«тіл фактісін түгел қамтып, індете зерттеу» принципінің алғы шартының орындалуы болса, енді
осы атауларды жүйе-жүйесі бойынша мазмұнын, салттық мәнін ашып, мағына-
сын түсіндіру «таза» тіл мамандарының емес, ұлттық салт-дәстүрден хабардар,
тіл фактілерін толық игерген этнолингвистердің міндеті деп айтуға болады.
Осылайша әрбір зат пен құбылысты жетер жеріне жеткізе, «індете зерттеп»,
оларды жіктеп-жіліктеп қарастыратын болсақ, біздің жалпы дүниетанымымыз
артып, этнос ретінде өзіміз туралы білгеніміз көп болар еді.
Бір ғажабы: біз ұсынып отырған
«індете зерттеу» тәсілін лексикалық бай-
лығымыздың белгілі бір саласында, не тарау-тармағында, тақырыптық тобында
ғана емес, кез келген мағыналық бірліктің тамырын қуалай таратып, танып-білу
үшін де пайдалануға болатындығы.
4. Тіл байлығы
сөз санымен ғана емес, оның сапасымен ,
мағына те- реңдігімен, ауқымдылығымен де өлшенеді . Олай дейтін себебіміз: тілдің лек-
сикалық байлығын екі түрлі «өлшеммен» анықтауға болады. Оның бірі – көне
заманнан бері қалыптасып келе жатқан бір буынды және екі буынды (бұл сирек-
теу) түбір сөздер мен солардың негізінде пайда болған мыңдаған туынды түбір-
лердің жалпы саны да, екіншісі – солардың беретін мағына саны мен мағына
ауқымы. Бұл лексиканың сандық мөлшерінен 2-3 есе артық сапалық мөлшері.
Тілімізде ғасырлар бойы бірде-бір
«су жаңа сөздің» (бұған ауыс-түйістер жат-
пайды) өздігінен пайда болмағанын ескерсек, жалпы тіл лексикасының дамуын
ең алдымен ұғым-түсініктер мен мағынаның (семантикалық) дамуы деуге қақы-
мыз бар. Тілімізде бұрыннан келе жатқан және сырттан қабылданған сөздер не-
гізінде толассыз туындап жатқан «жаңа» сөздердің тіркес түріндегі атаулардың
бәрі, сайып келгенде, сол жаңа ұғым-түсініктер мен мағыналарды сипаттау үшін
барлығы келіп жатқан дүниелер.
Мұның сыртында
негізгі атаулар білдіретін заттар заттар мен құбылыстар-
дың іштей жіктелуі, бөлінуі, даралануы нәтижесінде пайда болған сан алуан түр-
лерін білдіретін (мыс.,
жел: аңызақ жел, жайдақ жел, баяу жел, саумал жел, жатаған жел, қарсы жел, қума жел, қарыма жел т.т. – 50-ден астам) туынды
мағыналық бірліктер тағы бар. Бұлар этностың дүниетанымына, өмірлік тәжіри-
бесіне қатысты фактордың тілдегі аса қажет бір көрінісі. Бұл құбылысты этно-
21
Бабалықов Ж .
Малдың бас атаулары // «Білім және еңбек», №10, 1985, 38-40 бб.
497
лингвистер кез келген «тірек» сөздер мен нақтылы ұғым-түсініктің төңірегінен
өрбітіп, көрсете алады. Мәселен, олар қазақ тілі қорында: