Дауыссыз дыбыстар қүрамында болған бүл өзгерістердің қайсысы
да грамматикалық түлғаларға ықпалын тигізді. Бір кезгі бір сыпатты,
бір вариантты түлғалардың кейбірінің қазіргі тілде бірнеше вариантта
үшырасуы соны ң нәтижесі. М ысалы,
кетік, қатық
есімдерінің
қүрамындағы
-ік, -ық
пен түйы қ етістік (қимыл есім) жасайтын
-у
қосымшасы дивергенцияны ң нәтижесі. С ондай-ақ
сусы, көлгірсі
туынды етістіктерін жасайтын
-сы, қансыра
тәрізді етістіктер жасайтын
-сыра
қосымшасының
-сыр бөлігі,
сын есім жасайтын
-сыз
қосым-
шалары да дыбыстық өзгерістердің нәтижесінде пайда болган, тарихи
түрғыдан бір ғана қосымш аның әр түрлі варианттары ғана.
Кейбір грамматикалық түлғалардың о баста әр басқа дыбысталса да,
дыбыстық өзгерістердің нәтижесінде бір гана сыпатқа келгені байқалады.
Қазіргі тілімізде етістіктер қүрамында қолданылатын ортақ етіс
қосымшасы
-с,
әдетте болымсыздық қосымшасымен айтылатын
с(~з)
сондай өзгерістердің нәтижесі. Соңғы қосымшаның о баста
-з
түрінде
дыбысталғанын көне түркі материалдары, қазіргі түркі материалдары да
растайды, ал түрікмен тілі фактілері бүл бүдан да ерте дәуірде
жүктеу/скачать
Достарыңызбен бөлісу: