3. орта рационалды позицияға ие отбасы: дәрігерлер мен психологтардың барлық нұсқаулары мен кеңестерін жүйелі орындайтын отбасы. Отбасы адамда: - -оны түсінетін, бағалайтын, қорғайтын, жақсы көретін, күтетіндігін сезінетін орын,
- -баланың өмірлік ұстанымдарын, танымдық бастамаларын қалыптастырады,
- -тұлға ретінде жояды немесе жасайды,
- -отбасы мүшелерінің психикалық саулығын бекітеді немесе бұзады,
- -жеке қажеттіліктерін қанағаттандырады немесе кеседі,
- -өзін көрсетіп, қанағаттанып, қауіпсіздікте болу мүмкіндіктерін құрады,
- - өзіндік «МЕН» қасиетін дамытып, шектеулер белдемесін қояды.
Отбасының әсері - әсіресе баланың өмірінің басында басқа тәрбиелік үдерістерге қарағанда көп әсерін тигізеді.
- Зерттеулер көрсеткеніндей, отбасы мектепті, бұқаралық ақпарат құралдарын да, қоғамдық ұйымдарды, еңбек ұжымдарын, достарды, өнер мен әдебиеттің жоғарғы пікірін келтіре алады.
- Бұның барлығы мұғалімді бірқатар тәуелділікті анықтауға әкеледі: тұлғаның сәтті қалыптасуы бірінші кезекте отбасымен анықталады. Отбасы қаншалықты жақсы болса, соншалықты тұлғаның еңбек, дене, танымдық тәрбиесінің нәтижесі жоғарылайды.
- көпшіл, көппен тіл табыса алатын, ұжымшылдық қасиетке ие олу икемділіктерін қалыптастыру.
- Себебі бала өмір ағымымен болашақта ұйымдар мен топтарды тіл табыса өмір сүруі керек. Бұл жағдайда баланың әлеуметтенуі түрлі ұжымдар мен топтарға әлеуметтік-психологиялық бейімделудің күрделенген әрі кеңейтілген үдеріс ретінде қарастырылады.
Выделяют формы родительского отношения к детям инвалидам и детям с ОВЗ: - Родители глубоко, даже трагически переживают проблемы своего ребёнка, жалеют его, окружают чрезмерной заботой, вниманием, опекают, освобождая от посильных обязанностей. Чрезмерная опека лишает ребёнка самостоятельности, возможности должным образом приспособиться к сложным жизненным условиям.
- Не желая примириться с проблемами ребёнка, родители преувеличивают его возможности, не замечая недостатков. Такие родители постоянно подстёгивают ребёнка, предъявляя к нему завышенные требования. Постоянное давление делает ребёнка упрямым, раздражительным, а частные случаи, в которых он себя чувствует некомпетентно, лишают его уверенности в себе.
- В случае видимой инвалидности родители прячут его от людей, не посещают общественные места, лишая его жизненных впечатлений. Ребёнок растёт робким, забитым.
Достарыңызбен бөлісу: |
