Арғынбай бекбосын фәнилік драма (2500 рубаят)
Бір уыт жайлап алды-ау бой-денемді…
жүктеу/скачать 4,25 Mb.
|
Бір уыт жайлап алды-ау бой-денемді…Жан керек! Сергиінші бір жадырап!.. Жоқ, жүрек тыңдар емес “Қой” дегенді… 1903
Ортасын талай топтың жарып жүрміз! - Жара бер… сәл байқашы… күпінуді, Күпіну - өзің жұтар түтін улы. 1904
Түк қызық көрмей тұрмын кәріліктен! Онда да жанға шуақ себелер ме?.. Жөн шығар соған сеніп, әрі күткен. 1905
Жалғансыз-ақ жан бақыт таба алатын, Усыз құшақ, сұмдықсыз тіршілік тән Өмір болса-ау!.. Таң қайда ағаратын? 1906
- Жұмақтан да қуылуы жұма күні емес пе? - Жұма – ұлы, киелі күн, қалай-қалай десек те, Ал, Атаның ол күнәсін – аңқаулық деп есепте. 1907
Іңкәрсің ғой біреудің Баянына! Күлкісінің сыңғыры түнге сіңді… Белгісі ме… сені әлде аяды ма?.. 1908
Көрсетпеуге айналды Адамды анық. Жексұрындық жерсініп жерімізді, Ғаламданып барамыз, ғаламданып… 1909
- О, шіркін!.. Бірақ… мынаны ескеремін: достарым оттай ыстық орала ма?.. Өйтпесе… көрмей тұрмын еш керегін… 1910
Кеш келдім жырға. Алмаспын есе де оңды. Мейлі… Бір сөзім қалып, көп жылдан соң: “Жарықтық жақсы айтыпты-ау!” десе болды. 1911
Қуан, сен де – осал емес, жарадың! Өз бағасын күншіл өзі анықтар, Ал көпшілді бағалайтын халық бар. 1912
Сен қаласың, байқаймын, бір басылып. Қашанғы өзің өртейсің өз ішіңді?.. Ойлап көрші: Аллаға бұл да асылық. 1913
- Рас сөз ғой сыналған нелер сында. Тек атыңнан жемқорлау атқамінер… Құлағына олардың – менен сырға! 1914
Беттен қытық кетпеген текті едік біз. Енді ұяттан тігілген сары тонмен, Ұят кеткен кезеңге кептеліппіз! 1915
Шықты талай шыңдауыл сөз атылып. Оған елең етсін бе күнәһарлар, Жасап жатыр ойын-той тозақылық! 1916
Уа, жұрт, бәріне де ел ең төзген!.. Кеңдігің кесіріңе айналмаса, Неге жас шығады екен көген көзден?.. 1917
Ақылмен алғаным – жар бола алмады. Амалсыз азат болдым екеуінен... Өкініш: өткен жылдар оралмады! 1918
Жан-сарайды жібердің атқора ғып. Дәулет, сәулет кетпейді Бақи жаққа, Кетсең өзің кетесің аққа оралып… 1919
Жастық па түнде түсте тіл қатысқан?.. Құдай-ау, неге іңкәрмін кешегіге, Шығардай енді Күнім күнбатыстан?! 1920
Құдайға шүкір, құрдас, әлі бармыз. Ақ жүріп, адал болып қамықсақ та, Жұмақта жарқын жүзбен жадырармыз! 1921
Дейтінің құнжыңдайды құлдық ұрып. Айтатын аталы сөз арлы бар ма?.. Көбісі – көбік ауыз бір былдырық. 1922
Өтеле ме өзіңде керегі елдің?.. Елді есірке. Ал, менің жеке арызым: маңдайынан сипай жүр немеремнің. 1923
Ақиқат… қалды, - деме, - бәрі артымда”. Қалмайды! Қайта оралып қақтайды әлі, Келгенде Әзірейіл, жан алқымға! 1924
Біле тұра қырсығып, әй, қарысты!.. Неге тағдыр менікі бола тұрып, Кейде кейбір иттерге байланысты? 1925
Өткізіп келеміз, дос, бұл өмірді. Сөнген жоқ алау – арман! Сүйекшіге айт, “Сайламай қоя тұр, - деп, - күрегіңді”. 1926
Көңілдегі шырақтың көбі сөніп, Жүдеп кеп ем, жұбаттың өзің шығып, Сәлемімді ал, Таласым! Көріселік. 1927
Не болды сонда біздің өткеніміз?.. Құдай-ау, бәрі арман боп қалғаны ма, Жаз тұрмақ тұр жақында өткелі күз. 1928
Жас төгіп небір асыл жылады арман! Қайтадан өртеңде үміт көктегенде, Тағы да бір бәлесі шығады алдан… 1929
Жоқ іздеумен айналдым айналамды. Тапқан қазық сондағы өлең бе екен, Мені әйтеуір бірдеме байлап алды… 1930
Біле-тұра ел-жұртты тонағанға не жаза бар?.. Жазаны адам алар, Жыртқыштықпен жырғаса – со да адам ба?! 1931
Жарылқайтын жыл сайын жер сый ап кеп… - Көлденеңнен бір кезең килікті де, Жер де көзін сүзді ғой биліктіге… 1932
Көрейін, не бар өзі, жайып салшы… Кірлесең – кірі емес ол күллі әлемнің, Әкетер бір жыласам шайып тамшы… 1933
дейтіннің дені бұрын жарымаған. Қайтсе де ашқарақтық асқынып тұр, Бұл дертке таба ала ма дәріні адам? 1934
Киелінің бетіне кекірді кім – күнде көрем… Қайда жүр әз зиялы? Әлі іздеу ме?.. Шаршаған секілдімін. 1935
Құзғындар қырқыспай жүр әлі неге? - Қарғаның қарға көзін шұқымайды, Жетеді бір өлексе бәріне де! 1936
Жасап қал! Керек болса күнә ғып өт!.. - Күнәмді жуу үшін, бірақ, менің, Екі өмір маған арнап сұрап па едің? 1937
Жаңаны жаншимын деп тыртысады! - Бар бәле миыңда емес, құлқынында… Ол құлқын, қара да тұр, бір құсады. 1938
Жол кескенмен қан-жоса алысқанда еткен ерлік бағасы берілмесе, Іштен күйіп кетеді арыстан да! 1939
Келіппіз… қане, енді елегендік?! - Дос, шындап налып жүрсең келгеніңе, Риза бол кетер жолды бергеніне… 1940
Жолықтыр деп жалынғам Көкке мен де! Күндіз Күннен, түнде Айдан сәлем айтқам, Соның бірі, жаным-ау, жетпеген бе?!” 1941
Шау тартса құс ештеме ауламайды. - Дауы құрсын!.. Мен бірақ әлі ел деймін, Онымды әлі, көресің, дәлелдеймін! 1942
Дедің бе “Сағыныштан көрсін жүдеп!” Не керек жүдеу жүрек?!.. Жерлей сал да, Басына бір ғажайып, өнсін, гүл ек… 1943
Ойлар едім егер кеш келсем не деп? - Қайтер еді, о, Тағдыр, заманадан келмей тұрып шамалы берсең дерек?! 1944
Төңкеріс һәм тәркілеу… аяғы мұң… Ал менде жоқ басы артық бес-он теңге… Қызық мына дүние! Аяры кім? 1945
Теріске де ешқашан теріс келмей, Қарашы, анау мырыңның отырысын, Олимпте отырған Зевстердей! 1946
Бурабай көзге тосты көркем көлін. Көлменен қоса толқып іңкәр жүрек, Мен тұрмын, қайық та тұр… сен келмедің… 1947
Оңы қайсы?.. Көр енді оны айырып! Салғыласса сан сұрақ сансырайсың, Былай ұғып немесе олай ұғып… 1948
Ақшамен орнайды Өмір жазы жанға! - Ол енді… ақша жағы… қайдам… бірақ, Екі мың өлең жатыр қазынамда! 1949
Жан шырылдап, халде бір кем кезде есі, Не тілемек қай кісі?.. Өз тілегім: - Айналайын жыр-сырым, сен безбеші?! 1950
Жар сап тұрма Жақсылық?.. Жаңғырады. Үні ме әлде Жұмақтың Фәниді асқан?.. Әлде ажалды арманның сандырағы? 1951
адалдық та, қылмыс та… Келістік пе? - Періштелік, Шайтандық заң бойынша, О, нелер жоқ мәңгілік кеңістікте! 1952
Аттамаппын ешқашан ардан бірақ. Быт-шыт болған үміттің сынығынан, Ілдебайлап жүргенім арман құрап… 1953
Ғажап қой атақ-даңқтың арайы да! Тек, бірақ, заманының кеші түссе, Айналар алтын арай қалайыға… 1954
Өзіме өзім орнаттым бөгеттерді!.. - Алға жылжу оңай ма Адамдыққа, Сендейлермен жолақы төлеп келді! 1955
Сұраймыз ба оны да тағы Алладан? - Сұмдық сұрақ. Жауабын таба тұрып, Жерде туған бар дана таба алмаған! 1956
Сыртыңнан сыр білдірмей аңсағамын… Сен енді асыл жылдар бейнесісің, Ал әнің – Бақида да аңсар әнім! 1957
Бүгінде қайтқандай ма меселіміз? Жарқырап мына Жалған тұрар деуші ек… Уа, әттең, қате бопты-ау есебіміз! 1958
Сыйла оны! Сыйламасаң - әлі де көр. Өлсең де рухыңды Жер арқылы Жұмаққа не Тозаққа алып өтер. 1959
Жанда қанат жоқ болса – кісі емеспіз! - Дұрыс… Бірақ бүгіннің “кісілері”, Қанаттыңды қалпақтай түсіреді! 1960
балаң бұзық болса егер Күн де – түнек! Торығасың, морисың қалмағандай мына жарық Жаһанда мүлде тірек… 1961
Көзің жасы жаныма жүр сіңіп те. Кінәлі кім?.. Өзің бе? Әлде мынау заңы түкке тұрғысыз Тіршілік пе? 1962
Қарап жатқан біреу жоқ хал, күйіме. Тек Таластың сарылы тыншытады… Ол да Анам ғой! Сарыны - әлдиі де. 1963
Ал менде – қуаныш пен барабар мұң. Маусымның он жетісі – туған күнім, Әрі ол… соңғы күні жан Анамның. 1964
Қара үзіп қаншама дос, таныстан біз, Әлі де талай бейне көзден көшіп, Дүние-ай, Жалғаннан да алыстармыз… 1965
Сырт берер мына Өмір бір күн маған. Өзімді, өзгелерді аша алмап ем, Болса етті Бақида да шіркін қалам! 1966
Кездеспеспіз… Сыр ашар кезім келді: Өзіңді аңсау?.. Білмеймін. Бірақ анық сағынғаным мөп-мөлдір сезімдерді! 1967
Ең бақытты сәтің не? Ойладың ба? - Ол екеу-ақ: сыр айтып ақ қағазға, Жар құшқаным көк өзен қойнауында. 1968
Бірде көрем арқаңнан қамшы іздерін. Көне берер көл қылып көзің жасын, О, Әділет, осынша әлсіз бе едің?! 1969
Мазаны алып қу тірлік, міндетім де. Ойды онға бөледі обал, сауап… Таразының әрқайсы бір бетінде. 1970
Енді өмірің өтуде күйікпенен! “Құдай табар… тілімді ал: тыныш жүр” деп, Құлағыңа құюдай құйып келем… 1971
“Құдайменен сырластым!” депті, тіпті! - Жәй жәлдеп қой… Саудалап ұлы ұғымды, “Ұлы” болған бүгінде жеткілікті. 1972
Байбатшалар семірді, қарталанып. Мейлі, құрсын!.. Тек жанды азаптайды, Ұят ұлып қалғаны, Ар таланып! 1973
Деуші ең істің, тірліктің парқын білем… - Тым болмаса түсімде шалқысам ғой!.. Жоқ, онда да жоқшылық тартып жүрем… 1974
Кімді аңсайды, көксейді енді нені?.. Ойлауым мұң… О, Тәңір, ғарыштан ба… Мұңға бола қара көз мөлдіреді! 1975
Көрген сайын: “Қарағым, қай баласың?” – дейтін қарттар қайда енді… өзің қартсың, Салыстыршы өзіңді?.. Жәй ғанасың… 1976
