Жануарлардың қарапайымдыларға бейімділігі. Инвазионды аурулардың таралуы үшін оның қоздырушының бастауы мен оның берілу механимдерінің болуы жеткіліксіз. Ауру тек қана індет процесінің үшінші құрамы- бейім жануарлар болғанда ары тарайды. Сондықтан ауруға бейім жануарлар протозомоздың таралуының ең маңызды құрамы болып табылады. Протозомозға жануарлардың барлығы бейім екендігі дәлелденген. (И.Г.Галузо, 1969). Дегенмен протозомоз жас төлдерде және кәрі малдарда жиі кездеседі. Сонымен қатар протозомозға бейімділік жануарлардың ақуызға, дәруменге жетімсіздік- кездерінде жоғары көтеріледі. Иммунодепрессивті препараттарды пайдалану рентген сәулесін қабылдау, адамдарда, латентті протозомозды қоздырған. Сондай-ақ адамдарда жарақат алғанда иммунитеті төмендегенде, СПИД ауруымен ауырғанда протозомоз ауыр формада өтіп, кейде өлімге ұшыратқан (Сэбин, 1941; Т.В. Бейнер, 1989). Адамдарда протозомоз қанның IV тобында аз мөлшерде, ал ІІ тобында жоғары мөлшерде кездесетіні байқалған (Шкарин В.В., 1973; Мельников В.Д., 1976). Олай болса протозомозға бейімділік адамдардың және жануарлардың генетикалық жағдайына да байланысты болуы мүмкін.
