Арғынбай бекбосын фәнилік драма (2500 рубаят)
жүктеу/скачать 4,25 Mb.
|
БЕСІНШІ ДӘПТЕР2001 Кімнің аты Өмірде болдырмайды... Туыс жоғы... қазаққа ол бір қайғы. Бар болса ол әуелі Адам ба өз?.. Бақа-шаян бауыр боп оңдырмайды! 2002
Деген екен бір атаң баяғыда... Қайтсін, бетке қарауға бет жоқтықтан, Көзі құрғыр төмендеп таяды да. 2003
көрсем, қалай жыр жазам қызмінезді?!.. Қатты кетсек, ей, Өмір, біз екеуміз, Деу дұрыс па «Достықты үзді, безді!»? 2004
Парасаттың дауа боп бір мысқалы Тозғамын жоқ бұл жылда... Таныр тағы қайта келер Таласқа жылқұстары... 2005
Көбінен бастағандай көңіл қала... Бірдеңе үйреттім деп біреулерге, Мақтанса, мақтана алар Өмір ғана! 2006
Еске түссең – түседі тек елесің. Мен адалдық сыйладым, сен – аярлық... Ұялмастан түсіме неге енесің?! 2007
Және де жоқ титтей де оған таңым... Тек неге жаста берген Құдай сыйын, Енді кеп бірте-бірте жоғалтамын? 2008
Көрмеппін Бақи жақты сағынғанды!.. - Сен мына білмеуші ме ең мәлім жайды: тірі жан көрмегенді сағынбайды. 2009
Мен бейшара құлмын ба күлбеттенген? Міндет, міндет бір бітпес... Аһ, Дүние, Бар қызығың тұра ма міндеттерден? 2010
Жамандаса қолды бір сермеуші едім. Жаңылмаппын, жан досым! Әлгілерден жаның таза, бейілің кеңдеу сенің! 2011
Сақта, Құдай, шайтандық шатқалаңнан! Азаттықтың барына сенген көңіл кірмелемеуі – бұл болашақтағы арман! 2012
Тұрса да көмейіне жиып уын! Шұлғулы бастарда езу екі жақта... Бұл, сірә, менің соңғы жымиюым... 2013
Оқа емес. Тек асырма бағаңды аса. Кімсің сен бір мұсылман қыстыгүні, Қарызға қар да сұрап ала алмаса?! 2014
Сидаң тал, сидиған шал, бұлау өзен... Сиқымыз қыстағы осы. Атамекен. Тек жүрек қуанып жүр: «Мынау өзі – ем!» 2015
О, онда өзгесі үшін өлгенім де!» – Депті ғой. Шын өлген соң қайтті екен? - Құмар боп қай оңдырар көрде кімге... 2016
Қалай бұл... қалғандайсыз сөніп, тіптен? - Алам ба жанға жылу жер астынан?!.. Мені шын сүйетіндер өліп біткен... 2017
- Өй, өйткен құнамақор құрсын ағаң!.. Әй, бірақ... өзі де оның пұлмен өскен, Иті ғой шекпенді иттің қыңсылаған. 2018
Айғырдай арқыраған жарыстарда, Бұрқырап буы, суы Талас - Өмір, Нені аңсап асығады алыстарға! 2019
Білмесе лайық па Адам қазіргі атқа? - Миллион жаста... әркім-ақ. Оқи алсақ, Кодпенен миға ештеме... жазылмап па?.. 2020
Не сезіндім ең алғаш өткенде шын? Есімде жоқ... Ендігі ой: Жараспайды, Таста, таста періште бетпердесін! 2021
Сүйініп толқын жазған жарасымға. Жалғыз наз: «Жастығымды ап ең енді Өтеуін... жо-жоқ, тағы аласың ба?» 2022
Мықынын мың толқытты... Қызғаны ма Буына шарап, ақша, лас құшақтың?.. Не дерсің Хауа Ананың қыздарына?! 2023
Тағдырдың мына басты тағлымы бар: Жарастық жазира боп жатса жайнап, Шайқастан күл мен қоқыс, қалды мұнар... 2024
Таласым мұз. Тектұрмас жақтан қатқан. - Шыда, аяулым. Әлі ойнап, тулар толқын, Баяғыда Бекбосын атжалдатқан... 2025
Кетті, жаным, Ақбақай арайланып! Алтыны оның алтын ба, соған келем, Жер шарымен айналған тағы айналып! 2026
Тастаған ғасырларды қалап, қалап. Оянса бір сәт мың жыл бұрынғылар, Таныр ма ек тегімізді қарап-қарап? 2027
Құрметтер құдайындай ана, жарды... Маскүнем болмай тұрып, әттеген-ай, Шығарып алмапсың-ау жаназаңды! 2028
Көңілді қапа толы аралады үн! Не амал?.. Мен де саған жара салсам, Сезбейді-ау тас жүрегің жара барын! 2029
Бірге өтіп бейнең сенің бірге келді. Егіліп елжірейді дәйім жүрек, Мен саған айналармын мүлдем енді! 2030
Өтпейді жылуы жоқ жыл, ай демде. Өзіңді сендір Алла рахымына, Мына елді ізгілікті, шырайлы ел де. 2031
Ақ дидардың барады-ау жазы қалып. Жасыма, айым! Алдыңда алтын күз бар, Сонда да етсем, ескерші, базыналық? 2032
Оған қарсы айтқызған қасқа да дау – Бүйткен жұртты не күтпек?! Бұл не өзі? - Бұл Құдайдың сыйлығын масқаралау! 2033
жатса, жөн бе деу оның әр ісі айып? Бұл кездесу – Тәңірдің сыйы шығар... Онда, қалқам, ұялма. Танысайық! 2034
Болары мен болғаны бірікпеген? Бақаға – бақ, сұңқарға – сор бұйыртып, Тағдыр дейтін итің бе іріктеген? 2035
Енді ұрпағың жасыңды жалғамақ-ты. Медеу осы-ақ! Бір Алла мүсіркесін. Біз де жүрміз жағалап жарқабақты... 2036
Қасына алды миғұла шыбын – ұлды. Сонсоң туыс ара мен маса, шіркей... Бұл не деген, құдай-ау, шұбырынды?! 2037
Тұрғандай тұнып ләззат бір өзіңде!.. Мың ғашық отырса да залда мынау, Біреуі шын ғашық деп біле жүр де... 2038
Сондықтан тыныш, жылы көңілханам. Ал Аллам есіркесе рахым ғып, Тіпті, өлген соң да ғажап өмір табам! 2039
Қиянат жасайтын кім? Мас пері ме?.. Ал, жалпы, аз жасағы Кісіліктің, Шыдай ма Нақұрыстық әскеріне? 2040
Ғасырға жаңа келген бейімделем, Ол да жат, мен де жатпын. Жараспай тұр... Мен, бәлкім... бір айналып кейін келем? 2041
Түбі осы жындандырар күдік тіптен! - Тіп-титтей әділетке қолы жетпей, Жүйкесі небір зордың құрып біткен... 2042
Мінедің ақын қыздың жалғыздығын. Міні емес, ол – мұңлықтың Тағдыры ғой, Тағдырға зорлап тілін алғызды кім?! 2043
Мәңгілікке өткінші керек пе еді?.. Жауһар-жырмен сен батсаң тұңғиыққа, Желп-желп еткен заманның кебектері. 2044
Құжынаған құзғынды үркітпеді. Рухтары ұйқыда... Оянбастай бір сиқыршы бір дәрі бүркіп пе еді? 2045
Тақ туғызар бітіспес қасты, лаңды. Сом алтыннан соқса да ғажайып қып, Тақтың үсті – салтанат, асты қанды. 2046
Жүрсең де сылти басып жоқта сынық, Көргенге көппен бірге көнген дұрыс, Сақтасын тек Тозақтан отбасылық! 2047
Ұнаттым сені, сені бір көргеннен!.. Жарасын жүрегімнің өзің жазшы, Қинаумен қисық тағдыр күнде өлгем мен... 2048
Енді бұған болады өзі нелер ем?.. Қарағым-ай, қалауың ба бұл жүрек?.. Сау болса оны – саған ғана берер ем!.. 2049
Іштегі тірелгендей көңіл шекке. Ол шеңін – егделік пе?.. Ал, егделік – Қарамай бара жатқан келіншек пе?.. 2050
Қаншама от пен суға жолықпаған. Бақ пен сор келер, кетер... Бәрінде де, Сертім сол, Құдайға құл болып қалам! 2051
Атақ-даңқтан айналды-ау кәрі басың!.. Баянсызын бәрінің ұққаныңша, Астыңдағы ат әйтеуір арымасын.... 2052
берерін шатастырған. Күлме, кәне!.. Жаманның өз обалы өзіне ғой, Жақпайсың жақсы боп та. Бұл не пәле?! 2053
Түссін, қалқам, бір сәтке әлем еске: Күннен безіп ешқайда кетпейді ешкім, Қара дақтар онда да бар емес пе... 2054
Жүргенде жүдеп көңіл орталанып, Жолықтың!.. Алдымыз – тар, артымыз – жар... Қайтеміз?.. Ортасынан жол табалық! 2055
Онсыз да жанға жанмен жарық берем. Мен дайын құлдығыңа, күнім! Егер жұмсасаң Бақиға да барып келем! 2056
Мән бар ма мына жұртты мінеуде енді?.. Үміті ақталмаса Алла ақыры, Жаратса қайттік басқа біреулерді? 2057
Бейітінде кедейдің жетер кемдік. Бұл – жер үсті. Ал аста – қос қу қаңқа... Астында ма жердің тек тепе-теңдік? 2058
Сен бірден баса-көктей кимелеп ең. Кімдікі жөн?.. Сен шалқып, кейде менің көзіме көк шыбын да үймелеген... 2059
Мен кепіл сонда нәһан боларыңа! - Ал өзің сөйтсең – екі дүниеде кепілдік беремісің оңарыңа? 2060
Мына елді қойдан жуас кіс аямақ? - Аңқаулық та – қастандық өзіне өзі, Қай құдай ондайларды жүр аялап?! 2061
Болғанмен көп наданнан ақылдырақ, Лас қолмен, арсыз іспен ешқашанда, Дәметпе, ағармайды атың бірақ! 2062
Жатпайды саған келіп ақталып ел. «Көреген көптің көзі», керек десең, Жем жеген жерлеріңді жатқа білер! 2063
