- 70 -
көрінеді. Даусы жақсы құсты таба алмай, қарға сорлы «енді маған
өлім келді ғой» деп қайғырды.
Таң
мезгілде талып, шаршап қарға ұясына қайтты,
«балаларымды бір көріп, амандасып кетейін» деп. Пақыр анасын
көріп аш
балапандар шиқылдап, қарқылдай бастады. Бұлардың
қарқылдағаны қарғаға сондай жақсы, нәзік көрінеді. Бұлардың
қасында бұлбұл, сандуған әлдеқайда жаман сайрайтын көрінеді.
Қарға
сорлы қуанып, балаларын Сүлейменге әкеліп,
мұның
қапасына отырғызады. Кірпі түні бойы дамыл таппай, жер жүзін
кезіп, жұмсақ нәрсе іздейді, іздесе де таба алмайды. Бұл да шалығып,
шаршап, үңгіріне қайтып келеді. Пақыр анасын көріп, мұның
балалары алдынан шығып, құшақтайды, кірпі де құшақтайды.
Кірпіге балаларының денесі сондай жұмсақ көрінеді. Бұл «Жердің
үстінде өзімнің балаларымнан жұмсақ нәрсе болмас» деп ойлайды.
Көп ойламай, кірпі балаларын Сүлейменнің жастығының үстіне
әкеліп қояды.
Таң атты. Қарғаның балалары қарқылдап, шақылдай бастайды.
Сүлеймен «бұл не?» деп, қапасқа қарай бергенде,
мұның бетіне
тікенектер кіріп кетеді. Қараса, қапаста қарғаның балалары отыр,
жастығының үстінде кірпінің балалары жатыр.
Сүлеймен ашуланып, қарға мен кірпіні шақырып алып,
бұлардың басын кесуге бұйрық қылды.
Жазалы болған кірпі мен
қарға «дат, тақсыр!» деді. Сүлеймен «дат» берді. Екеуі бастан-аяқ
қылғандарын баян етіп еді, ойға түсті. Бұл ойлайды: «Әркімдікі
өзінікі-өзіне балдан тәтті, оттан ыстық, күннен жарық һәм мамықтан
жұмсақ», - деп, қарға мен кірпіні босатып жіберіпті.
(295 сөз)
Достарыңызбен бөлісу: