Мәшһүр-Жүсіп Шығармаларындағы рухани мәдениет лексикасы
Түйін. Мәшһүр-Жүсіп Көпеев жесір
жүктеу/скачать 3,93 Mb.
|
| Түйін. Мәшһүр-Жүсіп Көпеев жесір сөзін күйеуі өлген қатын деген мағынада қолданған. Демек, тоқал (жесір) соғыстан түскен олжа. Тоқал > жесір >құма> жетім > олжа.
Жетім. Сексен нарды толтырып жасау артып, бес жетім, алтын отау берді дейді (ЌЖ, 2695 – жол); Берсем сені күйеуге, Бас жетімің қылғандай! (Қобыланды, 79); В.В. Радлов: Jänsv – сирота (1905. С. 363.). Жетім // п. يتيم жтим., қыр. جتيم джетимъ сирота (лишенный отца, у поэтовъ – лишенный матери; изъ животныхъ- лишен. метрии); народъ отчаянный, плуть, мошенникъ (и вообще низшій калссълюдей, какъ у Баб. Невольникъ, рабъ въ этомъ занченіи въ каз. и кир. драгоцнный жемчугь (т.е. безподобный осиротть, осиротть вмст съ кмъ, если ты воспитаешъ мальчика невольника, то онъ окровавить теб и ротъ и носъ, если же вскормишь дтеныша животнаго, то онъ умаслить теб и роть и нось (больше пользы сдлаеть чмъ первый) деген мағыналарын көрсетеді (Будагов, 1871: 350); Жетім а. ياتيم[йєтим: 1. сирота; 2. единственный в своем роде, уникум] – сирота. Жетім-жесір а. جاسير [см.: жетім + жесір] – досл. Сирота и вдова; беспомощные (Рустемов, 111-112 ). М-Ж. Көпеев шаржетім сµзін ќолданады: Аќташы, б±ѓышы, байташы, таѓышы, шаржетім, шаќшаќ десе білмейт±ѓын жан жоќ (15 бет); Шаржетім (шар + жетім) – тµрт ќ±быласы т‰гел емес, демек, єке-шеше, туыс–туѓаны жоќ жетім. Шаранадан шыр етіп жерге түскеннен қалған жетім. Жетім (а) ياتيم (йєтик). 1. Єке-шешесі жоќ панасыз, [Имущество, домашние вещи] (Бекм±хаметов, 73). Жетім – панасыз, єке-шешесіз бала (217). Имеется в виду богатое приданное Жибек. В него, кроме новой юрты и большого количества добра, ковров, халатов, шуб, утвари и.т.п., для которого понадобился караван верблюдов, были включены еще пять сирот – рабов. О том, что в старину рабы входили в состав приданого, многократно упоминается в исторических источниках (См. «материалы по казахскому обычному праву», т. I. Алма-Ата, 1948) (ЌЖ, 292 беттегі т‰сінік). Демек, жетім де жесір, құл, тоқал, олжа сияқты біреудіњ иелігіндегі, басы байлы, еркі жоќ адам деген маѓынада ќолданылѓан сияқты. Расында да, б±л сµздердіњ маѓынасы «олжа» сµзініњ маѓынасымен пара-пар болѓан, келе-келе ќолданыс аясына ќарай б±л сµздердіњ маѓынасы солѓындап, кµмескі тартќан да ќазіргі сипаттаѓы маѓынаѓа ие болып ќалѓан. Ж. Манкеева эпостыќ жырлардаѓы маѓынасына орай этнографиялыќ мєнді «олжа» синкретті аталым ќатарында аталып µткен – дейді [273, б.41]. жүктеу/скачать 3,93 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|