коғамның тұтастык ретінде аман-сау жэне творчестволык дамуын
камтамасыз ететін іс-шаралар мен мұраттар ғана жаксы.
Бірақ барлык коғамдык мұраттар тек эмпириялык жагдайларға,
уакыт пен жер жағдайлары тәуелділігі мағынасында ғана салыстырмалы
емес, олардың бірде-біреуі абсолютті шындыктың абсолютті емес, оның
тек салыстырмалы, жартьшай іске асырылуы ретінде салыстырмалы. Ең
жаксы деген курылыс абсолютті жақсы емес, тек салыстырмалы түрде
ғана жаксы. Құдайылык патшалыкты жерде орнатуға сай келетін жердегі
жұмақ утопиясы мүлдем жарамсыз, өйткені күнэһарлықтың негізгі
онтологиялык фактісімен, адам табиғатының жетілмегенімен санаса
бермейді. Сондыктан мұндай утопиялар, оларды актуальды жүзеге
асыруға
талпынғанда,
олардың
онтологиялык
негіздемесінің
жалғандығынан -
жердегі үміт күткен жұмақтың орнына Жерде
тозақтың орнауына алып келеді. Олардың бізге классикалық жақын
тарихи мысалдары - абсолютті халык билігін орнатудың якобиндік
талпынысы
жэне
абсолютті
әлеуметтік әділеттілікті
орнатудың
большевиктік талпынысы.
Әлеуметтік
реформаторшылык
адам
коғамында
абсолюті
жақсылықка емес, казіргі жағдайларда максимальды нақты жаксьшыкқа
ғана кол жеткізуге болатынын және оның қазіргі жағдайларда
жойылмайтын ең аз деген зұлымдыктын шарасыз болатындығын да
ескеретінін эркашан естен ншғрмауы керек. Абсолютті жақсылык пен
абсолютті зұлымдықтың арасында тандау жасауға емес, эрқашан көп
немесе аз жаксылықтың немесе сол сияқты көп немесе аз зұлымдықтың
арасында таңдау жасауға тура келеді.
«Өмір мағынасын табудың» нені білдіретінін ойланып көрейік,
Достарыңызбен бөлісу: |
