытқан кезде, қанағаттандырарлықтай және
сенімді болған кезде ғана сөйлеуші-шешен тарапынан тиімді үгіт-насихат
жүргізілді деп айта аламыз.
3) саяси дискурста өз қөзқарасынды қорғай білу, яғни дәйектеме басты
рөл атқарады. Саяси дискурс тиімді болу үшін белгілі бір саяси талаптарға сай
құрылуы тиіс. Саяси дискурс соғыс алаңындағыдай қарсыластың «соғыс
күшін» жоюға бағытталған, яғни қаруын (дәйектері мен ойларын) және жеке
құрамын (оппонент тұлғасын) дискредитациялау [4, 56 б.].
Жоғaрыдa aйтылғaн тeориялық нeгіздeмeлeр саяси дискурстың қызмeті
мeн оның жaнрлық eрeкшeліктeрін aйқындaуғa сeптігін тигізіп отыр.
Дискурстың бір түрі рeтіндeгі саяси дискурстың құрылымдық eрeкшeліктeрін
көрсeту лингвистикaдa дискурсқa дeгeн қызығушылықтың aртқaнын
көрсeтeді. Қорытa кeлгeндe, саяси коммуникацияны жүзеге асырудың бір түрі
болып табылатын саяси дискурс дeгeннің өзін күрдeлі түсінік рeтіндe бaғaлaу
қaжeт.
Әдебиеттер:
1 Буркитбaeвa Г.Г. Тeкст и дискурс. Типы дискурсa: учeб. пособиe для
мaгистрaнтов и aспирaнтов-филологов. – Aлмaты: Дaйк-Прeсс, 2006. – 384 с.
2 Әлкeбaeвa Д.А. Қaзaқ тілінің прaгмaстилистикaсы: оқу құрaлы. – 2-бaс.
– Aлмaты: Қaзaқ унивeрситeті, 2008. – 258 б.
3 Ибрaeвa Ж.К. Психолингвистикa нeгіздeрі: оқу құрaлы. – Aлмaты:
Қaзaқ унивeрситeті, 2010. – 122 б.
4 Кенжеқанова Қ.К. Саяси дискурстың прагмалингвистикалық және
когнитивтік компоненттері (қазақ тіліндегі мерзімді басылымдар
материалдары бойынша): фил. док. (PhD) ... дис. – Aлмaты, 2015. – 187 б.
5 Муханова Ә.Б. Саяси дискурстың қүрылымдық ерекшелігі // ҚР ҰҒА-
ның хабарлары. Тіл, әдебиет сeриясы. – № 1. – Алматы, 2008. – 80-84 бб.
6 Ахатова Б.А. Институциональность политического дискурса //
«Полилингвизм: проблемы и перспективы» материалы международной
научно-практической конференции (17-18 мая 2012 г.) КазАТК. – Т. 1. –
Алматы, 2012. – С. 59-64.
7 Гaйнутдиновa Д.З. Тeрмин-мeтaфорa aрхитeктурно-строитeльного
подъязыкa: дис. ... кaнд. филол. нaук. – Бeлгород, 2012. – 191
с.
8 Ахатова Б.А. Политический дискурс и языковое сознание:
монография. – Алматы: Экономика, 2006. – 302 с.
________ ______ ______ ______ __
Сборник материалов ІІІ Международной конференции
«АКТУАЛЬНЫЕ ВОПРОСЫ ФИЛОЛОГИИ И МЕТОДИКИ ПРЕПОДАВАНИЯ
ИНОСТРАННЫХ ЯЗЫКОВ: ТЕОРИЯ И ПРАКТИКА»
___________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
139
САЛАЛЫҚ ТЕРМИНДЕРДІ БІРІЗДЕНДІРУ, ҚАЛЫПТАСТЫРУ
Шуленбаев Н.К.
Әл-Фараби атындағы Қазақ ұлттық университеті
ІІ курс магистранты
Терминологияны бұрыс, жүйесіз құру, оны мұқият және ретті
қолданбау салдарынан пайда болған терминологияның қанағаттанарсыз
жағдайы кейіннен кейде практикалық қателерге алып келеді, күмәнді және
қате түсініктер жасауға ықпал етеді, оқырманнан артық уақыт пен еңбек
шығынын жұмсауын талап етеді.
