болған, болатын мекенін білдіреді:
Ллтун йысыг йолсузын асдымыз.
Ертіс угузуг кечігсізін кечдіміз
(Т). “ Алтын жерін жолсызбен астым.
Ертіс өзенін кеш песізбен кеш тім” . Іс-әрекеттің істелу қүралын,
обьектісін білдіреді:
інгек көлукін Тоглада Огуз келті (Т).
“Ж үк тиелген
көлікпен оғыздар Тоғлада келді” .
Тагыг уқруқын егмес, теңізні
қайгықын букмес
(М Қ). “Тауды
арқанмен имес, теңізді қайықпен
бекітпес”. Біргелік, ортастықты бідціреді:
Кул тегін аз ерін іртуру
ытымыз
(КТ). “Күлтегінді аз кісімен ілгері жібердік”. Істің істелу тәсілін
білдіреді:
Қыш йай біле тоқушты, қыңыр кәзін бақышты (МҚ, I).
“Қыс
ж азбенен тоғы сты , қ ы ң ы р кө зб ен б ағы сты ” . X —XI
ғасы рлар
жазбаларында бүл жалғау мезгіл уақыт мәнінде де қолданылған:
Ол
қар қамуг қышын ынар, Ашлық тарыг анын унер (МҚ, II).
“Ол қалың
қар қыста жауар, ас болатын дән сонымен өнер”. Көмектес септіктің
бүл түлғасы сөз өзгертуші, сөз байланыстырушы қосымша есебінде
XI ғасырдан кейін-ақ өз мәнін жоғалта бастаған. X I—XII
ғасырда
А. М. Щ ербак бүл түлғаның сөз өзгертуші функциясын жоғалта
бастағанын, бірен-саран үстеулер қүрамы нда ғана кездесетінін
ай тад ы . Ал к е й ін гі дәуірге ж ататы н “ К К ” -де, А лтын Орда
ескерткіштерінде бүл түлға жеке сөздер қүрамында “өлі” қосымша
есебінде ғана үшырасады.2 Бүған
қарағанда,
-ын
түлғасы қазақтың
халық тілі қалыптаспаған кезеңде-ақ өз мәнін жоғалта бастаған. Алайда
қазіргі қазақ тілінің сөздік қүрамында осы жалғаудың кейбір іздері
аңғарылады. Мезгіл үстеулері деп қаралатын
жүктеу/скачать
Достарыңызбен бөлісу: