13. Төмендегі жағдайлардың қайсысында титрлеу айырмашылығы көбірек: А) 0,1 М HCL + 0,1 M NH3 және 0,1 M NaOH + 0,1 M HCL;
Ә) 0,1 M CH3COOH + 0,1 M NaOH және 0,1 M HCL + 0,1 M NaOH;
Б) 0,1 M HF + 0,1 M NaOH және 0,1 M HIO3+0,1 M NaOH.
14. Қалайша титрлеу сызығының түрі титрлеу деңгейіне тәуелді болады? Титрлеу қисықтары төрт түрлі формада болуы мүмкін және оларды тиісті алгоритмдерді қолдану арқылы талдау қажет. Бұл төрт фигура: симметриялық қисық, асимметриялық қисық, төмен / жоғары қисық және сегменттік қисық.
15. рКА және рКВ титрлеу процестерінің мүмкіндіктеріне қалай әсер етеді? Бұл шамалар мүмкіндікті ғана емес, титрлеудің дәлдігін де болжауға мүмкіндік береді. Кт мәні неғұрлым аз болса немесе RCT мәні неғұрлым көп болса, титрлеу жағдайларын оңтайландыру ықтималдығы соғұрлым жоғары болады. Титрлеу константасы еріткіштің иондық көбейтіндісін (Кі) ерітіндінің диссоциация константасына бөлудің квитанциясы ретінде анықталады (КА – қышқылдар үшін, КВ – негіздер үшін). Бір класқа жататын қосылыстар үшін суда және сулы емес еріткіште рКА мәндері арасында сызықтық байланыс жиі кездеседі. Егер бұл тәуелділік зерттелсе, оны берілген еріткіштегі титрлеу жағдайларын алдын-ала бағалау үшін қолдануға болады. Әр түрлі еріткіштерде бір зат үшін рКа және рКв мәндері әртүрлі және бұл фактор титрлеу шарттарын таңдау үшін қолданылады
16. Титрлеу қисығын салып қандай қорытынды жасауға болады? 1. Түсін тек рН = 7 де өзгертетін индикаторды ғана таңдамауға болады.
2. Тым концентрациясы жоғары, не тым концентрациясы төмен ерітінділерді титрант ретінде алуға болмайды. Концентрациясы көп болса, титрлеу әдісінің қатесі көбейеді, концентрациясы аз болса, титрлеудің секірісі аз болады, сондықтан ерітінді концентрациясы 0,1н оптимальды деп есептеледі.
17. Қандай заттар қышқыл-негіздік индикаторлар деп атайды? Индикаторлар – реакция жүріп жатқан ортаның қасиетінің өзгеруіне байланысты өзінің құрылысын және сондықтан өзінің физикалық қасиеттерін өзгертетін заттар.
Қышқылдық-негіздік титрлеудің индикаторлары ортаның рН-нің мәні өзгергенде құрылымдарын және қасиеттерін өзгертеді. Оларды осыңан сәйкес қышқылдық-негіздік индикаторлар деп атайды.
Индикаторлар - метил қызғылт сары, метил қызыл, фенолфталеин, лакмус.