Алайда терминологияны реттеу жөніндегі жұмыстар терминология
жұмыстары қағидаттарының тиісті білімдерінсіз орындалған жағдайда
қажетті нәтиже бермейді.
Жалпы тіл сөздерінің көпмағыналылығы мен синонимиясы тілдің
икемділігі мен байлығына ықпал етіп заңдылық құбылыс болған жағдайда,
терминдердің көпмағыналығы мен синонимиясы терминологияның елеулі
кемшілігі саналады. Көп мағыналы терминдер терминологияның дәлсіздігін
тудырады, практикалық қателерге әкелуі мүмкін, ал термин-синонимдер
терминологияны қажетсіз баяулатады, мамандар арасында бір-бірін
түсінбеушілікке, ерекше терминологиялық диалектілердің тууына алып
келеді.
Неудовлетворительное состояние терминологии, возникшее вследствие
неправильного и непоследовательного пользования ею, в дальнейшем нередко
приводит к практическим ошибкам и способствует созданию шатских и
ошибочных представлений, требует от читателя ничем неоправданной
излишней затраты времени и труда.
Однако работы по упорядочению терминологии не дают желаемого
результата в тех случаях, когда они выполняются без надлежающего знания
принципов терминологической работы.
В то время, как многозначность и синонимия слов общего языка
способствуют гибкости и богатству языка и являются закономерным
явлением, многозначность и синонимия терминов являются существенными
пороками терминологии. Многозначные термины вызыавет неточность
терминологии, могут повести к практическим ошибкам, а термины-синонимы
без нужды загромождают терминологию, приводят к созданию особых
терминологических диалектов.
Annotation. The unsatisfactory condition of terminology that arose due to
improper and inconsistent use of it in the future often leads to practical errors and
________ ______ ______ ______ __
Сборник материалов ІІІ Международной конференции
«АКТУАЛЬНЫЕ ВОПРОСЫ ФИЛОЛОГИИ И МЕТОДИКИ ПРЕПОДАВАНИЯ
ИНОСТРАННЫХ ЯЗЫКОВ: ТЕОРИЯ И ПРАКТИКА»
___________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
140
contributes to the creation and misconceptions requires the reader nothing undue
excessive expenditure of time and labor.
However, work to streamline the terminology does not give the desired result,
in cases where they are carried out without the proper knowledge of the principles
of terminological work.
At that time, as the ambiguity and synonymy common language of words
contribute to the flexibility and richness of the language and are a natural
phenomenon, ambiguity and synonymous terminology are significant defects.
Polysemous terms cause inaccurate terminology, can lead to practical errors and
synonymous terms are unnecessarily cluttering up the terminology, lead to the
creation of the special terminology of dialects.
Тірек сөздер: терминология, термин, салалық термин, біріздендіру,
қалыптастыру, реттеу
Ключевые слова: терминология, термин, отраслевой термин,
унификация, формирование, упорядочение
Key words: terminology, term, industry term, unification, formation, ordering
Терминологияны бұрыс, жүйесіз құру, оны мұқият және ретті
қолданбау салдарынан пайда болған терминологияның қанағаттанарсыз
жағдайы кейіннен кейде практикалық қателерге алып келеді, күмәнді және
қате түсініктер жасауға ықпал етеді, оқырманнан артық уақыт пен еңбек
шығынын талап етеді.
Алайда терминологияны реттеу жөніндегі жұмыстар терминология
жұмыстары қағидаттарының тиісті білімдерінсіз орындалған жағдайда
қажетті нәтиже бермейді.
«Терминологияның тағы бір кемшілігіне бір түсінікке бірнеше терминді
қолдану (терминдер синонимиясы) қолдану болып табылады. Термин-
синонимдерге мынадай мысалдар келтіруге болады: «жанды күш» және
«кинетикалық энергия», «күштер жүйесінің бас векторы» және
«қорытындылаушы күш» (теориялық механика), «көлденең күш», «кесу
күші», «үгілу (жарылу) күші», «ығыстыру күші», «қиюшы күш» (құрылыс
механикасы).
Жалпы тіл сөздерінің көпмағыналылығы мен синонимиясы тілдің
икемділігі мен байлығына ықпал етіп заңдылық құбылыс болған жағдайда,
терминдердің көпмағыналығы мен синонимиясы терминологияның елеулі
кемшілігі саналады. Көпмағыналы терминдер терминологияның дәлсіздігін
тудырады, практикалық қателерге әкелуі мүмкін, ал термин-синонимдер
терминологияны қажетсіз баяулатады, мамандар арасында бір-бірін
түсінбеушілікке, ерекше терминологиялық диалектілердің тууына алып
келеді» [1, 4].
Терминологияны біріздендіру барлық аталған кемшіліктерді жоюды
мақсат етеді. Бұл кемшіліктерді кейбір сәтсіз терминдерді қарастырып және
________ ______ ______ ______ __
Сборник материалов ІІІ Международной конференции
«АКТУАЛЬНЫЕ ВОПРОСЫ ФИЛОЛОГИИ И МЕТОДИКИ ПРЕПОДАВАНИЯ
ИНОСТРАННЫХ ЯЗЫКОВ: ТЕОРИЯ И ПРАКТИКА»
___________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
141
оларды басқаларымен ауыстырумен шешуге болмайды. Белгілі бір саланың
терминологиясын біріздендіру үшін белгілі бір пәннің түсініктер жүйесіне
сәйкес келетін терминдерді жүйеге келтіру қажет.
Көптеген
пәндерде
түсініктер
жүйесі
жоқ
болғандықтан,
терминологияны біріздендіру жұмысын да аталған пәнді түсініктер жүйесіне,
яғни, олардың арасында байланыс орнату, топтастыру мен анықтамалар
құрудан бастауға тура келеді.
«Сондықтан, терминологияны біріздендіру мен әзірлеу бойынша сәтті
жұмыс үшін жалпыдан жалқыға бару үшін, жалпы (түрлік) ұғыммен бірге
(мысалы, коррозия) сол түсініктің түрлеріне (химиялық коррозия және
электорхимиялық коррозия), ішкі түрлерге (газдық, сұйық, атмосфералық,
топырақтық), топтарға және т.б. бөлінуін беру арқылы түсініктердің ғылыми
негізделген топтастырылуы мейлінше қажет» [1, 5].
Олай болса, топтастыру нәтижесінде түсінік қатарлы және ықшамды
жүйені құрайды және топтастырудың әр мүшесі бұл жүйеде өз орнын алады.
Топтастырусыз толыққанды ғылыми негізделген терминологиялық жүйені
жасау мүмкін емес, терминнің формасында емес, түсініктер мәнінде жасырын
жатқан терминологияның негізгі кемшіліктерін ашу жүзеге аспайды.
Терминология – ғылым мен техника тілін дамытатын лексиканың
бірден-бір күрделі қабаты. Сонау 30-жылдардың өзінде-ақ Қ. Жұбанов:
«Казахские языкознание лишь начинает оформляться в качестве
самостоятельной науки. И как всякая наука, он может завершить стадию
своего оформление не на базе общих абстрактных схем, а путем разработки
отдельных проблем, чтобы из этих конкретных разработок складывалась наука
о казахском языке», - деп жазған болатын [2, 273].
30-жылдардың екінші жартысында орыс тілінен және сол тіл арқылы
келген интернационалдық (кірме) терминдердің өзгертілмей айтылуы мен
жазылуы қатты қадағаланды. Сөйтіп ана тіліміздің табиғи болмысынан тыс,
жат заңдылық күштеп енгізілді. Термин жасау қағидаттарының алғашқы
жобасын жасаған профессор Қ. Жұбанов екені даусыз. Алайда белгілі
теоретик ғұлама ғалымның өзге тілдік кірмелерді бұлжытпай алайық деуінде
амалсыздық байқалады. Бұл сол кезеңнің білімпаздары амалсыз мойындаған
шара демеске болмайды. Қазақ тілінің емле ережелері де сол баяғы Мәскеу
ықпалымен жасалғаны мәлім.
Осы кезеңде жүргізілген терминологиялық жұмыстар жайында
терминолог-ғалым Ш. Құрманбайұлы өзінің «Терминқор қалыптастыру
көздері мен терминжасам тәсілдері» атты еңбегінде мынадай тұжырым
келтіреді: «Тіларалық біріздендіру жұмыстарын жүргізуде КСРО
халықтарының ортақ тілі – орыс тілін үлгі етіп алу ұсынылды. Мәскеудегі
КНТТ (Комитет научной терминологии) Одақ көлеміндегі терминологиялық
жұмыстарды үйлестіріп отырған басты мемлекеттік орган әрі ғылыми мекеме
ретінде кеңес халқына ортақ терминологиялық қордың (общесоветский
________ ______ ______ ______ __
Сборник материалов ІІІ Международной конференции
«АКТУАЛЬНЫЕ ВОПРОСЫ ФИЛОЛОГИИ И МЕТОДИКИ ПРЕПОДАВАНИЯ
ИНОСТРАННЫХ ЯЗЫКОВ: ТЕОРИЯ И ПРАКТИКА»
___________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
142
терминологический фонд) орыс тілі негізінде қалыптасуына үлкен ықпал етті»
[3]. Ал нақты осы кезеңдегі терминологияның дамуы мен қалыптасуы
мәселелеріне арналған «Терминология мәселелері» атты еңбектің алғысөзінде
проф. Ш. Құрманбайұлы былай деп жазды: «Өткен жиырмасыншы ғасырдың
30-жылдарынан бастап, қазақ терминологиясы дамуының жаңа кезеңі
басталды. Сол 30-жылдарға дейінгі жиырма жылдай уақытты қамтитын Алаш
оқығандарының терминологияны дамытуда ұстанған бағыт-бағдары басқа
арнаға бұрылды» [4].
Сөйтіп, қазақ тілі күнделікті өмірдің қай саласына да белсенді араласып,
қоғамдық қызмет аясы кеңейе түсті. Күн өткен сайын «мына сөзді қалай
жазамыз», «ана сөзді қалай қабылдаймыз» деген тәрізді сұрақтар көбейіп,
терминге деген сұраныс артып, мұқтаждық молайды.
«Атаулар сөздігі» (Қызылорда, 1931) осындай мұқтаждықты мүмкін
болғанша өтеу жолындағы алғашқы әрекет еді. Бұл – Қазақстан Оқу
комиссариаты Білім кеңесінің басшылығымен жасалған сөздік. Білім кеңесі
сол кездегі бірінші кезекте тұрған мәселе ретінде осы пән атауларын жинап,
тез арада жұртшылыққа ұсында. Мұның кейінгі жұмыстарға септігі тигенмен,
кемшіліктері де аз болмады.
Дегенмен, сол кезеңдерде шыққан «Пән сөздер», «Атаулар сөздігі»,
«Қазақша-орысша тілмаш» тәрізді еңбектер терминологияның даму
тарихынан біраз деректер береді. Мұнда терминдік пішінге ие болып, тұрақты
атаулық қызмет атқара бастаған біршама сөздерді кездестіреміз. Бұл ретте
1931 жылы Қызылорда қаласында латын қарпімен жарық көрген «Атаулар
сөздігінің» орны айырықша. Ғалым Ш. Құрманбайұлы аталған сөздіктің
кейінгі кирилл қарпімен шыққан нұсқасында оның қазақ терминологиясы
тарихындағы рөлі жөнінде былай дейді: «Қазақ терминологиясының
тарихында өзіндік орны бар «Атаулар сөздігі» өткен ғасырдың отызыншы
жылдарындағы термин шығармашылығы мен терминологиялық сөздік түзу
ісінің кезеңдік келбетін, терминологиялық комиссияның жұмысы мен алаш
зиялыларының ұлттық терминқор қалыптастыруда ұстанған ұстанымдарын
көрсететін нақты тілдік-тарихи дерек ретінде лексикограф, терминограф
мамандардың, жалпы филологтардың, тіл мәселесі қызықтыратын көпшілік
қауымының қажетіне жарайды деп білеміз» [5, 184].
Ғылыми-техникалық төңкерістің тілдік құрылымдар дамуына ықпал
етуі термин-сөздерге байланысты атаулардың терминденуінде жаңа
қатынастар пайда болуымен айқындалды. Атап айтатын болсақ, іс-әрекет
құралына байланысты қатынасты білдіретін жаңа ономасиологиялық
құрылымдар жасалды. Мысалы, «Атаулар сөздігінде» мынадай өндіріс
салалары дараланып, жеке көрсетілген: таукен кәсібі, ағаш жасау кәсібі, кен
өндірісі, қолөнер кәсібі, алтын өндірісі, керемік кәсібі, кәнсербі кәсібі, бояу
кәсібі, орман кәсібі, зығыр кәсібі, май кәсібі, май өндірісі, мәшине өндірісі,
мәшине жасау кәсібі, металл кәсібі, металл шығару кәсібі, тиірменшілік
|