Үлкен үйдегі үрей
– Мұндай ішкеніңді қоя алмасаң, бізге келме! – деп қақ-
па дан итеріп шығарып жібердім. Содан шынымен біржола
жо ғал ды . Мамасының үйіне де бірнеше рет бардық, есігі
кілт теу лі. Естеріне түскенде ұлдар іздеп барып келіп жүр ді.
Жарты жылдан кейін тағы барса, бөтен біреулер:
– Бұл үйді біз сатып алдық, енді мұнда Ерік тұрмайды, –
депті.
Қанша дегенмен балаларымның əкесі емес пе, «қаңғып
қал ды ма, не болды, үйін сататындай», – деп уайымдап қал-
дым. «Сонша қатты айттым ба, біржолата безіп кететін-
дей?», – деп өзімді кінəладым да. «Бəріміздің түбімізге жетіп
жүр ген қу арақ қой, ішпей жүрсе нем бар балаларымның
əке сі, қыз дай қосылған қосағым», – деп ойлап қанша ұй қым
бұ зыл ды.
* * *
Өзім жұмысымды үзбей істеп бар күшімді балаларды
жеткізуге салдым. Талғатқа техникум бітіртіп алдық, кен же-
міз Қуаныш институтқа ілінді. Бақыт біздің басшымыз сияқ-
ты, бəрін соның ақылымен шешеміз. Əкемнің орнын осы бір
ақылды бауырым толтырып жүр. Қыздарым да си рақ та ры
өсіп, таласа бойжетіп келеді. Əйел болған соң та би ғат тың
заңы ма, қалай қашсаң да еркектің көзіне түседі екен сің. Не
қасиетім барын қайдам маған өзімнен жас жігіттер əуес. Өзі
қазағы аз қала болған соң ба өз ұлтымның еркегін көре бер-
мей мін. Осында жүріп Игорь деген орыс жігіті ғашық болды.
Ұлтының бөтендігі бар, жасының кішілігі бар қанша бойыма
жақындатпауға тырыссам да, осы бір жігіт бауырларыммен
танысып, отбасыммен араласып өзінің ақкөңіл, ме йі рім ді лі-
гі мен балаларымды ықыласына бөледі. Баяғы Анвар сияқ-
ты істеген ісінің есебі жоқ, ешнəрсеге қайтарым сұ ра май ды.
Жал ғыз мақсаты – менің назарыма ілініп, көңілімнен шығу.
Орыс тың «Əйелдер құлағымен сүйеді» дейтін мə те лін де айт-
|