1.Осы аурудың негізгі синдромдарын көрсетіңіз
Басының қатты ауруына, қалтырауға, денесінің қақсауына, ішінің өтуіне, мұрнының қанауына шағымданады. Қарап тексергенде: дене температурасы – 39,9°С, әлсіз, беті, мойны, склералары гиперемияланған. Денесінде, қолтығындағы петехиалды бөртпе анықталады.Іші жұмсақ, ауырмайды. Бауыры 1,5 см үлкейген. Таңертеңнен зәрі болмаған. Нәжісі ботқа тәрізді, патологиялық қоспаларсыз.
2. Этиологиясы, эпидемиологиясы, патогенездің негізгі звеносы.
Туляремия эпидемиологиясы
Аурудың көзі және резервуары – жануарлар: кеміргіштердің әртүрлі тобы: сұр тышқан, үй тышқаны, егеуқұйрықтар, оңдатра, қояндар. Үй жануарларынан: қойлар, шошқалар, ірі қаралар.
Ауруды тасымалдайтындар: сексод, гамаз кенелері, масалар, бүргілер тасымалдап, жұқтырады
Этиологиясы
Ұсақ кокк таяқша тәрізді клеткалар (0,2-0,5 мкм), грам теріс, капсула, спора түзбейді. Екі антигендік коплексі бар: қабықтық (Vi) және соматикалық (О) антиген. Қоздырғыштың вируленттілігі және иммунологиялық қасиеттері қабықтық антигенмен байланысты. Сыртқы ортада ұзақ сақталады.
Суда 3 ай, 0-градустан төмен болса, бидай және сабағында 6 ай, өлген жануалардың терісінде 8 ай. Қайнатқанда 1-2 минутта. Хлорамин, лизол, хлорит әк ерітінділерінде 3-5 минут ішінде жойылады.
Туляремия инфекциясының патогенезі
Жұқтыру сатысы. Қоздырғыштың кіру қақпасы – терінің микротравмалар, көздің, тыныс алу жолдарының және асқазан ішек жолдарының шырышты қабаты. Аурудың клиникалық түрін қоздырғыштың ену жолы, патогенділігі, мөлшері, макроорганизмнің иммундық қорғаныс мүмкіншілігі анықталады. Қоздырғыштың енгеннен кейін, ену қақпасында қабыну процесі дамып, микробтың массивті көбеюі болады
Достарыңызбен бөлісу: |
