Әдеби KZ
Танамен бірге болған үш күнгі ұстамдылығымды бір жолғы ұрыста жау
танкімен
жалғыз
өзім
жекпе-жек
беттескен
сұрапыл
шайқаспен
салыстырдым.
Ол ұрыста жау біздің жаяу әскерді кейін тықсырып, тура наводкада тұрған
біздің батареяға танктер дүрсе қоя берді.
Қарасам, бір зеңбірек расчетынан бас көтерер адам жалғыз мен ғана боп
қалыппын.
Көздеуші мен оқтаушы екеуі де оққа ұшқан. Өзгелер жаралы боп кетті. Одан
кейін маған зеңбіректі оқтап беріп тұрған жалғыз жауынгер бар еді. Танктан
атылған снаряд жарықшағы оны да жалп еткізді. Оқсыз, отсыз зеңбірек жау
танкінен жасқанғандай бүкірейіп, бүкжиіп, мойнын ішіне алып, үнсіз қалды.
Оның доңғалағын құшақтап, жерге кіріп кетердей жабысып окоп ішінде мен
жатырмын. Біресе ұзын стволы қылқандай зеңбірек көмейінен күрк-күрк
жөтеліп, біресе пулеметтердің тажал өңешінен шыққан ыстық қорғасын
лебімен жолындағының бәрін жайпап, жарқ-жұрқ еткен жыланбауыр тісін
шақыр-шұқыр шайнап, бейне бір сені жалмауға жұтынып келе жатқан таудай
темір құбыжықтың алдында оған қарсы шығуды былай қойғанда, жерден бас
көтерудің өзі ешбір адам баласына оңай іс емес, сірә. Өн бойым жерге
желімделіп қалғандай боп, басымды көтертпей бір ауыр қол желкемнен
нығарлай басып тұрған тәрізденіп, біраз үнсіз жаттым. Танктың тура маған
қарай зымырап келе жатқанын, окопты ойрандап, оның ішінде үнсіз бұғып
жатқан зеңбірекпен екеумізді жаныштап, жермен-жексен етіп кететінін біліп
жатырмын. Білсем де танк таптап, жанышса жаншып-ақ кетсін, бірақ
басымды көтермесем қайтеді деп ойлаймын. Бір кезде дүбір жақындап,
айналам, астым дірілдей бара жатты. Осы кезде танкке қарсы қолданатын
гранатты қыса ұстап, орнымнан қалай атып тұрғанымды өзім де білмей
198
Достарыңызбен бөлісу: |