Байланысты: zhubanov k kazak tili grammatikasynyn keibir mseleleri (1)
аз – ас мысалынан лексиканың керегін өтегенін білеміз;
ат пен
+
ет сөздеріне жалғанғандар қандай тұлғада болып келеді, соны қарайды);
фонетика дыбыстардың ұстасу амалын қарайды, демек морфологияның міндетін
қарайды, фонетика синтаксисті де қарайды (
бара алмады деген екі сөздің
жапсарын жаба айтудан бір түрлі, аша айтудан екінші түрлі синтаксистік тіркес
(мағына) пайда болады; осылай айтқанда оның бір мүше екендігі, не екі мүше
екендігі белгілі болады. Сөздердің жапсарын жаба айту мен аша айту –
синтаксистік қасиетін тану болып табылады).
Морфо = форма (морфо – грек сөзі, форма – латын сөзі).
Фонема бір сөзді екінші сөзден айыру үшін керек. Айыруға жарағандықтан
оны бұйым дейміз. Фонема дыбыстың ұсақ элементтерінен жасалады. Бір
дыбыстың өзі түбір құрамында фонема болып, қосымшада фонема
болмайтындығын да ескеруіміз керек.
Лексика етік, етікші сөздерінің қалай жасалғанын қарамайды. Сондықтан
ол грамматикаға да кірмейді, тек даяр материалды ғана қарайды. Тегінде
материалдың сыр-сипатын қарайтын ілім – технология; сондықтан сөз жасау
технологиясын қарайтын ілімді грамматика десе де болар еді.
Грамматика процесті қарайды. Екінші түрлі айтқанда морфология –
қызметші; ол лексиканың қызметшісі болғандықтан түбірлер тудырады (үш негізді
еске ал); синтаксистің қызметшісі болғандықтан жалғау, жалғауыштықты қарайды.
Морфология морфемдерді қарайды (морфем – сөз мүшесі); морфем
дегеннен гөрі лексема деген жақсы. Морфемдер (лексема) синтаксисі – сөз.
Грамматика бұл терминнің мәнісі түрлі сөздердің жақын-алыстығын тергей,
әр тобына белгілі форма тағатын, сөздер ауыл-үй қонғанда, оларға тиісті орын
сайлап беретін ғылым саласы дегенді білдіреді. Сөздің грамматикалық мағынасы
дегеніміз сөз бен сөздің арасындағы осы жуықтықты көрсететін жағы. Сондықтан
сөз бен аталған заттардың, құбылыстардың ұқсастығын осы грамматикадан білеміз.
Мысалы,
темір, ағаш дегендер конкрет заттар, сөзде (тіл ішінде) бұл екеуі ылғи
бірөңкей формаланады, сөйлем ішінде бірөңкей қалыпта болады, зат есімнің тонын
киеді. Басқа сөз таптары да солай.
Демек, грамматиканың арқасында сөздердің жақындығын да біліп отырмыз
(Қ. Жұбанов коммуникацияны түсіндіргенде алдымен осыларды айтқан).
Этимология әр сөздің тарихын қарайды (
Айлан – әйлеңкес = кес парсының
қосымшасы).
Арбакеш, пайдакес дегендегі