тілдерінде
-ып
(-//) қосымшасын сақтауын қалай деп түсінуге болады?
Бүл сүраққа жауап беруде тілдердің даму барысында болып отыратын
кейбір ф акторларды ң ролін еске алу орынды. Түркі тілдерінің
қүрылысы түбір мен қосымш аның бірыңғай дауысты дыбыстардан
түруын қажет етпейді. Соның садцарынан да барыс септіктің ең ежелгі
қосымшасы төуелдіктің III ж ағы ны ң ежелгі түрім ен “бірігіп”
қ а л ғ а н д е у ге т о л ы қ н е г із б ар . Б а р ы с с е п т ік т ің т ә у е л д ік
ж алғауы н ы ң III жағымен біріккен түрінің қалыптасуы, екінші
ж ағы нан, барыс қосы м ш алары н ы ң арасы ндағы сем антикалы қ
жіктелуге де байланысты болуы ықтимал.
-ру/-ру
қосымшасының
(направительный падеж) қолданыстан шығып қалуымен байланысты,
мекендік бағытты білдіру мәні
-га
қосымш асына (осыдан бүрын
корсетілгендей, оның озі де қүранды:
-г, -а
) шоғырланады да, белгілі
бір жақта, кісіге қатысты объектіні білдіру мәні
-а
(немесе:
-на)
қосымшасына ауысады.
Сонымен, қазақ тіліндегі барыс септік кем дегенде екі түрлі
септіктің ізін (м агы налы қ ж ағынан да, түлғалы қ ж ағынан да)
байқатады. Барыс септіктің қазіргі тіліміздегі қосымшалары көне
түркілік есім дердің септелуі мен тәуелдеулі септеудің негізгі
ерекшеліктеріне бейім түрінде қалған. Бірақ ортағасырлық түркі
әдеби тілінде (“ Қүтадқу білік” тілінде) үшырасатын барыс септік
жалғауларының әркелкі қолданысы қазақ тілінен байқалмайды.
Жатыс септік. Қазіргі түркі тілдеріндегі жатыс жалғауларының
варианттарын салыстыра қарағанда, дауысты дыбыстар ыңғайынан
болсын (кейбірінде бүлардың еріндік варианттары бар), дауыссыз
дыбыстар жагынан болсын, негізінен
—да
түлғасының айналасына
топтасады. Әрине, басқы дауыссыз кейбір тілдерде тек
жүктеу/скачать
Достарыңызбен бөлісу: