әділет, дәулет, қанағат, ақыл -бір-бірімен үндескен
жағдайда ғана ел бақытқа жетеді деп қоры-тады.
«Қүтты
біліктегі»
«білік» сөзінің
екі
мағынасы
бар.
Оның
бірі
«білім»
болатын
болса,
екіншісі
-
«билік
ету»,
«елді
басқару».
Соңғы мағынада ойшыл:
«Бек халықты тек білікпен сендірер,
Барлығын да ақылына жеңдірер,
Дана келсе елді ұзақ билегің -
Заңды ұстап, бүрсын елге бүйрегің», - дейді
Өзінің дүниеге деген көзқарасында Ж.Баласағұн рухты бірін-ші орынға қояды.
Адам - ақыл-парасаты бар ерекше пенде, ақыл адаммен қоса жаратылады. Сондықтан
дүниеде адам зерттеп білмейтін нәрсе жоқ. Адамның ақыл-парасаты құдіретті:
«Ақыл - шырақ, қара түнді ашатын,
Білім - жарық, нүрын саған шашатын.
Кісі үланы қара жерге қол салды,
Көтерді бәрін, білімін ол қолданды».
Өзінің шығармасында Ж.Баласағұн имандылық, әдептілік, жалпы тәлім-тәрбие
жөнінде де тамаша өсиеттер қалдырды. Оның ойынша, адамдардың қарым-қатынасында
үш жаман нәрсе бар. Олар: жауыздық істеп, мәмілеге келмей қасарысып тұрып алу, яғни
қазіргі тілмен айтқанда, компромиске, келісімге келмеу; екіншісі -жалған сөзбен
шұғылдану. Тіл, бір жағынан, адамды білікке жет-кізсе, екінші жағынан, адамды өмірден
әкетуі мүмкін; үшіншісі -сараңдық: «Дүние жинайды, жемейді, артында қалады», - деп
қорытады ойшыл. Жалпы алғанда, ойшыл аскеттік өмір салтын жақтайды. Оны біз мына
сөздерден байқауымызға болады:
«Баянсыз Дүние қылығын ұқтырады:
Мінез-құлқы қыз саяқты ,
Сүйіндіреді, бірақ қолын бермейді.
Сүюшіні сүймейді, киік саяқты қашады.
Қашқанға жабысады, аяғын құшады...»
Жоғарыдағы көрсетілген ұлы бабамыздың ойлары бүгінгі өзгерістегі Қазақстан
қоғамына өзінің өзектілігімен пайдалы. Оны әрбір азамат білуі қажет.