233
қасында тұрған парсы жауынгерінің қаруын жұлып алып, өзін өзі өлтіреді.Келесі күні екі
жақтың арасында бұрын соңды көз көріп, құлақ естімеген сұрапыл қырғын соғыс басталады.
Ақырында далалық ұрыс тәсілін тиімді пайдаланған түркі сақтар парсылардың әскерін түгел
дерлік жусатып салады. Қоршауға түсіп, бас сауғалар мүмкіндігінен айырылған Кирдің өзі де
жауынгерлерімен бірге айқас алаңында қаза табады.Тұмар ханша шайқас аяқталған соң,
сарбаздарына Кирдің денесін таптырып алып, басын кестіріп, қан толтырылған меске салып
тұрып: «Әйтеуір тірі қалдым, сені жеңіп шықтым демесем, жан дегендегі жалғыз ұлымды
аярлықпен қолға түсіріп, сен менің түбіме жеттің, жауыз! Енді Тәңірге берген сертімді
орындап, басыңды қанға бөктіріп, сусыныңды қандырғаннан басқа амалым жоқ»
дейді.Осылайша күнгей түркі сақтар өздерін жаулауға жасанып келген басқыншылардан елінің
тәуелсіздігін сақтап қалады. Осылайша Тұмар ханша елбасылық ұлы тұлғасымен,
қолбасшылық асқан ерлігімен тарихқа енеді.
Достарыңызбен бөлісу: