«МАЗМҰНДАМАНЫҢ»
КІТАПТАРЫНА
ТАПСЫРЫС БЕРУ ҮШІН
8-775-909-01-77
29
Оның айтқандары туралы көп ойланып, шынын-
да да онда шынайы мән барын түсіндім. Ұзатпай
іске кірістім. Әр жолы тапқан ақшамның оннан бір
бөлігін жекелеп алып, жинай бердім.
Бір қызығы,
одан жағдайым нашарламады. Ешқандай айырманы
аңғармадым.
Алайда жинағым өскен сайын кемелер және тү-
йелермен финикийлер жерінен келген саудагерлер
ұсынған әлдебір затты алуға құмарттым да тұрдым.
Бірақ ақылға жеңдіріп, құмарлықты ауыздықтай
білдім.
Арада он екі ай өткеннен кейін бір күні Альгамиш
келді де былай деп сұрады:
– Қане, ұлым, айта ғой, соңғы бір жылда барлық
табысыңның оннан бір бөлігін өзіңе төледің бе?
– Иә, ұстаз, – деп мақтанышпен жауап бердім.
– Бұл жақсы, – деді ол маған қадала қарап. – Ол
ақшаңды не істедің?
– Жинақтаған ақшамды теңіздің арғы бетіне ат-
танған қыш құюшы Азмурға беріп, Тирден мен үшін
сирек кездесетін финикий
тастарын сатып әкелуді
тапсырдым. Ол тасты алып келгеннен кейін оларды
қымбат бағамен сатып, табысты бөлісеміз.
– Ақымақ, саған әлі де ақылды бола түсу керек
екен, – деп күңкілдеді ол. – Сен қайдағы бір қыш құю-
шының асыл тасты саудалай алатынына қалай сен-
дің? Сен, немене, оған барып, жұлдыздар жайында
бірдеңе сұрар ма едің?
Ант етейін, түйірдей ақылың
болса, жұлдызшыға барар едің. Жинағың жоғалды,
жігітім. Сен өзіңнің барлық ағашыңды тамырымен
қопарып тастадың. Енді саған басқасын отырғызуға