Кеңдікпен кемелдікке жеткергенсің!.. Мен байғұс уақтымды ұрлатып ап, Зар қағам оңашада кеткенге еншім... 2064
Келесің ойға, Талас, дараланып. Өйткені ең шұғлалы өзен – сенсің!.. Бір ыстық сәуле, әне, барады ағып... 2065
Терек басын алтын Ай күмістеген... Үздіккен үн, ыстық дем сіңген ауа... - О, шәрбатын бұл түннің кім ішпеген!.. 2066
Шыдармысың, шырағым? Құлап қалма... Мен де қызық: қисықты түзеу қайда, Жаратпаса түзу ғып бірақ та Алла? 2067
Тас емес ол кезетін Ғалам ішін. Ақжарылқап заман ба? Әлде қу, сұм?.. Қоғам жасап бейілмен алары шын. 2068
Әлі де біздің мына көңіл дардай! Елірсек елемейміз – жүрсін, мейлі, Қасыңда көлеңкеңдей көрің қалмай. 2069
болса да жақпадық бір-бірімізге... Не дерін Келешектің ит біле ме, Дүрілдеп сен тұрсың ғой тірімізде... 2070
Айтайын сырды мына бір енді мен: бір кеште-ақ өңі түсер бөз-сөзді емес, Құлпыртып ғасырларға кілемді ілем! 2071
Сол кешке жетер, Алла, несібе бер. Берерсің, я бермессің... Ең бастысы – О, Ием, күнәһарды кешіре гөр?.. 2072
Оңдырмай тиді-ау талай шекемізге. Дүниеге қалай келдік – білмей қап ек, Кетерде бірдеме деп кетеміз бе?.. 2073
Дей алман ділімді де бүлінбеген. Әйтсе де тұрып келем түлегелі, Жерлемек болған жерден бүгінде мен! 2074
жалт беруі мүмкін-ау... Ал қалай біз бұл Фәниді қимақпыз? Қию қайда... Мақшарда да тал болса – қармалаймыз! 2075
Шырағым, шырмалыпсың шырғалаңға. Құдайым орнатпаған мәңгі түнек, Алдыңнан Ай, Күн туар. Тұр, қамалма! 2076
Нәпсіні нәлет айтып тиярмын да! Сый қайда? Қиял ма әлде?.. Көп күттірсе, Құлпырған түсі оңбай ма қиялдың да... 2078
Бар тарихы шылқыған, толған қанға! Неге қатты жүректер?.. Жер шарының ядросы темірден болғаннан ба?.. 2079
Кейінгі келгендерге көрінерміз? Себебі сеніміміз – жалғыз Алла, Иманды ата-ананың төліненбіз... 2080
қауіпті-ау тоғышардың тойынғаны? - Ашта да адам ба ол?! Ал тойынса – Бар бәле балалайды бойындағы! 2081
Саулатып саналыға бұрған нұрын. Тек, әттең, жарар емес ашуға әлі, Сырының ұлы Дүние мыңнан бірін. 2082
Ойна да өзіңді енді жоқ деп ойла. Ал жоққа кім не істей алмақ, кәне?!.. - О, не кеп, сасқанда не кетпеді ойға! 2083
Өткеннен бірдеңелер түседі еске... Құдай-ау, біз Өмір деп күйіп-піскен, Шынында шым-шытырық түс емес пе? 2084
Мен саған тек әйел деп қарап едім. Еркектік өрліктен бе?.. Әлде себеп – Көргенде-ақ көз байлаған қара меңің? 2085
Тілек айтсам деп едім бір ептеген: мені мимен түсіну мүмкін емес Көріңізші түсініп жүрекпенен?.. 2086 Мұқағали... – үн емес туа тынар, Мәрмар да емес жүз жылда уатылар. Ұлы жүрек туғызған ұлы сөздің, Жүз ғасырға жетерлік қуаты бар! 2087
Армансыз-ақ жинаған сауапты елден, Абызбысың, бейтаныс?.. Әлде жынсың, Пошымымен дананың дау ап келген? 2088
Пейіш-сұлу әйелдің ақ төсінде! - Ол солай тек қос жүрек бірге соқса... Өз пейішім, дәурен-ай, қапты Есілде... 2089
Сананың сахарасын жалғыз кезген, Абайдың ашқан жауһар дүниесін өлшеген- Уақыт атты алтын безбен! 2090
Қайсысына көңлің, дос, түсті құлап? - Бақи мәңгі... Ал Фәни ең алғашқы ғашығыңдай тым тәтті-ау. Ыстығырақ! 2091
Шыңға әрең шықты ала бұлт өрмелеп. Ал шыңда долы дауыл ақырғанда, Боп кетті бұлт байғұстың тұрқы он бөлек... 2092
Тіп-титтей жүрек соған төзген немен? - Ол солай жаратылған. Әлі сондай, Кезінен Ләйлі-Мәжнүн өзгермеген. 2093
болды да қайғы түсті әзиз жасқа!.. Аты-жөн, туған жыл бар төлқұжатқа, Жан жайлы неге бір сөз жазылмасқа?.. 2094
Әне, ауыл... әне, сол үй, бау-шарбағы. Шарбақтан қылаң етті қызыл көйлек!.. Қалдың-ау, қайран жастық кәусарлары! 2095
Сұрашы ақсақалдан барып ана: Адамы аз, иттері көп дүниеде, Жанында жарасы жоқ табыла ма? 2096
«айыбын ашқанымда кім не деді?..» Дей берсін! Шындық шыңға шықсын енді, Енді біз ел емеспіз түрмедегі! 2097
Қай партия ұнайды саған аса? - Сұлу қызға не жетсін!.. Келіншек те жақсы, әрине, кезінде бағаласа! 2098
Келеді-ау әлі тудай желбірегің. Желтоқсан күндерінде кім болып ең?.. Білдің бе?!.. Ел біледі. Мен білемін! 2099
Түседі анам сөзі есіме кіл: «Ең жақсы жүрек-жылы, жұмсақ жүрек, Құлыным, кімді болсын кешіре біл». 2100
Ол байғұс айналып жүр қалай мұзға?.. Сірескен халде қуып Хызыр шалды, Періште келсе – оны сабаймыз ба? 2101
Құлақта дырду тірлік, ызың тынар. Ар жағын Алла білер... Өз білерім – О, Күнім, көзалдымда жүзің тұрар! 2102
Өршиді одан да зор күші бардай... - Құдай-ау, кімге керек бұл долылық?.. ... Кетіппін мызғып түкті түсіне алмай. 2103
Көндірмек пе Жер-Көкті, Күнді ырыққа? Жұлқылаған шаштан ап дүниені, Бұл не? Әлемге сыймаған жындылық па? 2104
Жер бізге осы өкпелі, наразы ма? - Күнәміздің салмағын білгің келсе, Жердің шарын салып көр таразыға! 2105
Осыларды соттайтын сот табылса?! - Жасыма, дос! Өлеңмен мен соттаймын, Мына жүрек соңғы рет соққанынша! 2106
Бәрін де бер! – Осыны есіткенде ел жағаны ұстап, десіпті: - Бұ сорлылар – Мезгілінен өлетін кешіккендер! 2107
Деген ой – мен байғұстың халі, міне... Қайтесің, Жарық дүние, кешермісің, Кеткенше жете алмасам қадіріңе? 2108
Жүрісін Ай, Жұлдыздың түсіндірген, Әзәзіл, дейді, Адамзат арасына, Құдайдан безіндіру үшін кірген. 2109
Адал сөз – мен үшін төрт түлік дегем. Көп арман көзден ұшып кетті-ау, шіркін!.. Барына шүкір деймін. Жүріп келем. 2110
- Ақылды десем, шырақ, әңгүдік пе ең?! Күтілген жылы ұяда жан мекер боп, Жұмақтық ажырарсың мәңгі үміттен! 2111
Сәулесі бір мұңды жыр жазады жай... Күзгі түн қырға қонған маужырайды... Көркінің күмістелген ғажабын-ай! 2112
беруді бұл жүректің тездеп емін. Қияғы қиялдың да күйді, бұрын іңкәрді іздеп мұнша кезбеп едім... 2113
Тойдан мұнша тез қайттың бара салып? - Көргені жоқ мәстектер көптеу екен Кетем бе деп қорықтым аласарып. 2114
Бере алмадық... Озды! Енді – естеліктер... Бір шүкірлік: соғысын жүрегімнің түсініпті, иесін ескеріпті ел! 2115
Мынаны сен әуелі түсін, бала: жүрекке қыз дегенің өш келеді, Жаралған о да солар үшін ғана! 2116
мен бұрын өте арманшыл, жігерлі едім. Самғасам деп едім-ау қиырларға!.. Жердің тарту күші ме?.. Жібермедің! 2117
- Ол сөйлейді кеткен соң кейіпкері. - Қиын екен... Еститін құлақ болмас, Болса да алтын түсінер бейіт нені?! 2118
Тарихтан әжептеуір орын алып кеткендер о дүниеде не күйде екен?.. Қызық-ау бір көру де соны барып! 2119
Бақ анау көз жәуін ап, гүл ататын. Дүние жайнап бірдей бар пендеге, Тек неге алалайды рахатын? 2120
Шаттансақ дейміз: қазақ – ақын халық!.. Шынды айтсақ құдай үшін, сол белгілер, Өшуге тұрған жоқ па жақын қалып? 2121
- Аңқаулық... ақымақтық және, - дер ем... «Үмітсіз – шайтан»деген бір сөз бар ғой, Ақылдан әлі де аздап дәмеленем! 2122
Жақсы жаппай жарлының байығаны!.. Жұтпасын тек тұңғиық бірталайын, Дайын болмай Кісілік қайығы әлі. 2123
Пенделік шығады оған теріс келіп... Осындай кедір-бұдыр жан бедері, Жата ма тек Ажалмен тегістеліп? 2124
Күлісін қарашы ана нәлетінің!.. Шіркін-ай, шықпыртса ғой көк шыбықпен, Тілімдеп бір қабатын қам етінің! 2125
Тілеймін әулетіңнің дін аманын. Тағы да: сақтайықшы қазақтықты?.. Табармыз басқасының бір амалын. 2126
