Бірнеше жыл бойына Қазақстанда мектеп жасына дейінгі тәрбие жүйесі толық дерлік қиратылды.
Бұдан кейінгі құрбандыққа кәсіптік-техникалық білім беру шалынды, ол экономикалық құлдыраудың соққысына ұшырады. Кәсіптік-техникалық мектептердің саны 1991 жылмен салыстырғанда 1997 жылы 40%-ға дерлік, ал олардағы оқушылар саны 40%-дан астамға қысқарды.
Жалпы білім беретін мектептерді жаппай жабу болған жок. Алайда жұмыссыздық пен кедейліктің, әсіресе ауылдық жерлерде өсуі салдарынан интернаттық мекемелердің саны үш еседен астамға қысқарды, мектеп жасындағы балалардың басым бөлігінің мектепке бармауы бұрын мемлекетке белгілі болмаған проблема туғызды.
Жалпы білім беретін мектептерді жаппай жабу болған жок. Алайда жұмыссыздық пен кедейліктің, әсіресе ауылдық жерлерде өсуі салдарынан интернаттық мекемелердің саны үш еседен астамға қысқарды, мектеп жасындағы балалардың басым бөлігінің мектепке бармауы бұрын мемлекетке белгілі болмаған проблема туғызды.
Бюджеттен қаржыландыру мүмкіндігінің шектелуі мемлекеттік жоғары оқу орындарына қабылдау жоспарының қысқаруына тез әкелді. Ол 1991 жылғы 59 950 адамнан 1995 жылы 40 160 адамға дейін азайды, яғни 33%-ға дейін шегерілді. 1991 жылдан 1997 жылға дейін мемлекеттік жоғары оқу орындары студенттерінің саны 288 371 адамнан 246 390 адамға дейін құлдырады. Бұл орайда 1997 жылы студенттердің төрттен бірінен астамы шарт негізінде оқыды.
Бұл елеулі қысқартудың орны мемлекеттік жоғары оқу орындарына ақылы негізде оқытуға кабылдауда өсуімен және жеке меншіктегі оқу орындарының ашылуымен толтырылды.
