Комиссар єаббасов

(Ежелгі Шығыс халқының аңызынан)

Шаһарын кетті аралап жаяу жүріп.

Хал жайын өз көзімен көріп білмек,

Еріккеннен кеткен жоқ сейіл құрып.

Әділ деп сыйлайтұғын халқы сүйіп.

Кез келгендер жол беріп, қол қусырып,

Тағзыммен өтіп жатыр басын иіп.

Жылы қанға жерігі әбден қанып.

Қасапшының үйінің қақ алдында,

Ырс-ырс етіп жатқанды демін алып.

Майлыаяқ, Төрткөз, мойнақ былай қара;

Арон - Рашид падиша келе жатыр,

Қауып алып болмайық біз масқара!

(Қарады бәрі орнынан атып тұрып),

Сөйледі сонда Төрткөз:

- Қойшы, Құтпан,

Не деп тұрсың шатасып, құдай ұрып.
Әрине, патшаны біз қаба алмаймыз,

Жарамасып етегінен алалмаймыз.

Бір аз үріп, арсылдап – абалаймыз,

Ауыз ашпай, тіпті, үндемей қала алмаймыз.

Қаппасақ үргеніміз бола ма айып.

Ит иттігін білдірмей қалу жөн бе,

Тегінде иттікті біз ұмытпайық.

Бәрі де Төрткөз сөзін мақұлдасты.

Тұсынан патша аяңдап өткен кезде,

Шәуілдеп ел білетін әнге басты.