соңында, қосымшалар қүрамында жиі қолданылған, бірақ ол тілде
бірде-бір сөз осы дыбыстан басталмаған.
Сөздің соңғы шенінде
р
дыбысы еліктеуіш создер қүрамы нда қатаң дауыссыздармен бір
тіркесте айтылған. Осы жай қазіргі қазақ тілінде де сақталған:
жарқ,
сарт,
т.б. Зерттеушілер мүндай позициядағы р дыбысы жартылай
дауыстымен бір тіркесте айтылған, сонда жоғарыда келтіріген создер
коне түркі тілінде екі буыннан түрған
(жа-рық)
деп қарайды. Сөз
ортасында
р
үш түрлі қолданылған: 1) екі дауысты арасында: қара,
2) дауыссыз дыбыстан кейін:
теңрі, соңра, атрау.
Соңғылары екі
буынды создер,
р
дыбысы екінші буынның басында айтылған. Бүл
морфемалар тарихи қосымшалар болуы әбден мүмкін, 3)
бірінші
буынның соңғы дыбысы болады:
арқа, қарга.
Бүл позициядағы
р
түбірдің соңғы ды бы сы , бүдан кейін айтылған буын —
тарихи
қосымша. Тілдің даму барысында кейбір морфемалар қүрамында
р>л
ауысуы болған. Махмуд Қаш қари сондай фактінің барлығын айталы
(1 т. 68). Қ азақ тілінде бүл ауысу
-рақ
және
-лау
аффикстерін
салыстырудан корінеді:
р>л, к//г>у.
Қазіргі қазақ тілінде бірен-саран
создер осы ауысу жайын байқатады. М үсырман — мүсылман, т.б.
р> г
ауысуы болған:
арын>агын, р> з
ауысуы болған:
Ары-аз, арықУазган,
есіз>есер, қымызУқымыран, қыз>қырқын, көрУкөз, семіз>семір, ез>ері,
т.б. Осы соңғы ауысуға м ы на сөздерді де ж атқы зуға болады:
жар>жаз>жай, жүр>жүз>жүй ( +ткі), сор>соз>сәй-ле, мүмкін:
жар >жаз >сыз; (дж //ч >с).
Р>з
сәйкестігі
немесе
р>з
ауысуы қазақ тілінде осы сыпатында
қалы п қойм ай, әрі қарай дамыса керек. Ж оғарыда келтірілген
жар>жаз>жай
сәйкестігінен басқа бүған
тіре>тайа
(аралық
з
звеносы
сақталмаған),
қырқ>қый
тәрізді аздаған сөздерді де жатқызуға болады.
Тарихи түрғы дан орны тү р ақ сы з
дыбыс деп
н
ды бы сы да
айтылады. Бүл жерде еске алатын факт - қазіргі көмектес септікке
негіз болған
жүктеу/скачать
Достарыңызбен бөлісу: