табылады. Бұл бейне ерекше. Ол адамның миында, яғни, кабылдау субъектінде. Ол шағылыспайды, жай ғана көшірме емес, көптеген ішкі өзгерістер корытындысы, бүл өзгерістерге өзге емес, дэл сол берілген объектке сэйкес нэтижесі, жэне осы мағынасында ол бейнелену болып табылады. Заттың тікелей сезімдік бейнесі, мысалы, торлы кабықшадағы кору бейнесі мен оның мидағы кабылдануы (елестету) арасында дэл сәйкестік жок. Останкино мұнарасының бейнесі көздің торлы кабықшасында бар болтаны бірнеше миллиметр көлемде болса, ал оны карал түрған адам мұнараны алып кұрылыс ретінде кабылдайды. Бүл мидың эр түрлі деректерден алынған, ертеректе жинакталған білім негізінде жэне тәжірибе аркасында жүзеге асады. Ми көздің қабылдауын «автоматты түрде» түзейді. Сонымен катар жеке, өндірістік жэне элеуметтік-мэдени тэжірибелері деңгейлері эр түрлі адамдар бір заттың өзін эр қилы қабылдайтыны белгілі. Шыңға өрмелеушілер мен кэдімгі жүргізушілер бірдей жоғары биіктікте тұрып, төменде орналаскан заттар көлемін эр 165
түрлі аныктайтыны да эксперимент аркылы дәлелденді. Жануарлар мен кішкентай балаларға жасалған тәжірибеге Караганда, оларда кабьшдаудың дайын кеңістіктік формасы жок, бірак затка дейінгі кашыктыкты, оның көлемін, орналасуы мен формасын анықтауды тэжірибе жүзінде, практикалык эрекет барысында үйренеді. Мұндай эрекет барысында көру, есту, иіс сезу жэне т.б. мидағы кабылдаулар үйлестіріледі. Жады жүйесінде белгілі бір эталондар мен стандарттар сакталады, біздің сезімдік кабылдауларымызды бейсаналық түрде түзетіп отыратын сәйкес ережелер «жазылады». Бұл эталондар мен