Айдағаның бес ешкі, ысқырығың жер жарады дегендей, құр күпсінгенмен бола ма, екі қолға бір жұмыс, неміз күйе кетіп барады, -деп тесігі төбеннің жасуындай мұрны үнемі шуылдап отыратын, танауы құсырылған Боташ деген сөзуарлау мылжың шал басындағы жалбыр тымағын шешіп, құлағын жымқырып қайта киді(«Жапандағы жалғыз үй», 101 бет).
Айдағаның бес ешкі, Ысқырығың жер жарады1. Әдетте, мал бағушы (шопан) көп малдың бас-аяғын жинап, жан-жаққа бытырап кеткендерін қайтару үшін ысқыратыны белгілі. Ал, бес ешкі үшін соншама қатты ысқырудың қажеті жоқ, әрі ол өрескел қылық; 2. Ауыс. Тындырған ісінен де салған байбаламы, бос даурығуы мол[«Халық даналығы», 179 бет].
–Ал енді сайман жағын Күргерей екеуміз жатпай-тұрмай қолға аламыз, көз қорқақ, қол батыр(«Жапандағы жалғыз үй», 102 бет).