өз бетіңше бір іске бара алдың ба? Өмір бойы әркімнің ығындасың... Тек көлеңке болуға жаралдың ба? 2127
Жемқорсың бұл тұғырға зорға қонған! Сен соңы болар дер ем... Әттең, жұртпыз – «Арамза аңқау елге молда болған». 2128
зейінді кейінгіге білінерміз. Біліну үшін күн-түн соны ойлау ма?.. Қой, құрсын, кетпей жатып бүлінерміз! 2129
Тек қаламын ұстайды үзбей қолы. - Құрмет көрсет данаға, ей, көргенсіз, Мына ел ертең бізді емес, іздейді оны! 2130
Көргенше оны әбден жанар талды!.. Мең үшін мен не берем, құдайым-ау?! Хафиз бермек болған ғой Самарқанды! 2131
Кейде Ажал, кейде амалсыз мен шегінем... Бір медеу: бір сәт те Өмір кем болмайды, Алланың белгіленген өлшемінен! 2132
Пейіштен жай тапқандар қоңыр салқын, Рахат тірлік кешер тілегенше? - Шарт шығар сақтау да онда оның салтын... 2133
Ұйқы, тездеп ала гөр құшағыңа! Мультфильмге елтіген сәбише бір, Мәз болайын – мінгіз түс ұшағыңа! 2134
Жым-жырт жылжып келеді таң сіберлеп... Адам – Ғалам сыйластық сәті осы ма, Ешбір белгі болмайтын қарсы келмек? 2135
Шақ етіп түскен жайдай шамырқанған шақтарда титтей ұстам жоқтығынан, О, қанша жан сорлыға зәбір қалған! 2136
Кішіпейіл секілді... кім біледі... - Жанында ана жағымпаз аман жүрсе, Бүлдіреді, мұны да бүлдіреді! 2137
Келеді «Шешінесің... неге?» дегім... - Сиқыршы болсам егер мен бәріне, Ұяттан көйлек тігіп берер едім! 2138
Жел, сұр аспан, саулаған жапырақтар... Әлденені аңсайсың, өкінесің... Өксік қысып кетуге жақын-ақ хал... 2139
Нұрлы екен екі-ай көзің жаққан шамдай!..» - Гауһаржан, сен мәңгі жас періштесің, Ғарышта ғажап ән боп аққан самғай! 2140
Шыңғыс хан депті: - Өртке қиғандығым – бұл шәһар ессіз екен, көрсетпеді өзі кеп уысыма сиғандығын! 2141
Жүргендер жинап жеміс мәз – бағы бай. Кейбірі одан да бай – сенімі бар: Береке дарытады азға Құдай. 2142
Сағди тұр: «Таразда енді серуендет!» Һәйям жүр: «Қайда әлгі мәйханасы?... Мен мұнда мың жыл бұрын келіп ем...» деп... 2143
Кештім!.. Мейлі, намыссыз надан дегін. Есесіне қара зіл сенде қалып, Жеп-жеңіл боп көңілім алар демін. 2144
Жиренбестен итті де сауған адам. Өзі тиіс шығуға үні жанның – Өлеңді де кәсіп қып саудалаған! 2145
Өзі туа парамен ауызданған. Осындайлар өлтіріп әділетті, Осылардан болады жауыз Жалған! 2146
Жоқ. Содан сан жетпестей сұрақ қалған. Өзіміз Адам болсақ, сана қайдан?.. Ол, сірә, туады-ау тек сұрақтардан. 2147
Тұлғалардың ішінде сорлаған бар. Құрбақаның тойындай тойлары көп, Тек дін аман жылмақай оңбағандар! 2148
Жорғалап борансыз-ақ күнде ықты кім?! Сен байғұс Бақида да іздерсің-ау, Зыр қағып көлеңкесін бір мықтының! 2149
Ашады Тағдыр дейтін ғана сырды. Пешене солай шығар, момын сорлап, Қара, әне, қарақшының бағы ашылды! 2150
ішінде елге ең жақын кемеңгер кім? -Меніңше, қолын жуса болар еді, Болсам-ау ұлт ұяты дегендердің! 2151
Һәйямысың қазақтың. Бұл – шын баға! -Бағаңа, дос, болам ба жалпы лайық?.. Мың жыл өтсін... сонда оны талқылайық! 2152
ләззатты-ау әрі қызық. Ал аранын – айтпаңыз!.. Гүл сорғанда гүл де тілеп жатқандай талықсытып талағанын! 2153
Ғажайып жаны сұлу, әр қылығы – ән, Сен жаңа періштесің, мына жаһан, Табатын өзің ғана арқылы мән! 2154
Енді оған қысылмағын, арланбағын. Қыздардың қызық көрем көп мінезін, Және де бір бұл емес... алданғаным. 2155
Есіркеп көрді ме екен мына ғалам?! Ал кейін ол-пұл берсе – ап қалады, Бермесе?.. Болмай-ақ қой бұған алаң. 2156
«Құтылам, - деу де бекер, - қайда барып?» Тек тұтас кетеміз бе?.. Әлде бөлшек Қала ма ақшаға ұсап майдаланып? 2157
Сұраққа осы мың-сан қайталанар, Дұрыстап жауап берші, ей, Дүние?.. Кеткендер өткендерге айта барар. 2158
қате айтсам – емес оным құр алдаған. Зорлығы ол заманымның. Ал заманның Құрсауын бұзып ешкім шыға алмаған! 2159
Қараса, көзі гауһар – көз менікі!.. Менікі ұнағаннан. Бірақ, әттең, Айыбы – тұрған бойы өзгенікі... 2160
Қатысқам түрлі әлемдік жарысқа да!.. Ал тежеу дұрыс па еді өзімді ылғи: - Әліңді біл де ауылдан алыстама! 2161
Біздің ән әлі біраз шырқалады. Өмір ғой ән дегенім. Бар тілегім: Босқа ұшып жатпаса екен күн-парағы! 2162
Жексұрын көрінеді күйіктіге. Ал жасың келген сайын сол жексұрын, Неліктен айналды сүйіктіңе? 2163
Қашан, қалай келді, дос, ырысың қай?.. Оны қойшы, от пен су көз жеткізді: Ләззат, азап – тіршілік тынысындай! 2164
Шипа боп аман қалдым аздаған ем... Ұлы Аллам берді ме екен біраз мерзім, Өтуге бақилыққа мәз бағамен? 2165
Бірдеме тиер дейсің қайдан маған... - Жұқсыздың жұқсыздығы сендейлерден! Мен осы мына жұртқа қайран қалам! 2166
Жол салады бұл бізге жаңа, тыңнан!.. - Иә, сондай бір жігіт бар деп жүр ғой... Аузы-басы... ақшадан жаратылған... 2167
Соны ұятсыз деп мына ел күледі! - Мүмкін атын шығару үшін бәрі?.. Ұяттыңды кім білген?! Кем біледі. 2168
Не болса да мен-мен боп қалыптастым. Фәниге әкеп, әкететіні үшін, Аллаға алғыс айтудан жалықпастан. 2169
Кеше де келе жатқан бақ көріндің. Ал бірақ кешке дейін не жазып ем, Таяғы бір-екі рет батты Өмірдің?.. 2170
Үстіне ғасырлардың ғасыр орнап, Биіктеп кетсе үйдей көп қабатты, Қайсысы қалай дәуір басы болмақ? 2171
Сауда көзді қыздырған бермей кетіп... Саудагерміз бүгін!.. Көк базар барсаң, Ескі тараз кеткендей кернейлетіп! 2172
Қызылшақа қылтиды – алдағы Күн. Тереземе түсті ең алғашқы нұр... - Жарылқай гөр пендеңді, Алла, бүгін!? 2173
Капитал, біз арқылы пұл ие де! - Көкірек көрге тығар, көкке ұшырмас. Түкірдім сенің арам дүниеңе! 2174
Қалай тыныш, қайнамай жата аласың: - Атам қанын шіріткен ол шірікті, Аталас деп менімен атамасын! 2175
Алып ұшар қадамым әр аттаған. Толқын атқан көңілмен көл-дария, Сенсіз қалай, құдай-ау, тағат табам?! 2176
Өтеді екен кезекпен тез, білінбей. Болғанда ғой ұзақтау, әттең, жастық, Алтын сапты алғырлық кездігіндей! 2177
Қап еді-ау көңіл менен көз қамалып!.. Тараздың айналайын көшесімен, Жүргенім жүрек қылын қозғап алып... 2178
Мезгіл жетсе Жалғаннан кім безбеді. Заман, Тағдыр тоғысып талай-талай, Тектұрмаста мүлгіп тұр күмбездері... 2179
Ертемен Күнді иыққа ілдіреді. Тұрғызған өзі қайта Әулиеата, Етектен ізет-құрмет білдіреді... 2180
Жаным көзін аша гөр, Хақ тағала. Шын Адам боп өтейін бұ Жалғаннан, Мәз болмастан адамдық атқа ғана. 2181
Жағдайдың болғаны бар, болмағы бар... Солармен жүріп қалып, бақи болсам, «Кеш келдің!» деп сөкпей ме ондағылар? 2182
Жұтылып кішкенелер, нәһан қалып, Дүниеде апан-топан танимын ба, Өзімнің Қазақ дейтін атамды анық? 2183
Ақ кемердің жалайды жұлығын жай. Өзегі өзен – орта ағыс қана ойнайды, Өрім өріп өзбек қыз бұрымындай.... 2184
Дегенің, келді көктем, шын ба сары қыз?.. Қысылма... тағы келер талай көктем... Жарайды, тағы бірде сырласармыз! 2185
Армандарға жеткізді, әуре де етті. Көрінсе де шек жоқ боп, шектеулі екен, Қазан ұрды, қар жауды... Дәурен өтті!.. 2186
Қоспаймын?.. Сен жомарттың қашан бірі ең... - Сен көрсең, шіркін, менің түстерімді: құрбандық шалып, сый-пый жасап жүрем!.. 2187
Саясатта... қарайық... ал, не бердік? - Қазақ жері... үсті емес, онда да асты – Сонда, сонда ең мықты мәмлегерлік! 2188
- Білем біраз бабамыз жайлы кепті... Ұмыт бола жаздаған кезде Азаттық, Таразда атқа қондырып, әйгілі етті! 2189
- Ол кісі үш өлкені басқарыпты... Жалпы, Жамбыл – Тараздың жаңғыруы, Сол Асанбай атадан басталыпты! 2190
Ендігің не, Алматы-ау!.. Әлем-жәлем. Ағылшынша, орысша ағып тұрып, Алғаның не қазақша сәлемді әрең? 2191
Сен демеді қазақтың қай ақыны?! Тарихқа да, Алматы, сен солардың қаласы боп енерсің, әй, ақыры!.. 2192
Еш қайғың жоқ, оны да бағамдағам! - Мұңым бар, бар! Ешқашан айтылмайтын, Ең жаманы – ешкімге шаға алмаған! 2193
Алаяқтар айналды сұмға мықты! Сұмдығы сол – көрсетті оңайлығын, Бір адамнан гөрі алдау бір халықты! 2194
Түбі өтеді. Өткен соң ел не дейді?.. Жалпы, адамнан керек пе құдай жасау?.. Соларсыз-ақ Жер шары дөңгелейді. 2195
Ал өзі өзге жерді жерсінбейді. - Ол біздің момын жұрт қой... Тойынған соң, Момынды келімсегің менсінбейді... 2196
Пейіш боп Алла сыйы «мә!» деп берген, Мәңгілік рахатқа шыдаймыз ба, Біз байғұс өткіншіге әдеттенген? 2197
- Өйтпеңіз, бізге осы да болады да. - Заң бар ғой жазылмаған: жағымпаздың орыны... түу биікте, жоғарыда! 2198
Бермейді, ей, жазаба, бұлай баға! Жарық Күн тұтқасы ғой дүниенің, Ұстайды ұстаса оны Құдай ғана! 2199
Шыншыл сөзге сүмеңдеп өлім де ермес. Бір өмірде бір-ақ сөз жазсам, шіркін, Мың жылда да өлмейтін, өңін бермес! 2200
- Аманбысың, Алатау, ақ арысым!.. Алқымнан ап бай үйі басқа шығып, Аласарып, атам-ау, барамысың?! 2201
неге есеп жасаспадық?.. Оны ұқпаймыз... Жан-тәнді жаралардай неңді алдым мен?!.. Бір ғана жақсысы: енді жолықпаймыз! 2202
Ғасырымыз жиырма бір. Жетінші жыл. Доңыз деген аты бар екінші бір. Атта не тұр, ал жеті – жақсылық шын! Бәсе, джипке үш жеті жапсырыпсың... 2203
Шыр айналу шыршаны – жабайылық! - Қабарса да қарсылар қас-қабағы, Шын Жаңа жыл Наурыздан басталады! 2204
Бар ма бірі белгі боп қалатындай? Әлде өмірдің ұзақ па рәсуә ғып, Әр нәрсенің басын бір шалатындай? 2205
Демалып ап жалғарсың жорығыңды. Көңіл күйім ұнамай тұрса – кешір, Мен егдемін. Егделік жолы мұңды... 2206
Аққан жұлдыз аспанды сызып кетті... Ай шағылды абайсыз шыққан Күнге... Неткен тәтті ең!.. Жалпы, түн... қызықты өтті!.. 2207
Көңілді де қажаған әркім енді... Жан жай тауып, тыншысын иманға ұйып, Бастай гөрші, хазірет, әңгімеңді? 2208
Мәртебелі мандатты тағы да алды! - Білмеуші ме ең біз тұлпар тоғысына, Қызық үшін қосамыз жабыларды! 2209
Елес түс боп, о, Тәңір, қиналамын. Бұл не?.. Түске мен көрген көп азаптың көшірдің бе өңіме симағанын? 2210
Алдымен аңғарылар өліге не?.. Біртіндеп фәни шамы сөнгеннен соң, Алыстан бақи оты көріне ме?.. 2211
Әсіресе, болса өмір аса мәнді? - Ұзақ жастан мына елдің бәрі үмітті, Жолатпаса дейді тек кәрілікті. 2212
Қайтармақ па сонымен ол алғанын? - Есіл ақыл, ей, інім, қор болмай ма, Белгісіз ғой ақылды бола алмағым? 2213
Жүргенін де аспанның астында адам. Зұлымға таптатқанда сол көңілді, Деу бар ма: «Керегі не бастың маған?!» 2214
сұмдардың қылығынан!» деп сырыңды әр. Оларды жіктеме де. Мен де білем: аумайды бір-бірінен жексұрындар! 2215
Қанеки, біз кімдердің есіндеміз? Әуелі есте болу маңызды ма?.. Мың тәубе – мына Өмірдің көшіндеміз! 2216
Япырай, болсайшы бір көрікте мін! Сен кейін айналасың хор қызына – Осылай дейді, қалқам, көріпкелім... 2217
Отаршылдық оңбастай қопарылды. Жаралғалы жамандық жасамаған, Жарылқай гөр, Жасаған, Отанымды!? 2218
- Қазақтың сарбазы одан алады үлгі. Шайқаста Отан үшін ердің ері, Жүрегін бомбы қылып жара білді! 2219
Айтшы, қане: кім еді Рысқұлов? - Қырылудан қазақты түгелімен Сол сақтаған құрбан боп, ұлы іс қылып! 2220
- Ар-намысы қазақтың – Бауыржаны!.. Тарихында мың жылдар тұрары хақ, Асқар шыңдай өз Алатауындағы. 2221
- Бұл данагөй Мұхаммед Дулат бабаң! Ұлағатты ол айтқан бір заманда, Жалыққан жоқ әлі де тыңдап ғалам. 2222
- Бұл Қойгелді бабаң ғой қол бастаған! Төле бидей көсемнің ұлы інісі... Жә, жүрелік... Шежіре болмас тамам... 2223
Неге артық көрдің оны даналықтан? - Қызығу қыз көркіне – тәтті рахат!.. Азап қой басты ауыртып дананы ұққан. 2224
Аула сайын майысқан алма бағы. Жұмақта да бұл жеміс бар деуші еді... Біздегіден басқаша бар ма дәмі? 2225
- Қайда әкем?.. О жарықтық жұмақта ма... Мен неге білмеуге оны тиістімін, Кеткен жоқ қой бір күнге, бір аптаға? 2226
Тонаған тұттай қылып ұлды мына! Жастығын жарқ-жұрқ еткен таппай әлек... Ғарыштың сіңді ме екен құрдымына? 2227
Ахлақты сақтауға ылғи міндетті емен! - Адам ғып Алла сені жаратты ма?!.. Сонымен ізгілікті міндеттеген! 2228
- Тарихыңды бұрын еш көзге ілмеді! Енді өзің қастерле тағзым етіп, Өйткені ол – Отаның мезгілдегі. 2229
Сахнасында сан сезім толғағы бар! Мына ұлы дүниенің моделіндей, Шағын әлем жасайды ондағылар. 2230
Жігітке – кездестіру Ай-жүзді алдан!.. Не дерсіз мына бетпақ Уақытқа, Бет біткен тырнағымен айғыздалған?! 2231
Шыдар ем оныңа да, бәріне де: сыя ма ұзақ қастық қысқа өмірге?.. Ойлап көр! Мен дайынмын мәмілеге. 2232
Кездескен сұлуға жыр жаз, бағала!.. Көркіне көзің тойғыз, арудың тек Өткенін... керегі жоқ, қазбалама. 2233
Тарысы піскендердің тауықтары! - Жай көзге залалсыз боп көрінгенмен, Осылар – ең зиянды, қауіпті әрі! 2234
Мәртебесін көтермек көрінеді... Кенен атам көрінсе көк шолақпен, Көк «Жигули» Шәмші ағам көлігі еді... 2235
Құлдық мінез қатерін қайтарды ма?! - Кім сөйлескен, кім көріп ол итіңді, Талантты деп жүр ғой жұрт Шайтанды да... 2236
Ойлан не күтеріңді алдағыңнан. Жалбарын. Сенен өткен күнәлі емес, Иассауи Құл Қожа жалбарынған. 2237
Бермей ме сырқатына қарай емін? Біздің ем гүл-ерінде!.. Бірақ, оған жүрмей ме тиіп кетіп талай ерін?.. 2238
Біреу ақ пен қараны теңгеріпті... Біреу жардың көзіне шөп салыпты... - Болды, құрсын! Айтпашы пенделікті! 2239
Бермеді-ау жарқыраған ғасырды айқын! Неліктен мәз боламыз бұл Фәниге, Қабағы көп сәбидің ашылмайтын?! 2240
сатып алу сөз емес Құдайды да! - Білмеген-ау қайда ертең баратынын, Мұнайсыз-ақ Тозақта от жанатынын. 2241
Жемің – дұрыс құра алсаң торыңды ана. - Міне, осындай құзғындық түсінікпен, Шығып кеткен талайлар кісіліктен! 2242
Төренің төңірегінде жүр дөңгелеп! - Төресі тұрар дейсің енді қанша, Ал Күннің жай-жапсары мүлдем бөлек! 2243
«Домалақ ене» депті келіндерің... Білем тек, әжетайым, саған мәңгі, Қазақи жүректен төр берілгенін! 2244
Сияқтымын бір емес-жарым адам. Жатсам-тұрсам сан сұрақ сұққылайды, Тұрғандай-ақ тіреліп бәрі маған... 2245
Соны қоштап боз боран ысқырады. Пеш уілдеп, терезе тысырлайды... Ыстық құшақ... түні ұзақ қыстың әлі... 2246
Ұмытқан-ау жас күнгі кінәратын?! - Ұмытқаның не, тәйір... Көсем боп тұр, Ұлықтар да ұлықтап тіл алатын! 2247
- Ей, Жалған, сеніп жүрме өсекке сен. Алмаймын сенен артық сабақты ине, Берешек болсам – толық есептесем! 2248
Басбұзарды кісі деп кім елеген?! Бүгінгідей қойды ма тайраңдатып?.. Жоқ! Жонынан таспа алып дүрелеген. 2249
Жел біледі, толқынды көл біледі. Жасыл майса тіктелді жапырылған... Көңліміздей көк аспан мөлдіреді. 2250
Қазақ болса ынжық боп туа ма адам?.. Әлде бізді бәрінен айырсаң да, Сезбейтін ғып бір залым дуалаған? 2251
«Қазақпыз!» деп, ойхой, біз гүпінеміз. Жерінің астын әлем құрты жесе, Қазақтың қалай болмақ түтіні егіз? 2252
Жүргенім – емес пе екен сәл ағаттық? - Ешқайсы жиғанының бәрі аз деген, Көшкен жоқ О Дүниеге «КамАЗ»-бенен!.. 2253
Жаңғыртқаннан не қайыр жылап енді... Иіскесем исіңді сезем бе, еркем, Сен жаралған, сен сіңген мына жерді? 2254
Қиянаттың алқымнан аз алғанын?.. Келешекте қанша мән басқа болса?! - Кешір, Өмір. Басқаша жаза алмадым. 2255
Кейде көзге қалады жас тұрақтай... - Солай... солай бұл өмір жалғасады, Күн мен түн де солай ғой. Алмасады. 2256
Тірі сөзді тізгіндеп ала берген? - Солай болар... және Алла Қарасазға берем десе бір Дана шарасы аз ба?! 2257
- Бұл адам ғой-ат емес! Кемдігі не? - Көзге мақтап мықтыны бәйпеңдеген, Шатастырма сен оны жәй пендемен! 2258
Бұл – қазаққа көп шығар таңырқаған? - Мақтай білсе жауды да шат қыламыз... О, біз әлі де таңдай қақтырамыз! 2259
Ал қосылса шығады бұдан дана. Бірақ Заман толқыны көміп көбін, Мәңгілікке нұр шашар Құран ғана! 2260
Сабауға оны қамшы да өріп берген, О, не үміт, не қайыр екіжүзді, Өлі, тірі саяси өліктерден?! 2261
Жүректе мұң, көзде жас сағынғаннан. Қойғанда ғой шықпай-ақ сол жалыннан!.. Енді неге жарайды жаным қалған? 2262
қоштассақ, алғаш аздап бүлінерміз... Алла айтып, Исрафил сырнайлатса, Жарқылдап, жарқын досым, тірілерміз! 2263
Аллаға адал әйтсе де бола алармыз. Адам Ата жәннатта жаралған ғой, Соған бәлкім біз, достым, оралармыз? 2264
Қарашы мендегі тау тауқыметке: Сағыныш сарғайтты ғой! Ақырғы амал – Аманат етем бе оны Ақыретке? 2265
Дейміз бе мейірбанды, асыл адам? - Жаратса мадақты ондай керегіне, Сорлатып әлгілері береді де... 2266
Көңілің болды-ау жиі қабаратын. Өмір ғой қиқы-жиқы!.. Төзбек керек, Алғанша Алла қайтып аманатын. 2267
Тұнжырай қалар шындап күлсем кей Күн. Бәріне көнді-ау жүрек!.. Ендігәрі тек жүрек үшін өмір сүрсем деймін. 2268
Осыны да дедік-ау мәз қылады! Қулығында қисап жоқ: мұны емес, Бұл Шайтанды жынды ғып азғырады! 2269
Өз құпияң өзіңе ұнайды ма? - Керегі жоқ түкке де жарнамалау!.. Бәріне өз арым мен Құдай куә. 2270
Кері қойдың орнына ешкі алғанның... Әйткенменен, ей, шырақ, арманым көп! Тағдырын таң шешеді кешкі арманның... 2271
Деді біреу: - Жасыңды бір сықтырам!.. Сол сұмдарға арналған ыза-кекті, Шараппен бе... уа, немен тұншықтырам?! 2272
Жер-Ана жайлы әйтсе де сыр сабақта: Бізді бір сілкімейді-ау ұшқанымен, Жүз сегіз мың шақырым бір сағатта! 2273
Һәйям сүйген арудың сіңлілері?.. Біздің Тараз тартымды содан ба екен – Нәркес қара көздерде Күн күледі? 2274
Ақшаға ысырылып орын берер кезде кім қарап жатыр ар-ұятқа?!.. Ал атаң болған оның жолында өлер. 2275
Жасырман, кейде жөннен сәл ауыппын. Мен баста аңқылдаған ақ жігіт ем, Заманның жұқты кірі! Қарауыттым... 2276
Толған сұрақ: «Неліктен? Нені? Ненің?..» Ең өртері: «Мына лас Дүниеге, Неге асығыс, періштем, келіп едің?!» 2277
Бір біріне қос көңіл суып қалған. Балдан тәтті бір кезгі тілдерінен, Сөз шығады тұрар тек уыттардан! 2278
Айдаһардай бұлт орап буындырды! Бұлғаң-бұлғаң етеме-ау ұшар басы?.. Кейде алып та болмайды-ау шыбын ғұрлы. 2279
Талай ару тұншықты-ау құса-мұңға! Ақ сұңқардай жігіттің қолын қағып, Сұмпайының жүргені құшағында... 2280
Кейін келе кішкене толыпсыз ғой. - «Ғой... ғой...» деме, қарағым, ағаңызға, Бұл суретпен ғасыр жоқ арамызда! 2281
Одан гөрі тереңге... барамыз ба? - Жетеміз ғой, ой, аға, бағаңызға, Жетпейтіндей... немене, баламыз ба?! 2282
Сүйгеніне тағдырын қоса алмады!.. Қияметтік боп кетті досы, ардағы... Түбі соған қосылу – Осы арманы... 2283
Ағаларым бар еді... қалды азайып. Соларменен бір дәуір өткені ме, Соларменен бітті ме бар ғажайып?.. 2284
Ертең-ақ төмпешіктің сәл үйінді. Бақиға хақ жолы деп көнгенімен, Бұл көңіл қияр емес фәниіңді! 2285
Келемін тек өзіңе сыр да сыйлай. Тоқсан жыр толғасам да сен деп, Талас, Толқының толықсиды жырға симай! 2286
Есілдің төсін жалғыз жол қылады Ай... Сырласым самал ғана жағадағы... - Құдай-ау, қайда?.. бар ма сол құралай!? 2287
Дана Дала қазаны тасыды жүз!.. Енді рухты көтерер заңғар көкке, Бір Алыпты күте ме ғасырымыз? 2288
Сауықса Өмір пендең көңіл демдер. - Шаң қапса ұяты бар, шын ақылды, Жайнап тұр ақылды боп көрінгендер! 2289
болса да, көңілдері әлі күпті... О баста, тілеу керек пе еді, сірә, Жәй ғана мамыражай кәрілікті?.. 2290
Ар келіспес айлаға келіспедім. Бәрі зая!.. Енді тек... жан алатын қолы жеңіл болса екен періштенің... 2291
Салғаның ба іңкәрлік нұрлы өткелін? Сол арқылы махаббат жастан үстем болатынын білмесең біл деп пе едің?.. 2292
Өксідің-ау, жарықтық, жата қалып!.. Сақалыңның кетсінде ол садағасы, Құдай оны түбінде атары анық. 2293
Жылысын-ай! Жүрегі тұр ма оталып?.. Жатырқады-ау... жалт берді жалда жүрген тұлпарлары тұяқпен құм қопарып... 2294
Әр лебізі мағналы тұма сырдай... Өңкей өңез ортаға өңмеңдеген, Түсе қалған, құдай-ау, бұл асыл қай?.. 2295
Отанды сүй! Отанды алмас қалап, деп сайрады тіл мен жақ... Жүрек айтты: - Сүйем!.. Бірақ сендерден сәл басқарақ. 2296
Білмеймін, көңліңді ол бөлді немен... Жыр туған ескерткіш боп... Сені еске алсам, әлі де желбірейді сол бір өлең... 2297
Бұлт балқып, толқып оттай қызарғанда, Көрікке көз тояр ма?!.. Содан ба екен, Ертең де жүрсем деуің бұ Жалғанда? 2298
Жалпы, адамға бермеу жөн бұлай баға. Өйткені өте күрделі болмысы оның, Оны толық білетін – Құдай ғана! 2299
Ертең емес, бұл ғаріп бүгін білсін! Кездесуді жазбаса... жыр жазайын, Жүрегіңе шымырлап сырым сіңсін... 2300
Өлген көп шынды шындай айта тұрып... Ұмытса мұны қоғам кетері хақ, Әлихан, Ахмет, Тұрар қайта атылып, 2301
Тынбастан тіршіліктің кілтін ізде. Тапсаң айт алғысыңды ұлы Аллаға, Таппасаң тағыланып тіл тигізбе! 2302
Біз, қазақ, қарсы шаптық басынғанға! Еркін ел енді ешашан ашынбасын, Тозақ та тосқын емес ашынғанға! 2303
Зорайтар бүгінгіден ертең үнін, Тәуелсіз бұл Ел, енді көтере алмас, Ешкімнің ішкі-тысқы «еркелігін»! 2304
жолдан, шүкір, Ғаламшар жаңылмады. Әне-міне ашылса бір керемет, Тұр-ау, сірә, Ғылымшар жарылғалы? 2305
Енерміз біз де ескі шежіреге. Абырой – жақсы атану. Жаман болсақ, Алмайды-ау байғұс ұрпақ безіне де! 2306
Жан екем жоқ нәрсеге күйіп піскен!.. Мейлі енді... Тек қалайша шығарармын, Жылдарым жинап берген күйікті іштен?.. 2307
Жердеміз. Мекен етпес аспанды адам. Бұрын да жендет желке қимауы үшін, Айтпағын адам байғұс астарлаған. 2308
Саңқылдар ма шын саңлақ ақын үні?!.. Олар жоқта тарихтың бетін былғар, Замананың жабысқақ қақырығы. 2309
Қызықтың керегі жоқ бірінің де... Көңілдің көшесінде тірі жан жоқ... Мен осы бармын ба өзі? Тірімін бе? 2310
Түкірдім! Мұндайларды тыя ма өкпе?!.. Фәниде титтей тағлым алмағанға, Бірдеме қонар ма екен қияметте? 2311
Кешегі қызыл кеңсе сардары нән, Қарғадай қалбаңдап тұр төрешікке... Осы ма мына сорлы шалдағы мән? 2312
Жағдайым оныкіндей емес мүлде!.. әлде сен мені масқаралау үшін, Оныңмен осылайша кеңестің бе? 2313
Әлде Алланың адамға қаһары ма, Көкті былғап, Жерді үңгіп жатқаны үшін, Шайтандардың қосылған қатарына? 2314
Әлде Екеудің қосылған ағысы ма? - Мұны толық ашпаған ешбір дана... Оңай сұрақ болса – онда тағы сұра! 2315
Қабыл болды қай тілек сұрағанда? - Мына фәни болмаса бар ғой бақи... Құдай түбі мүсіркер. Шүбәланба. 2316
Қонбаған бір басына қалмапты бақ! - Әйткенмен балшығы да адалдықтың, Арамның алтынынан ардақтырақ! 2317
Арман-қиял арқылы алады мән. Ол жоғалса, о Құдай, ұқсар ма екен, Жезөкшеге айрылған далабынан? 2318
- Қасиетпен өзін мың-сан ақтаған: байсалды бол! Қарама мына Өмірге, Ұры иттің көзімен алақтаған. 2319
Күнде келем Таластың жағасына. «Бала Арғынбай бара ма ағып, жүзіп?..» - деп көз тігем ақ толқын арасына... 2320
Бұл – Құдайдың ісі емес, бұйырғаны. Біл: шығарып шың-құзға, құлатқан да – Жүрегіңнің диюлық құйындары! 2321
Жоғалтам деп ұйқы жоқ, бай қырағы! - Барлық бәле ойда ғой! Ой жоғалса, Көңілдері тыншиды. Жайлы бәрі! 2322
Мен қашан аман едім толық удан?! Әйтсе де жанға жарық түсірмейтін, Пендеңді сақта, Құдай, торығудан! 2323
Бермесең де белгілі нені алғаның. Әркім берген жамауын қайтып алып, Мантияңнан көрсек қой не қалғанын! 2324
Берсем бердім, жерім жоқ алған да аса. Бетке шіркеу түскен жоқ! Соған мәзбін, Тірлігімді десең де жандалбаса! 2325
күйіп жандық!.. Мынаны аңғардық па: Мезгіл жетсе атомдар ыдырайды... Сонда... сүю сұлуды аңғалдық па? 2326
- Білемісің ойыңның күшін, бала?.. Жауап бердім: - Мен ойшыл дана емеспін, Сөзбен ойды ояту үшін ғана... 2327
Өзге пікір бар елден ерек сізде... Менде де бар... Ал тыныш болу үшін Соның бәрі... ә... қалай... керексіз бе? 2328
астам атақ-арсыздық емес пе екен? - Құдай қалай қарайды мұндайларға?.. Мен де оларды... біртүрлі елестетем. 2329
шабуды қой атаңның атын ат қып. Ол биікке өз өрең жететін бе?.. Қол жетпестен бақ іздеу – ақымақтық! 2330
Көздеріне қан толып тарасады... - Өңшең бай ғой!?.. Мен – жарлы... бірақ, қайдам, Маған осы жағдайым... жарасады! 2331
Ауа, су енді қашан оңалады? - Әй, қайдам... Бүйте берсе Жердің шары, Мекен емес, мола да бола алады. 2332
Бірдеме дер ме аярға Ақырзаман? - Меніңше, ол – Мәңгі Уақыт арыстаны, Арыстан арыстан ба ақырмаған?! 2333
Өртеп демің... үздіккен сәт сайын үн... Теңдесі жоқ шырын шақ шынымен-ақ, Шықты ма естен, о, менің патшайымым!? 2334
Сіз емес дей салайық бізді алдаған!.. Тыңдаңыз: бірге өтпеді көктем мен жаз, Бірге дәм татайықшы күзгі алмадан? 2335
Сен бір ләззат ұсынып, «ал!..» дер ме едің? Десең, жаным, оны мен ала алам ба?.. Құтылуым қиын бұл халден менің... 2336
Күнә ғой!.. Оған кім жол аша алады... - Махаббат! Ол – жандағы алтын арай! Ал, күнә нәпсіменен жасалады. 2337
Тілейді адамшылдық негіз нені? Керегі сезім бе әлде сапырылған, Қисапсыз толқындардай теңіздегі? 2338
Бірі өзіңдей, Қарасу, емізбеді!.. Толқындарың толқиды жүрегімдей, Екеуміздің жанымыз егіз бе еді?.. 2339
Назыңды да боп алды қыз ұқпайтын... - Жастық – көзір еді ғой... Картада да алтылықты кездер көп туз ұтпайтын! 2340
Сауы жоқ нәжістен сен жүрген іздің. Зәуеде тазармаққа талап қылсаң, Жетпейді-ау суы Аралдай бір теңіздің! 2341
Ақталмаса келе ме әлі күткім?.. Өстіп жүріп, зор олжам, ақталмаған Үмітте де бал-тәтті барын ұқтым! 2342
Ит-шошқа да, кісі де ұмтылады... - Болғандықтан әр түрлі таласпайды, Бақытты іздеушінің бұл құрамы! 2343
Біреудегі қабақ пен қасқа қарау – Сыйластық па?.. Жоқ, мүмкін жағымпаздық? Онда өзіңді өлтіру, масқаралау! 2344
Қараймыз бөле-жара несіне біз? «Өмірден, - деп қорықсақ, - ерте кетем», «Өлімнен, - неге ойлау жоқ? – кешігеміз!» 2345
Байдан ап, жарылқамас жарлыны да. Сыпырар бәрін тегіс: патша, пақыр... Қанеки, кім бар дейтін «қалды мына...» 2346
Ермін бе... Жалпы, ұқсайды кімге түрім?.. Бәрібір енді маған... Бірақ, тәубе: Мұсылман, Мұхаммедтің үмбетімін! 2347
Жалын тілі жанарын жалағандай. Тал жамылған қала да қара тер боп, Қарылмаған барады дала қалмай... 2348
Бақида жауабымды не деп берем? - Аллаға рахымшыл сен, пірәдар, Тек Алла пендесіне медет деген... 2349
Дегені ешқандай да симайды атқа!.. Сен бұған қалай қарар едің, құрдас? - Күн де ыстық... сен бір жақтан... ми қайнатпа! 2350
Сан мәрте сансыраудан ап қалғандар? Бүгінде сағындым ғой сендерді де – Армандар ақталмаған, ақталғандар! 2351
Мың-сан гүл жайнаған бұл – гүлстанда! Хош иіс қоңыр салқын самалын-ай!.. Жұмақтың жұқанасы жұғысқан ба? 2352
Жақсылыққа не бересің, жарқыным? - Жақсылығын қайтарамын он есе!.. Сұрамаймын, ұмытамын артығын. 2353
табасың еңкеюмен. Түсін, бала! - Құл емеспін. Еңкейсем еңкейемін, Жығылғанды тұрғызу үшін ғана! 2354
- Қиналма. Тіріңде ол көрінбе йді. Ал кейін ол келсе егер - өзің жоқсың! Не десе о деп жатсын көрің, мейлі... 2355
Кеуде кеңіп, ашылды жаңа тыныс! - Жақсы бопты!.. Дәрігер емдегенмен, Сырқатыңды жазатын – жаратылыс. 2356
Жырынды көзден, сөзден тым қызғанба. Сен оған!.. Әйтпесе әйел затының көп, Айласы аспандағы жұлдыздан да! 2357
Толған жұлдыз торғын сыр ақтарғандай. Түнгі Талас сап жатыр ұлы сарын, Жүз мың сарбаз жорыққа аттанғандай... 2358
Істі ғып жіберместен... былай апты. - Бар дерті: Құдай бәрін беріп еді, өзін де Құдай санап Құдай атты! 2359
Ойша жерден әлі оны алып ілем... Жүзің, үнің көмескі тартқанымен, Әр елесің – жаныма бәрібір ем! 2360
Жас кезде... кездеспеген бұрын неге?! - Онда да болған болар осындайлар, Қайтесің... нәпсі қуға бүлін деме. 2361
Үйлесім бары мына ғаламда анық. Үйлескен жерді үй қылған ата-баба... Иншалла, біз наданнан жаралмадық! 2362
Бізге біраз тарихты айта алады! - Жібек жолын салған да алғаш солар, Грейдерлер кейін тек қайталады... 2363
Күз түсті, дүн-дүние алтынданып... Диханның қоңыр жүзі күлімдеп жүр... Жалпы, олар – бала көңіл, жарқын халық! 2364
Емдеймін десе сізді – алданбаңыз! - Ал сіз ол десе «есекті сөйлетемін!», Қожекең тірілді-ау деп таң қалмаңыз! 2365
Жатыр ғой дүниеден өткен дана! Адамның ата жауы – ажал дейді... - Бос сөз! Ол – Бақиға өтер өткел ғана. 2366
Басқа болып жүріп-ақ жан арбадың! Сен жасасаң сахнада сан бейнені, Мен бір сенің бейнеңді сала алмадым... 2367
Қарыз бергін. Фәнидің тарлығы да... Бірдеме етіп Бақида қайтарармын... Дәйіс, оның сенсеңші барлығына! 2368
мейлі, сөзің тап-таза жалған – мақта! - Сонда қалай?.. Өлгеннің жаманы жоқ, Жаман сөз тек тіріге арналмақ па? 2369
Айта отыр, құрдас, оған базынаңды! - Мылжыңдап езе берер сен деймісің... Періште кеше бәрін жазып алды! 2370
Көрмеуші едім, оллаҺи, бұларды адам! - Сен көр, көрме... Көп бәле жүйеде ғой, Көп тетігі дұрыстап бұралмаған! 2371
Қазір ол – бұлың-бұлдыр жоба-сағым. Тек заман зақым қылып қиянатпен, Тәңірге айтпасыншы о да шағым? 2372
Қалмақтың талайының кірген есі!.. Ел мені мақтаса, дос, былай дей сал: «Жұққан да атасының бірдеңесі!» 2373
Содан ба кетем кейде сәл қиялдап: көп кейін мен кеткен соң сен де келсең, Пейіште қарсы алсам-ау алдиярлап!.. 2374
Тоғышарлық әкелген әсер дер ем. Ал айтысып өткендер ғасырымен, Өткір оймен әлемді әсемдеген! 2375
Көргем жоқ, сенен өткен асыл бар ма?! Тек келіп нең бар еді бұ заманға, Боп тұрып лайық алтын ғасырларға?! 2376
Елеусіз қалды!.. Елдің парқын қара! - Сен оған күйзелме көп. Бір жақсысы – Уақыттың көз болады артында да. 2377
Қатырма соған бола басыңды онша. Оныңды сақтау керек!.. Сонда қонбақ, Баянды Бақыт атты асыл қонса. 2378
Осылай, осылай деп арбаса шын қайтер ең? Мен сенбес ем. Саған да айтам: қойшы сол әулекінің далбасасын! 2379
Иманынан таппаса таянышты, Үйлеспесе ертеңі бүгінімен, Амал қанша... тағдыры аянышты! 2380
Бірінде – биік өре, кемел дердей... Сайысы надан-дана тек тірлікте, Өлген соң тынышталар теңелгендей... 2381
Тартатын дәурен қайда тасып алға?! Келсе ғой бір-ақ күні тым болмаса, Жас келіп, жалғызсырап жасығанда!.. 2382
Көбіңмен келісім бар, жарасым бар. Сыйлашы сыйластықты, бауырларым, Мен кетсем – мені қайдан табасыңдар? 2383
Әйтсе де жүрекке ән боп үн дари ма?.. Оны біз ойлаппыз ба?!.. Қайран дәурен!.. Бір әнді көп айтушы ек – «Гүлдариға»! 2384
деп сені қатты өксітіп жылатқамын... Рухың кешсін?.. Сұрап нем бар еді, Жігіттің қайдағы бір піратқанын?! 2385
Десем де бұл жылдардың әр айында, Жауап жоқ... Әлде ойыңда... жолығу тек «Пейіштің гүл жамылған сарайында»? 2386
Айтар ем: Елдің ерен кемеңгері шықса естен Тағдыр бізді кешіре ме?.. Сорлау хақ жерде қалса дегендері. 2387
Амал қане, ажалдан ап қалатын... Сұлулықты сендегі сылтау қылып, Күнәм үшін шығармын ақталатын... 2388
«Жиырма бір» дейтін ғасыр көрінді өрден. Ал Жиырма кетті батып тұңғиыққа... Ең қымбат ғасыр! Бізге өмір берген. 2389
Алаңсыз алғы күнге қарай алман... Басты арман боп тұр тілім амандығы, Мейлі, іште кетсін басқа талай арман!.. 2390
Өттің-ау, қайран Өмір, бейнетпенен!.. Ендігі берерің не?.. Түсініксіз ұғымның өзі маған «Зейнет» деген... 2391
Білмеу дұрыс Тағдырды күнілгері. Неге керек пенденің тыртаң қағып, Бүлінгені немесе түңілгені?! 2392
Жәмиғат... талай рет жақты да отқа! Бастай ма қойторылар мынау елді?!.. - Мұныңыз... жан ауыртар сұрау енді... 2393
Жарық дүние соншама дархан демен. Кеңдігі де қайда оның?!.. Сен симадың... Кіші едің ғой бір мүшел, қалқам, менен... 2394
Адамға ұят, аят керек пе енді? - Адамнан хайуандар көбейіп тұр... Білмедім... бұдан өзге деректерді. 2395
Озба одан! Озған жастар жараланған... Қимайды ол өзі үйренген өрді, төрді, Өлсе де көкірегінде қалады арман. 2396
Жүргенге де сый-тарту үйді халық!.. - Даналық боп көрінген даңғазадан, Мың есе артық залалсыз миғұлалық! 2397
Төгілер жырдың жиі дәні аңызға... Алғашқы ақын жігіт Адам дейді, Жан сырын жырмен айтқан Хауа қызға. 2398
Бәрі де орын алар онда барып... Ешбірін бірақ заман жәй жібермес, Бәрі де кетер одан таңбаланып... 2399
Болғаны – тұра алмайсың бір қақсамай! Сондағың – қу саясат!.. Қайда, қайда, Көңілді ой һәм көрікті гүл-бақшадай?! 2400
Байлығын елдікінен жасаған бай! - Қойшы өзін!.. Қара тоқал, ұлдарына, Жас қанға мас боп тұрған масалардай! 2401
тасыған ен байлықтың иесі – мен!.. - Демеспін... ақылың аз, кемшін ісің, Ал бірақ... сен – байлықтың меншігісің! 2402
- Жалақорлық - өте бір есеп ерек. Өсек айтқан екеуі – қылмыскер де, Ал үшінші – құрбандық түрлі істерде! 2403
- Жумау керек ылайды ылайменен... – Ал мен: - Пенде пәктікті білуі үшін, Ылайды да жұқтырған Құдай, - дер ем. 2404
Әйтсе де жат емшекті көп саумалық! - Оның жөн. Бөтен сүтке бойы үйренген елдерде ез болудан жоқ сау халық! 2405
Бірақ қайда, ағатай, сол бір екпін?.. - Сен де аздап, ардақтым, өзгеріпсің... Тұра берер, дүние-ай, мөлдіреп кім?! 2406
Ел құрметі-ақ айналды аңсарыма!.. - Жан-жүректі бермесең басы бүтін, Ел бермейді беделді мансабыңа. 2407
Қане, кім бар аруаққа барып келген?! - Бармайды ешкім. Сыйласаң – сол деп ұққын, Ой кеңітіп, жігерді жанып берген! 2408
Көрер ек кім қарайып, кім ағарды!.. – Деп қап ем, бір келіншек қып-қызыл боп, Қасымда қарап тұрып жылап алды... 2409
Мезгілден жота-жота болған бәрі... Менің де түпкі бабам жатыр ма ұйықтап, Мәңгілік мекенінде сол маңдағы?.. 2410
Бозарған терезе жақ тұсқа қара... Уақыт дейтін шіркін тәтті сәтті, Қынжылмай қиып түсер ұстара ма? 2411
Жел дегендей «ысқыра соғайын ба?...» Бұлт келеді түнеріп будақ-будақ... Өткізіппін... бұл жылдың он айын да... 2412
Шалқар едің... Құдай-ау, ұмытқан кім?.. Шалқу бар да шаршау бар... Шыда, жаным, Қайткенде де мен сені ұлықтармын! 2413
Аруағын сыйлай гөр Қосы атамның. Ал Қосының ауылы – ең қымбаттым, Бір пұшпағы – мен үшін осы Отанның! 2414
Сурет еді-ау ғажайып, базарлы еді-ау!.. - Жарлығы ма Құдайдың, күзің батыл сол суретті быт-шыт қып бұзып жатыр... 2415
Енді Өмір қай қызығын бұлдайды алдан?.. Қалғаны қазан ұрып, қар жауу ма?.. О, онда!.. Жә, бар болсын... мұндай Жалған... 2416
Ай дидарлы көп еді-ау жеңгелерім... Ойлаппын ба деп олар ерте кетер, Кім бар енді, о, Тәңір, еркелетер?!.. 2417
Әлде арман, аңсаумысың іште жүрген?.. Мүмкін, сен – хор қызысың?.. Құдай кешсін, әйтеуір құштар болдық түсте мүлдем... 2418
Ойға баттық: Бұ Заман кер кеткен бе?.. Жетер ме едік шындыққа өзін емес, Асқаровқа Мәскеуді тергеткенде?.. 2419
Кетті ғой, тіпті, жайнап гүл реңі!.. - Жассың ғой... Жас жанары түрге түссе, Егденің көзі... жанға үңіледі... 2420
Уақыт – емші, жүргін назарға ала. - Уақыт емдейді рас, бірақ толық, Жазатын жан жарасын Ажал ғана! 2421
Жуас толқын бұрала өріледі... Жан толқыным осындай болса нетті! Азаптайды, қинайды көбі мені... 2422
Назар салса салар-ау жүздің бірі... Жабырқама, жарқыным, жалғызсырап, Бәлкім, біреу бір сен деп үздігулі? 2423
Жақсы-жайсаң жерленген өңір еді... Соны бұзған сойқандар өлген шығар, Өлмесе өлер... Ал, қайда көміледі? 2424
Біле ме екен: мына жұрт кімді іздейді?! - Десе десін, қайтесің, нелер еспе, Аспан дейтін әлі де кең емес пе... 2425
Қайтадан топтап өлең жетеледің... - Өлең боп жан кернеген шер шықпаса, өртеніп баяғыда-ақ кетер едім! 2426
Ұқсап тұр сал боп жатқан сардалаға! Неге жоқ қазір күйіп-жану онда?.. Сезім де бір мерзімге арнала ма? 2427
Қанеки, бақыттыны тапшы бүгін?.. Жоқ ондай! Болмайды да... Байғұстарға бұйыртсын О Дүниенің жақсылығын. 2428
Қайталайсың мықтыңның сөзін кілең?! - Айт дегенін айту... ол – міндетім ғой, Ал айтқанға сенем бе?.. Өзім білем! 2429
Кейбірін кеткендердің құрметтеген. Оларды ел жүз жылдан соң сағына ма?.. Өйтпесе – құрметтеуге міндеттеген! 2430
Біздің ел енді көнбес басынғанға!.. Қазақты қай-қайсың да ашындырма, Пейіш те, тозақ та бір ашынғанда. 2431
Сарғайған хаты әрең оқылады... Сұм соғыс!.. Бұйырмады-ау боздағына, Бір уыс Әулиеата топырағы... 2432
бір де бір сөз таппадым, аңғармадым! - Сені ешқашан топас деп санағам жоқ, Қысқа ақылдың сөзі ұзын. Таң қалмағын. 2433
Дейсіңдағы бар-жоқты түгендейсің. Жаһан ортақ маған да!.. Неге, Тараз, Жүрегімді жүгендеп жібермейсің?! 2434
Жабайылық таратты қайбір халық! Адам шыққан маймылдан деген – былшыл, Қайта адамдар барады маймылданып... 2435
Бас иген сауапқа да батады да... - Обал да болар, бәлкім, тағзым ету – Ұятсыз бетке біткен сақалына?.. 2436
Істеместен, не тұрыс кідірістеп? - Қызықтайын, мені көп айналдырған, Шайтан менен періште жүгініспек!.. 2437
Шарпысқан обал, сауап, күнә, даумен... Өзіңді өзің қорғап, өзің соттап, Жүрумен ақтық рет шығар-ау дем... 2438
Басыма орнатпасын қара түнек! – Өзіңнен өте көп қой сұрарымыз, Ал мынау, уа, Жаратқан, дара тілек. 2439
Таң келеді, тағы да таң келеді!.. Пәк көңілмен әр таңды қарсы ал, жаным, Алла осыған ерекше мән береді. 2440
Бәрі жоқ, бәрі оталған, қаңырап тұр... Орнына жынойнақ пен масхана сап, Мастанып жүр дейді бір тәңіратқыр... 2441
Сөз ғыпты мемлекеттік жайын баса: - Ол түбі зор апатқа ұшырайды, Адамын жақсы, жаман айырмаса! 2442
Деді біреу (бұл бәлкім, кекесіні). - Соны көріп қайранмын: біз қоймыз ба?.. Ал қойлардың қойлығы өте сірі. 2443
Жолсыздықтан жолы ылғи болмағанда, «Құдай қылса, амал не» дейді бір ез... - Құдай сенің, антұрған, қолбалаң ба?! 2444
Ерліктің не екенін ол ұқпайды... - Ұқпаса да қорқақта батырлық бар: масқара болудан... еш қорықпайды! 2445
Икемді-ақ, аш күзендей бүгіледі. Көзіңе күл шашқысы кеп тұрып-ақ, «Достығын» өзі ала жүгіреді! 2446
Жалықтырды! Жанымды бірі емдемес... - Өз өзіңмен сырласқын шыншылдықпен, Содан тірек табасың түгендеп ес. 2447
- Мына Өмірден не таптың? – десе маған, - Тәтті азап! – дер едім... Жалған болса, Өз тілімді өкінбей кесе де алам. 2448
Сансыз шамның бірі әлсіз қызарады. Ол пәтерде қыбырлап жүр – байғұс шал, Мына өмірге өкпелі. Ызалы әрі... 2449
Ақ сарайдан ақ сәуле ұзарады. Қарқылдайды қарынды кіл жас мырза, Алдарында жалаңаш қызы, арағы... 2450
Күзгі аспаннан не деп жар саласыңдар?.. Сау қайтыңдар, қанатты қарақтарым, Мұнда біз бар тосатын, Таласың бар! 2451
Түрік тоны, қытайдың құндызы да... Ғарыш жаққа көпес көз сап қояды, Баға қойып оның әр жұлдызына... 2452
Сол қалпымен кете берер деймісің... «Соны алғаш өзге емес, білсе өзі – Жарар еді-ау! Бірақ, қайдам...» дейді ішім. 2453
Аспан шарлап кеңдікті сезсем дедім. Адыра қалды ол арман! Басқасы да... Ал Жалғаннан келмей жүр безсем дегім... 2454
Шуағы аз, тұнжыр көңіл дәйім күпті. Жасу бар, жалығу бар... Соңғы жолға осылай бастай ма адам дайындықты? 2455
Елестетем даланың қызғалдағын. Үлбіреген сұлулық! Тең келер не?! Әттең!.. Жүрек, сабыр тап... қызғанбағын. 2456
Жаққамын жоқ сөзді де айтып адал. Кәрленгенде бұл тағдыр немді алады?!.. Азар болса, бергенін қайтып алар... 2457
Уақыт көп менде енді не көп десең. - Уақтың көп?.. Кететін соқа басы кез алыс па?!.. Ойланшы, отағасы? 2458
Әр әні ашар жүрек кеніштерін, Қыз ең ғой!.. Сені ерің «кемпір» деді... Жоқ!.. Бұған іштей налып, келіспедім... 2459
Ешқашан екіжүзді күй кешпеп ем. Ол – азап екен!.. тіпті, сол үшін-ақ, Ей, Өмір, жоқ па берер сыйға ештемең? 2460
Шыны тек – алдыңды орар арман бүгін. Көз жұмып құлаш ұрсам баяғыдай, Жетеді неменеге қалған күнім? 2461
Жүрек төзбей жөнелді ойлы небір! Арқаға артсаң әлі де көтерермін, Жүк салуды жүрекке қойғын, Өмір!? 2462
Тек, әттең, гүл тажалы – күз келеді. Жазыңда жасқанып ем, жарқыным-ай, Күзіңде тым болмаса... ізде мені?.. 2463
Мынаны айт алысқа да, жақынға да: ол кәпір елдің етін ойып жеп ап, Енді сол елге болмақ ақыл-дана! 2464
Алтын шашқан қайыңның қара түрін... Дарханысың жылдың, Күз!.. Тек не керек, Егделікті есіме салатының?.. 2465
Өзгермес шапшаң... Қалай бұл ұғымым? - Ол солай болмақ егер еске алмаса, Өзінің өткендегі ұлылығын! 2466
Бұл бикеш бұл қылығын қоймас деп ем... - Қояды!. Уақыт дейтін барда құрық, Сандалып қалар ит боп салдақылық! 2467
Тиді сұмға анада көргенімде!.. - Ол шіркіннің көп қой, көп шайтандығы: кей лайықтың күтеді өлгенін де! 2468
Сидиған тал-дарақты күзде мүлде?.. Қар басқан, жаңбыр шайған, жел ұшырған, Жастықтың ізім-қайым іздерін бе?.. 2469
қай жақсың бар жүрегі қажалмаған?! - Мына Өмірді пейіш дер тек есуас, Сау өтсе одан – емес ол ажалды адам! 2470
Сәл сабыр қыл! Миың да салқындасын... Енді қара: көрдің бе, ойдағы отта, Шоқтан гөрі алдамшы жарқыл басым? 2471
Әлі көп жыл керек!» деп жорып алам. Соны сұрап жатып кеп жалбарынсам?.. Қайдан берсін, әй, енді оны маған. 2472
Онсыз да жанда дерт бар қамшы басқан... Құдай-ау, қайтіп кетем Қиянаттың тым құрса бір қабығын аршымастан? 2473
Білместен әрекетпен әлі келем. Білерім – ісім адал!.. Ұлы Иемнің, Шамасы, жолықпасын кәріне мен. 2474
Өзіңді өзің, дос, тыңдай білесің бе?.. Періштенің мүмкін ол сөзін айтар, Өзім ғой деп әуелі өзіңе айтар?.. 2475
бұзған алсын ауырын бар жазаның. Жанды өлтіру – қылмыс боп бадырайып тұрса да оған неге жоқ тағу айып?.. 2476
Жыртқыштық? Аң мен құс па? Жоқ, тағы біз!.. Екеуі бір санада салғыласқан, Нәпсі мен ар-ұяттың көкпарымыз! 2477
Қазына қалдырсам деу - әурешілік! Ақылды ұл дүниесіз-ақ жарқырайды, Алтынмен алтынданбас кеуде шірік. 2478
Қосыла салса ол қандай бақ береді? - Сүйместен некелесу түптің түбі, Некесіз махаббатқа ап келеді... 2479
Түсірді енді қандай күйге мені?! - Қызыңды үйретпеп пе ең үндемеуге?.. Сөйлеуді ол сенсіз-ақ үйренеді. 2480
Бітірдің жүрекке нұр, ақылға рең!.. Екеуміз екі дүниеде емес пе едік?.. Қалқам-ау, сен осынша жақында ма ең? 2481
Бұл өзі... айналысқан бұрын немен? - Отырып шыққан. Қазір ең бай осы!.. «Е, не бар,- дейсің кейде, - бүлінбеген...» 2482
Соларды түйіндейтін баға бар ма? - Достықтың тәрбиелік жағы басым: Танытар адалдықтың мағынасын. 2483
Қызылмен бөледі әне жотаны жай... Адам да қызылшақа боп туады-ау... Дүниені бір текті еткен... о, Тәңір-ай!.. 2484
Ұлы Омар! Сұрағым бар, қасиеттім: Сен қалай рубайыңды асыл еттің? Басқалар жым болғанда жылдармен-ақ, Сен қалай ғасырларды басып өттің? 2485
Алтынды – мыс, күңгіртті жарқын етер... Шын жауһар сезімнің бұл жиі-жиі, Неліктен боп жатады нарқы бекер? 2486
Мейрімнің алған бүкіл ғұрпын жиып. - Баласы жаза басты не сүрінді - әрқашан табады одан кешірімді! 2487
Сезем, дос! Сен де, мен де қапалымыз, Ерімей арамызда жатады мұз. Құдайға жөн бе осы?.. Кел, ойлайық... Қарашы, қалды сиреп қатарымыз... 2488
Сонда да даңқ іздеу не пілдей бекем? Әлде... әлде байғұс пенде атақ-даңқты мүрдеге нұр құятын Күн дей ме екен? 2489
Өмір саған шашқандай күл-көмірді!.. Бір сұрақ бар. Оны сен айыпсынба, Көрші ойлап: Өмірге лайықсыңба?.. 2490
Қас жауды Аңырақайдан ары асыра қуғанда Қосы атам шыдамапты-ау, Жалт еткен қалмақ қыз көз қарасына! 2491 Күмән жоқ, күллі Әлемнің басы Алладан, Алла ісі – саз балшықтан жасалды Адам. Не сиқыр: ешбір пенде өлгенінше, Өз жанын өзі толық аша алмаған? 2492
Таппай қойды-ау апта бойы толасын... Алды ма деп қымтап үйін, қорасын, Ауыл жаққа жолға шықсаң – о да сын.. 2493
болғандай ғой! Жұрттың бәрі наразы: көк тайғақта көлік нөпір... қақтығыс... Мертіккендер... Бұлар-көбі, ал, азы... 2494
Ал кейбірі – бар ғаламға бергісіз! Олар – Анам жүзін көру, сырласу... Мен жориын, айтыңызшы енді Сіз?.. 2495
Аярлық – сен айтқан әр сөзге қатық. Келешек келістіріп соқпағанмен, Не дер ең кетіп жүрсе көзбен атып? 2496
Өйте алмасаң бұра сал басқа арнаға... Сөз астарын ашам деп қанша адамның, Жалыққанмын, жарқыным! Шаршағанмын. 2497
Жоқ болсаң барын қиып бере алмаған, Ағайын бар дегенге көнбей кеп ем... Құдай-ау, сөйтіп кімді, нені алдағам? 2498
Көңілдің енді ғайып нұры, таңы. Жаным да қатар ма еді мәңгі мұз боп, Мың тәубе! Сенің көзің жылытады! 2499
Біртүрлі естіледі былайғыға... - Оны мен дұрыс демен, теріс демен: өйткені өзімменен келіспеген. 2500
Жырыңда көп айтыпсың нала, мұңды? - Жыр емес, оның бәрі – жалыну ғой Аллаға Адам қыл деп адамыңды!.. жүктеу/скачать 4,25 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|