Зиянды бейорганикалық заттар және улар анализі пәні бойынша зертханалық сабақтарға Әдістемелік нұСҚаулар
жүктеу/скачать 332,73 Kb.
|
ЗИЯНДЫ БЕЙОРГАНИКАЛЫҚ ЗАТТАР ЖӘНЕ УЛАР АНАЛИЗІ
| Сынап катиондарын анықтау
Сынап- жақсы зерттелген токсиканттардың бірі. Организмге тусуінің негізгі жолы - тыныс жолдары (ингаляциялық). Сынаппен уланудың өткір және созылмалы түрлері белгілі, қазіргі кезде, көбіне, организмге ұзақ уақыт жиналып қалған сынаппен созылмалы улану көбірек кездеседі. Организмнен сынапты шығару өте ұзақ уақыт алады, сондықтан өте аз мөлшердегі сынап организмде жинақталады. Бұл жағдайда, өмірлік манызы бар мүшелерге : бауыр, бүйрек, жүйке жүйесі және эндокриндік жүйеге зақым келеді. Сынаппен ластанудың потенциялды көздері болып тұрмыстық және өнеркәсіптік құрамында сынап бар аспаптар (термометрлер, тонометрлер), өндірістік сынапты қалдықтар (жарамдық мерзімі өткен люминесцентті шамдар), сынабы бар пайдалы қазбалар ( мысалы, көмір) , сілті, хлор, алтын алу, электроника, катализаторлар өндірісі табылады. Сынаптың қауіпті қосылыстары тірі организмнің өмір сүруінің үш ортасында да кездеседі. Айналым зерттеулері барлық тірі организмге өте зиянды метилсынап, яғни сынаптың қарапайым органикалық қосылысы, манызды орын алатынын көрсетті. Қызықтысы, метилсынап ағзаға түсетін табиғи заттардын түзілетіні. Сөйтіп, коферменттердің біреуі сынапты MeHg+ метилдейді. Сынаптын органикалық өндірісі, метил сынап хлориді CH3HgCl, ұшқыштығына байланысты өте уытты болады. Лайланған судағы сынаптан тұратын ,микроорганизмдер , сынаптын неорганикалық байланысын оңай монометил сынапқа CH3Hg+ өтеді. Осы формадағы сынап, балық организмінде кездеседі. Сынап катиондары келесі әдістермен алынады:
Сынап сульфидінің HgS түзілу реакциясы Егер сынап тұзы ерітіндісіне тұз немесе күкірт қышқылын қосып, осы ерітінді арқылы, 60-80°С қыздырылған күкірт сутегін өткізіп немесе күкірт сутекті суды оған құю керек немесе натрий тиосульфат Na2S2O3 ерітіндісін қосады, қыздырады, үш жағдайда да ерітінді де HgS қара тұнба түзіледі. Бұл реакция өте сезимтал. Алтыншы топтагы катиондар Cu2+, Bi3+, Ag+, Pb2+ реакцияга кедергі болад. Однако в отличие от Hg2+ сульфиды меди, висмута, серебра и свинца сравнительно легко переходят в раствор при действии на них разбавленной азотной кислотой при нагревании. Таким образом, если к осадку HgS, CuS, Bi2S3 и PbS прилить разбавленной HNO3, то после 5-10 – минутного нагревания (не до кипения) в осадке останется только сульфид ртути. 2. Реакция с иодидом калия. С иодидом калия катионы Hg2+ образуют ярко-красный осадок иодида ртути HgJ2. Однако последний в избытке KJ чрезвычайно легко растворяется, переходя при этом в очень устойчивую комплексную соль состава K2[HgJ4]: Hg(NO3)2 + 2 KJ = HgJ2 ¯ + 2 KNO3; HgJ2 + 2 KJ = K2[HgJ4]. Водный раствор K2[HgJ4] бесцветный. Константа неустойчивости йодно-ртутного комплекса чрезвычайно мала (5×10-31), а произведение растворимости HgJ2 равно 6,8 × 10–13. Следовательно, из растворов солей двухвалентной ртути при действии на них раствором KJ практически получить осадок HgJ2 не представляется возможным, так как в момент своего образования он тотчас же переходит в более устойчивый комплексный ион [HgJ4]2–. Однако применяя микроспособы, эта реакция может быть использована для открытия Hg2+ в присутствии почти всех катионов любой аналитической группы.
жүктеу/скачать 332,73 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|