Бұл методиканың мәні мынада: Сыналатын адамға, жеке адамның басында кездесетін 50 қасиеттер ұсынылады. Соның ішінен eң жақсы деген қасиетті бір жаққа (бұл идеал), ал нашар деген қасиетті (антиидеал) екінші жаққа жазады.Содан кейін, солардың ішінен өз басында барларының астын сызады немесе белгі қояды. Содан кейін өзін-өзі бағалаудың коэффиценті аңықталады. Ол үшін идеал және антиидеал бойынша өзімде бар деген қасиеттерді әрқайсысын бөлек санап, жалпы санын шығарып, жақсы және жаман қасиеттерге бөлек-бөлек бөлуі керек. Сөйтіп, бағалардың коэффициенті алынды. Мысылы: Мен 50-дің 30-ын жақсы қасиет деп белгіледім, енді осы 30 қасиеттің ішінен өз басымда бары 25-делік. Осы 25-ке 30-ды бөлгенде, 0,6 болып шықты. Сөйтіп бағалардың коэффициенті алынады.
Егерде коэффициент идеал бойынша І-ге жақын болса, өзін артық бағалайды, өзіне сын көзбен қарамайды; егер де антиидеал І-ге жақын болса өзінінің жеке басын кем бағалайды. Егер де идеалдағы коэффициент 0-ге жақын болса, өзін кем бағалайды, ал антиидеал 0-ге жақын болса, өзін көтеріп бағалайды. Коффициенттер 0,5-ке тең болса, онда өзін-өзі дұрыс бағалап, өзіне сын көзбен қарайды.
Алынған мәліметтерді талдап, оқушы өзінің жеке басына берген бағаларымен оқу үлгерімі, мінезінің сәйкестігіне байланысты педагогикалық қортынды жасандар.
«Не өзгерді» дидакдикалық ойыны.
Қорытынды
«Эмоционалды жағдайды анықтау» әдістемесі.
