Диэлектрик (dielectric) - поляризацияға қабілеттілігі негізгі электрлік қасиеті болып табылатын, металлдар мен шалаөткізгіштерге қарағанда электр тогын нашар өткізетін, үлестік электр кедергісі өте үлкен (j = 10^6/10^16 Ом • м) қатты, сұйық және газ тәріздес заттар.
Затта электр өрісін тасымалдайтын бөлшектер жоқ болса, бұндай зат диэлектрик деп аталады. Яғни тоқты тасымалдай алмайтын, тоқты өткізбейтін заттар диэлектриктер деп аталады.
«Электр өткішгіштік» термині.
Электрөткізгіштік - бұл материалдың электр тогының мөлшерін өлшеу немесе ток өткізуге қабілеттілігі. Электр өткізгіштік сондай-ақ нақты өткізгіш ретінде белгілі. Өткізгіштігі - материалдың ішкі қасиеті.
Электр өткізгіштік заттың немесе материалдың электр тогының өзінен өтуіне мүмкіндік беру қабілеті, яғни электрондарды тасымалдау үшін. Бұл электр кедергісіне қарама-қарсы.
Электр өткізгіштер температураға және заттардың немесе материалдардың атомдық және молекулалық құрылымдарына байланысты өзгереді. Электр өткізгіштердің екі түрі ерекше: металл және электролиттер.
Электрөткізгіштік «σ» символы арқылы белгіленеді және SI бірлік сименс бірлігіне (S / m) ие. Электротехникада грек әріптері κ қолданылады. Кейде грек әріптері өткізгіштігін білдіреді. Суда өткізгіштігі жиі 25 ° C температурасында таза суға қарағанда өлшенетін нақты өткізгіш ретінде көрсетіледі.
Диэлектриктердің түрлері.
Диэлектриктерді үш түрге бөледі:
Полярлы емес молекулалы диэлектриктер,сыртқы өріс әсер етпеген кезде симметриялық молекулалары нолдік дипольдік моментке ие болады (мысалы, N2,H2 , O2, CO2)
Полярлы молекулалы диэлектриктер, асимметрия салдарынан молекулары нольдік емес дипольдік момент алады ( мысалы,H2O, NH3,SO2,CO).
Ионды диэлектриктер( мысалы, NaCl, KCl ).Ионды кристалдар әртүрлі таңбалы иондар дұрыс алмасып орналасқан кеңістікті тордан тұрады.
