1.
|
ЖТ теориясындағы психодинамикалық бағыт
З. Фрейд:
ЖТ психодинамикалық теориясы
|
«Психоанализ» концепциясы 3 мағынада:
жеке тұлға және психопатология теориясы;
жеке тұлғадағы психикалық бұзылудың терапиясы;
индивидуумның санасыз ойлары мен сезімдерін зерттейдің әдісі.
ЖТ құрылымы 3 компоненттен:
ид («ол») – ЖТ-ның примитивті, инстинктивті және туа біткен аспектілері;
эго («мен») – шешім қабылдауға жауапты психикалық аппаратының компоненті;
суперэго («нағыз мен») – қылық-әрекеттің жалпы нормалары мен стандарттарының интернализацияланған версиясы.
Адам мотивациясы денелік қажеттіліктермен шақырылған қозу энергиясына толықтай негізделген. Қалау ретінде көрініс тапқан денелік қажеттіліктердің психикалық образдары инстинкт деп аталады.
ЖТ дамуының 4 стадиясы: оральды, анальды, фаллистік, генитальдық.
Үрейдің 3 типтері: реалистік, невротикалық, моральды.
|
Алғаш рет психика инстинкт, ақыл-ой және сана арасындағы күрес ретінде сипатталды. Санасыз психикалық процестің адам қылық-әрекетін регуляциялаудағы маңызы көрсетілді. ЖТ байланысты алғаш рет кең ауқымды теория, терапевттік тәжірибе мен өзін-өзі анализге негізделген клиникалық бағалаудың кең таралған жүйесі.
|
Күрделі эмпирикалық тексеруден өтуі керек. Теорияның эмпирикалық валидтігі пациенттерге клиникалық бақылауы негізінде жасалынған. Концепциялары тым анықталмаған және өте күрделі болып табылады. Адамның өмірлік мәні сексуалдылық пен агрессияда деп саналады.
|
