СЕМЕМА - қар. Сема.
СЕМИОЛОГИЯ -қ а р . Семио
тика.
СЕМИОТИКА (грек. s6meion -
таңба, белгі) - 1 ) хабарды (инфор
мация ны) сақтап, басқаға жеткізе
алатын әр түрлі таңбалық (се-
миотикапық) жүйелердің ҚҮР^-
лысы мен қызметін зерттейтін
ғылыми пән. Белгілік жүйелердің
қоғамдағы (тіл, мәдениет, салт-
дәстүр, кино т.б.), табиғаттағы
(ж ан уар л а рм е н байланы сы )
немесе адамның өзіне байла
нысты (көру, есту арқылы затты
қабылдау, логикалық ойлау) әр
тү р л і сипаты болады. 2) С.
а с п е кт іс ін е н
қа р а ға н д а ғы
қайсы бір о б ъ ектінің б ел гіл ік
жүйесі (мыс.: фиЛьмның С.-сы;
Абай лирикасының С.-сы т. с. с.).
С. объектілері ішінде тіл мен
көркем әдебиет тығыз байла
ныста болады, яғни тіл - әдебиет-
тің қүралы, сондықтан тіл және
әдебиет С.-сы гуманитариялық
С.-ның өзегі болып табылады. С.-
ның тағы бір тармағы - метало-
гикаға кіретін формальды немесе
логикалы қ-м атем атикалы қ С.
Көркем әдеби шығарманы екі
қырынан зерттеуге болады: 1.
нақтылы-тарихи, әдебиеттану,
тарихи-әдеби талдау объектісі