Тәубе сені Ана ғып бергеніне. Өзіңді аңсап жүрегім елжірейді, Сенен қалған жүрек-ау мендегі де! 1977
Сенің үнің?.. бұл сен ғой!.. Жаңғырады! Періште боп келдің бе, періштем-ау?.. Әлде… тағы сағыныш сандырағы? 1978
Бақида да бір жай ды біл біздегі: мен есікті ашсам да басқа жанға, Жүрек оны бір де рет кіргізбеді! 1979
Гүл жайнаттың көңілді жолықтың да. Тәтті сәттер елес боп қалды, өзің жоқ… Қоштаспадың… “Қош!” деуге қорықтың ба? 1980
Неге өзге боп келеді көрінгісі? - Ол - өз мінін мойындап, жасырғаны. Сөйткен, тіпті, бар заман асылдары. 1981
Деме, дос, өтеуіне өкпеліміз. Фәнидің жазы, қысы өте шығып, Бақида қайта оралар көктеміміз! 1982
Бір сөз айтам – мойында, төз, қабыл ал: мына Өмірдің заңына пысқырмасаң, Саған лайық Тозақтың өз заңы бар! 1983
Атақ-даңқы-ақ осының етті мезі! - Өзіңді ойлап қолпашта құрметтіні, Сені сол да құрметке жеткізеді! 1984
Қарашы, жан дауасы көріне ме? Әлде ол жоқ боп шығып, тұлпар көңіл, Мерт болып бізден бұрын көміле ме? 1985
Махаббат гүлбағынан қай гүлді үздің?.. Жарай ма ол бірге өтуге бұ Жалғаннан, Салтанат шеруіндей Ай – Жұлдыздың? 1986
Бірдеме алса орнына береді не… Есепті естен шығарса тек сезімнен, Елді есалаң боп кетер дегені ме? 1987
Жанымды алып қап жүр әппақ арман! Арманшыл етіп баста жаратқанда, Осыны ескерген бе хақ тағалам?.. 1988
Жастықтың көктем, жазы асықпаған. Қазір төрт мезгіл түгел зуылдайды… Белдерден беталбатты асып барам… 1989
Мадақтады, боқтады ерді неше… Ауыз аздап тазалау болар ма еді, Бәдіктіктің мөлшерін белгілесе? 1990
көп екен ғой көктегі қара құстан. Қақ жүректен атады антұрғандар!.. Шыға алам ба ала жаз, ала қыстан?.. 1991
шын ба бәрі, құдай-ау?! Алдамас па?.. Жұмақ сәтте жұмулы құралай көз… Ол көзде сен барсың ба… әлде басқа?.. 1992
Жағаңда Қосы бабам, айбынды елім. Бір күнде мың күндік күш-қуат алам, Табады сенен кейде қайғым да емін. 1993
Борпылдап ап айналды шамам шаңға. Жүрек те, әне, қысылып бара жатыр, Кеуде түгіл тарлық қып ғаламшар да… 1994
Келіп жүр-ау құпия өмір кешкің? - Ол – кінәсі Тағдырдың, менің емес. Қайтем жармен боп жатса өмірі егес?!.. 1995
Армандағам әу баста әр нені мен. Болған болды… Қажыдым. Қалғандары болса-ау тағы Алланың пәрменімен. 1996
Көркі – от қой! Өртеді-ау бізді өртімен! - Жүрек күйер… Қорықпа: жан қалады. Бұл осылай. Махаббат мәңгі амалы. 1997
Жасандылық жаулады бұл Өмірді! Онсыз қатып қалсам да мәңгі мұз боп, Жасанды от жылтпасын жүрегімді! 1998
Қарсы тұр қайрат қылып, төз, жасыма. Зұлымнан есеңді Өмір әпереді, Есептеп әрбір тамған көз жасыңа! 1999
Егер Жер тартпаса ұшып кетпейміз бе?.. Ал Жерде жүргендердің бәріндегі ой: “Тартпасын! Ажал, аулақ кет!” дейміз де. 2000
Жаратқан ба басқа ғып баста Құдай? - Ұры ит апақ-сопақта тез оңалар, Нені ұрлауды бірден-ақ сезеді олар… жүктеу/скачать 4,25 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|