Қажым Жұмалиев, Әбділда Тәжібаев, Мұхаметжан Қаратаев, Есмағамбет
Ысмайылов, Бейсембай Кенжебаев, Белгібай Шалабаев, Темірғали
Нұртазин, Ысқақ Дүйсенбаев, Мәлік Ғабдуллин, тағы басқалар толқыны
келіп, арнаға құйылды. Дәл бүгінгі күні
әдебиет сахнасына көтеріліп,
ұлы майданға белсене араласып жүрген жастарымыз бар, олар: Серік
Қирабаев, Тәкен Әлімқұлов, Тұрсынбек Кәкішев, Мырзабек Дүйсенов,
Рахманқұл
Бердібаев, Зейнолла Қабдолов, Хасен Әдібаев, Әнуар
Дербісалин, Нығмет Ғабдуллин. Бұлар кейін бой көрсетсе де,
көптеген
зерделі зерттеулер, күрделі монография еңбектер беріп тастады.
Атом дәуіріне сай өскелең әдебиет таудан құлап тынбай ағатын долы
өзен Амудария сияқты немесе ешбір жерге қонбай, аялдамай ұшатын
реактив самолетке ұқсайды. Әлеумет өмірі үнемі өзгеріп, жаңғыра
береді, сондықтан әрбір кейінгі ғалымдар ілгергі ғұламалардың өз кезіне
тән пікірлерін түгел
қостай алмай, ескіргенін
танып, өз заманына
жарасымды ойларын жұртшылықтың алдына тартады, тіршілік заңы
осылай болса керекті.
Сөйтіп,
шындық шешіледі, жаңа ойлар, толғам
-
талғамдар туады да ой көкжиегін кеңейтіп, соны сатыға көтереді.
Жоғарыда аты аталған ғалымдардың бәрі де совет дәуірінің жемістері.
Әрине, ол еңбектердің өздерінде де некен
-
саяқ кемшіліктер, үстірт
айтылған пікірлер де болуы керек. Бірақ солардың қайсысы болса да,
әдебиетке шын жаны ашитын азаматтар деп ұғамыз.
Енді толғай беруді
доғара тұрып, мақсатты мәселемізге көшелік. 195
7-
жылы шыққан Қазақстан Компартиясы Орталық Комитетінің
қаулысында әдебиет тарихын жасауға көп көңіл аударылды. Сонда:
«Қазақ халқының өткендегі мәдениет мұрасының көп жақтары әлі де
жиналмай және зерттелмей қалып отыр», –
дей келіп, сол қаулыда:
«1958-
жылы филологтар мен тарихшыларды қатыстыра отырып, XVII–
XIX ғасырлардағы және
ХХ ға
-
117