Шығыс септік қосымшаларын ескерткіштер бойынша салыстырып
қарағанда мына жай байқалады: көне түркі жазбаларында қы саң
дауысты варианттар да
(-тын, -тін),
аш ы қ дауысты варианттар да
(-тан, -тен, -ден)
кездеседі. Қашғари сөздігінде де солай.
Өйткені
Қашқари сөздігінде сол кезгі түркі тайпалары тілдерінің барлығының
материалы берілген. Ал “ Мухаббат намада” тек қана қы саң дауысты
варианттар кездессе, КК-те көбіне аш ы қ дауысты варианттар ғана
бар. Ортағасырлық Алтын Орда ескерткіш терінде бір ізді жүйе
сақталмайды.1 Кейбірінде көне үйғырлық қысаң дауысты варианттар
қолданы лса, кейбірінде (“ Г үлстан ” )
тек қ ан а аш ы қ дауысты
варианттар бар. А. М. Щ ербак X - XII ғасырларда аш ы қ дауысты
варианттардың үйғыр-оғыз диалектілері тілінде, қысаң дауыстылы
варианттардың қарлүқ тілінде жиі қолданы лғанды ғы н айтады.2
Сонымен катар, коне, жаңа үйғыр тілінде, шағатай тілінде, бірсыпыра
қазіргі түркі тілдерінде шығыс
септік жалғауы еріндік
(о, о, у, у)
дауыстылармен де айтылады, жіктеу есімдіктерінің ілік түлғасының
үстіне де жалғана берген (меніңдің, сеніңдің, т. б.).
Ш ығыс жалғауының этим ологиялы қ негізін зерттеушілердің
қайсысы да оның алғашқы болігі
(да-н)
жатые жалғауы деп қарайды.
Соңғы элементтің тегі жайлы әртүрлі пікірлер бар. Рясяненнің
ойынш а, шығыс септік түлғасы жатыс жөне қ ү р алд ы қ
септік
түлғаларының қосындысы.3 Рамстедт коне жазбалар тіліндегі бірен-
саран создерге шығыс жалғауының қабаттасып келуін (оғуз-дантан, т.
б.) негізге алып, мынадай жорамал айтады: іс-әрекеттің шығар пунктін
айқынырақ айту үшін жатыс жалғауының үстіне
жүктеу/скачать
Достарыңызбен бөлісу: