Кітап жоғары оқу орындарының филология факультеттерінің сту- денттеріне, мектеп мұғалімдеріне және көпшілік оқырманға арналған



Pdf көрінісі
бет81/267
Дата08.09.2023
өлшемі3,48 Mb.
#180532
түріБағдарламасы
1   ...   77   78   79   80   81   82   83   84   ...   267
Байланысты:
Рәбиға Сыздықова Сөздер сөйлейді

МАҢҒЫСТАУ
. Бұл жерде біз етістік 
маңғыста
- тұлғасын сөз 
еткелі отырмыз. Махамбеттің бір өлеңі:
Маң-маң басқан сары атан 
Маңғыстап
шығар өріске, – 
деп басталады. Мұндағы 
маңғыстап
сөзінің түптөркіні мен мағына-
сы туралы бізден бұрын қазақ сөздері тарихына үңіле жүретін ға-
лымдар – Е.Жанпейісов пен Қ.Өмірәлиевтер айтып кеткен болатын. 
Соны қайталай еске түсіріп, өз тарапымыздан мысалдар қосып, осы 
сөзді және бір талдап өтпекпіз. Бұрын да дұрыс көрсетілгендей, бұл 
сөздің түбірі – 
маң
. Көне түркі тілдерінде 
ман/маң
сөзі «адым, жүріс» 
деген есім ретінде де, «адымдау, жүру, аяқ басу» деген етістік ретінде 
де жұмсалған. Осы түбірден 
маңы
«адым», 
маңығ
«жүріс» сөздері де 
жасалған. Көне түркілерде 
маң
- деген етістіктің 
маңла
- варианты да 
болған (ДС. 336-337). Тіпті қазақ тілінде 
маң-маң басу
(
маң-маң, маң 
басқан
, шудаларын шаң басқан) тіркесінде келетін 
маң-маң
тұлғасы 
да көне заманда қолданылған: 
маң маң
, мұны «қазақша» тұлғаласақ, 
маң маңу
болып шығады, яғни 
адым адымдау
немесе 
адымдап жүру
.


135
Қазақ тілінде «адым» ұғымындағы 
маң
деген зат есім де, онымен 
түбірлес 
маңу, маңлау
деген етістіктер де ұмыт болып, қолданылмай, 
бұл сөздер тек 
маң-маң
басу
және 
маңғыста
- деген тұлғаларда 
сақталған. 
Маң-маң 
сөзі 
басу

жүру
сияқты қосалқы етістіктерсіз 
қолданылмайды, себебі 
маң
сөзінің мағынасы күңгірттенген. Сол 
сияқты 
маң
түбіріне етістік тудыратын -


Достарыңызбен бөлісу:
1   ...   77   78   79   80   81   82   83   84   ...   267




©engime.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет